Wskaźnik niepodobieństwa jest wskaźnikiem do pomiaru segregacji zaproponowanym w 1955 r. Przez Otisa Dudleya Duncana i Beverly Duncan w artykule „A Methodological Analysis of Segregation Index”, opublikowanym w czasopiśmie American Sociological Review . Mierzy separację przestrzenną dwóch różnych grup i porównuje ich rozmieszczenie w różnych jednostkach przestrzennych. Innymi słowy, jeśli weźmiemy pod uwagę populację A i populację B rozmieszczoną w różnych jednostkach przestrzennych, wyraża ona część populacji A lub B, która musiałaby się przesunąć, aby dwie populacje były równomiernie rozmieszczone w każdej jednostce przestrzennej. Wskaźnik ten jest używany w szczególności do ustalenia przestrzennej miary segregacji mieszkaniowej i szkolnej.
W odniesieniu do krzywej Lorenza , wskaźnik niepodobieństwa jest równy maksymalnej odległości w pionie oddzielającej przekątną ekorozkładu i krzywą segregacji
Można go obliczyć według następującego wzoru:
lub:
Waha się od 0 do 1, gdzie 0 odpowiada idealnie równemu rozkładowi w jednostkach przestrzennych, a 1 odpowiada maksymalnemu rozkładowi segregacyjnemu, a zatem gdzie dwie grupy są całkowicie oddzielne.