Uzupełniający inwentaryzacja zabytków (czasami w skrócie ISMH ) został ustanowiony przez prawo23 lipca 1927 który uzupełnia przepisy prawa 31 grudnia 1913na zabytkach . Rejestracja w uzupełniającym wykazie zabytków to nazwa używana od 1927 do 2005 roku we Francji do oznaczenia majątku ruchomego i nieruchomego, który jest obecnie przedmiotem rejestracji jako zabytki.
„Napis” to ochrona zabytków o szczególnym znaczeniu regionalnym , w odróżnieniu od „klasyfikacji”, ochrona zabytków o znaczeniu narodowym. Te zabytki korzystają z niższego poziomu ochrony.
„Dodatkowej inwentaryzacji zabytków” nie należy mylić z „ ogólną inwentaryzacją dziedzictwa kulturowego ”, prowadzoną przez wojewódzkie służby inwentaryzacyjne . Budynek „w inwentarzu” lub „zinwentaryzowany” niekoniecznie oznacza zatem zabytek i nie stanowi żadnej ochrony ani obwodu ochrony.