| Narodziny |
7 listopada 1917 Piotrogród (Sankt Petersburg) |
|---|---|
| Śmierć |
8 stycznia 2009 Strasburg |
| Narodowość | Francuski |
| Zawód | orientalista |
| Nagrody | Akademickie palmy . |
Irène Mélikoff , urodziła się dnia7 listopada 1917w Piotrogrodzie i zmarł dalej8 stycznia 2009w Strasburgu jest orientalistą, światowej sławy specjalistą od tureckiego islamu heterodoksyjnego .
Profesor na Uniwersytecie Marca Blocha w Strasburgu , kierowała tam wydziałem turkologii od 1968 do 1989.
Irène Mélikoff, jest córką Jean Mélikoff, bogatego biznesmena z Baku i Eugénie Mokchanoff. Uciekając przed szalejącą w Rosji falą rewolucji, rodzina opuściła kraj i po krótkim pobycie w Finlandii przeniosła się do Paryża .
W wieku 14 lat Irene odkryła Hafiza , dzieła Saadiego i czterowiersze Omara Khayyama .
Pod koniec lat trzydziestych Irène Mélikoff rozpoczęła naukę języka tureckiego i perskiego w National School of Oriental Languages. Jego nauczycielami będą Jean Deny , Adnan Adıvar i Henri Massé . W 1940 roku przerwała studia z powodu II wojny światowej i wyszła za mąż za Faruka Sayara.
Po siedmioletnim pobycie w Turcji wróciła do Paryża, gdzie kontynuowała studia, przygotowując dyplom z języka perskiego, licencję literacką i doktorat z literatury, które poparła w 1957 roku, w wieku 40 lat, na Sorbonie .
W 1951 roku, zachęcona przez Paula Lemerle i Claude'a Cahena, rozpoczęła jednocześnie karierę naukową w CNRS . Jego książka „The Destan z Umur Pasza”, który opowiada o zdobycze tureckiego emira zachodniej Azji Mniejszej w XIV -tego wieku, została opublikowana w 1954 rokuPaździernik 1963osiągnęła stopień pracownika naukowego w CNRS.
Po mianowaniu w 1968 roku Irène Mélikoff wykładowcą na Uniwersytecie Marca Blocha w Strasburgu, a następnie profesorem zwyczajnym roku następnego, uczyniła z Wydziału Turystyki jedno z najbardziej prestiżowych miejsc we francuskiej turkologii. W tym samym czasie, w asyście profesora języka perskiego Hosseina Beikbaghbana, przez kilka lat kierowała katedrą perską, przyczyniając się w ten sposób do odnowienia tej specjalności na uniwersytecie.
W 1969 roku założyła międzynarodowy dziennik turkologii „Turcica”.
W szczególności jego badania pozwolą lepiej poznać społeczność alewicką , dzięki gromadzonym przez wiele lat informacjom z rodzin tego wyznania, zarówno na temat ich wierzeń i religii, jak i literatury popularnej.
W 1983 roku została awansowana do stopnia oficerskiego Orderu Palm Akademickich .
W 1986 roku Irène Mélikoff przeszła na emeryturę, kontynuowała pisanie artykułów i książek oraz kontynuowała pracę naukową. Była honorowym członkiem Türk Tarihi Kurumu (Fundacja Historii Turcji).