Trwałe inwalidztwo jest zdefiniowana we Francji jako ostateczny lub częściowej utraty zdolności do pracy w wyniku choroby zawodowej lub wypadku przy pracy.
W przypadku trwałej niezdolności do pracy przewidziana jest wypłata renty dożywotniej i / lub zryczałtowanego zasiłku, w zależności od stopnia (trwałej) niezdolności do pracy.
Po scaleniu osoba jest wezwana na badanie lekarskie do swojej kasy chorych w celu zbadania przez konsultanta medycznego. Ta ostatnia zapewnia stałą niepełnosprawność.
Dzięki temu kasa chorych ustala tę stawkę według następujących kryteriów medycznych i zawodowych:
oraz uwzględniając indykatywną skalę niepełnosprawności w wypadkach przy pracy Kodeksu Ubezpieczeń Społecznych.
Kasa chorych poinformuje poszkodowanego o stopniu trwałej niepełnosprawności listem poleconym za potwierdzeniem odbioru. Informowany jest również pracodawca.
Odwołanie od tej decyzji do Sądu ds. Postępowań w Sprawach Niepełnosprawnych (TCI) jest możliwe przez dwa miesiące.
Ofiara musi być:
Jeżeli wskaźnik trwałej niezdolności do pracy jest niższy niż 10%, prawo do zryczałtowanego zasiłku.
Jeżeli wskaźnik trwałej niezdolności do pracy jest wyższy niż 10%, nie będzie to już wypłacone odszkodowanie, ale renta. Jeżeli stopień niepełnosprawności wynosi od 10 do 50%, stała renta inwalidzka będzie wypłacana kwartalnie. Jeżeli współczynnik inwalidztwa jest wyższy lub równy 50%, emerytura wypłacana co miesiąc. Jest zwolniony z CSG i CRDS i nie podlega podatkowi dochodowemu. Ona jest przez całe życie .
Jeżeli stawka jest równa lub wyższa niż 80%: renta jest podwyższana o 40%, jeżeli osoba jest zobowiązana do skorzystania z pomocy osoby trzeciej.
Ponieważ renta ta nie jest emeryturą, możliwe jest jednak na żądanie (nie jest to automatyczne):
W tym drugim przypadku obliczenia dokonuje się najpierw na podstawie częściowego wykupu (kapitału), a następnie z nową emeryturą (jest zmniejszana w ramach rekompensaty), ponownie zmniejsza się ją dla części rewersyjnej (jest mało i bardzo źle znana).