Instytucja dla inwalidów Legii Cudzoziemskiej

Instytucja Invalides w Legii Cudzoziemskiej (IILE) to obszar 240 hektarów położonych na południowych stokach Sainte-Victoire na południu Francji, w miejscowości Puyloubier . Zależy to od Centrum Pomocy Legii Cudzoziemskiej , publicznej instytucji administracyjnej utworzonej w 2014 r., Której celem jest przyjęcie byłych legionistów, ważnych lub niepełnosprawnych, którzy nie mają innych możliwości.

Cel

Ośrodek ten jest kontynuacją prac Moral Service of the Legion założonej przez generała Rolleta , która z jednej strony dążyła do znalezienia w garnizonach domów przyjęć rannych lub chorych legionistów, az drugiej zajmowała się przeklasyfikowaniem żołnierzy w cywilu. środowisko.

Celem organizacji jest „w szczególności zapewnienie zakwaterowania, ubioru i przekwalifikowania legionistów po ich zwolnieniu oraz reedukacji zawodowej w branży rolniczej, leśnej i rzemieślniczej”.

Historia

Jeśli obecność ludzka jest potwierdzone w miejscu od czasów rzymskich, zamek, serce obszaru została przebudowana w XIX th wieku na fundamentach dworek pochodzący z X TH i XII -tego wieku.

Na początku lat pięćdziesiątych, w wyniku wojny w Indochinach, w wyniku której wielu legionistów zostało rannych na ciele, pojawiła się idea stworzenia domeny dla tych, którzy nie mieli innej rodziny poza Legią Cudzoziemską.

12 października 1953, Pleven , minister obrony (i SAW 1 re honorowym klasie) i Pierre de Chevigné , ministrowie wojny nabyć domeny ogólne i podarować foyer Legii Cudzoziemskiej gospodarzem rannych, niepełnosprawne lub chore legionistów, którzy nie może już walczyć.

Otwarcie struktury nastąpiło w dniu 12 maja 1954przez generała Kœniga .

W 1962 r., Po odejściu oddziałów Legionu Algierskiego (i spółki macierzystej w Sidi-bel-Abbès ), trumny generała Rolleta , księcia Aage z Danii i legionisty I klasy Zimmermanna (ostatniego legionisty zabitego w Algierii) zostały repatriowany na cmentarz Puyloubier, gdzie plac poświęcony jest Legii Cudzoziemskiej.

Pierwotne warsztaty (garncarsko-ceramiczne, ślusarskie, stolarskie, stolarskie, zegarmistrzowskie, introligatorskie) stopniowo zanikały (poza ceramiką i introligatorstwem), a winorośl stała się mocną stroną Zakładu.

Opis

Dziedzina o nazwie „Domaine Capitaine Danjou ”, nazwana na cześć oficera dowodzącego oddziałem Legionu wyróżniającym się w Camerone , obejmuje obszar 200 ha, w tym w szczególności 40 ha winnicy.

Oprócz zamku na terenie posiadłości znajduje się budynek hotelowy (sala wykładowa), częściowo finansowany z dziennego wynagrodzenia dla wszystkich legionistów w latach pięćdziesiątych XX wieku, a także warsztaty rzemieślnicze (introligatorstwo, ceramika), winnice, hodowla i sklep. . Warsztat ceramiczny produkuje pamiątki rocznie w ilości około 20 ton workowej ziemi i 10 m2 kamienia Volvic .

Od 1990 roku w majątku mieści się również muzeum munduru legionowego .

Plac wojskowy

Ponadto na cmentarzu komunalnym Puyloubier znajduje się plac wojskowy, na którym spoczywa wielu byłych legionistów, niektórzy we wspólnej krypcie, inni w grobowcach. Wśród nich możemy przytoczyć:

Galeria

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Źródła i bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. „  Artykuł 3418-1 do 3418-9 Kodeksu obronnego  ”
  2. coll, The Foreign Legion, history and Dictionary , Editions Laffont,2013, 1140,  s. ( ISBN  978-2-221-11496-4 ) , str. 274-275
  3. IILE, „  Historia domeny  ” , na legion-etrangere.com ,17 maja 2018 r(konsultowano się 10 maja 2020 r. )
  4. IILE, „  History of IILE  ” , na legion-etrangere.com ,17 maja 2018 r(dostęp 10 maja 2020 )
  5. Village de Puyloubier, „  La Légion à Puyloubier  ” (dostęp 10 maja 2020 )