Immunofiksacja
Immunofiksacji jest technika immunologiczna podkreślenia i wyjaśnienia typowania monoklonalnego immunoglobuliny w surowicy lub moczu pacjenta. Obecnie ma tendencję do wypierania immunoelektroforezy . Jest bardzo interesujący w diagnostyce i ocenie niektórych hemopatii, takich jak szpiczak.
Zasada
Jest to metoda wykrywania przez wytrącanie, to znaczy, że kiedy rozpuszczalna immunoglobulina styka się z odpowiednim przeciwciałem, zachodzi zjawisko wytrącania, widoczne gołym okiem lub za pomocą urządzenia.
Immunofiksacja umożliwia identyfikację immunoglobulin monoklonalnych w mieszaninie na podstawie ich ruchliwości elektroforetycznej. Aby umożliwić tę identyfikację, stosuje się przeciwciała specyficzne dla tych immunoglobulin. Immunofiksacja umożliwia w szczególności wykrycie immunoglobulin monoklonalnych obecnych w chorobach takich jak szpiczak czy choroba Waldenströma .
Techniczny
Polega na osadzeniu surowicy (lub moczu, który został wcześniej zagęszczony) na żelu. Po przyłożeniu prądu elektrycznego, który umożliwia rozdzielenie białek według ich wielkości, na żelu osadzają się specyficzne przeciwciała dla każdego typu immunoglobuliny. W ten sposób na żelu pojawiają się mniej lub bardziej wąskie prążki na poziomie, na którym znajdują się różne immunoglobuliny.
Immunofiksacja, podobnie jak immunoelektroforeza, przebiega w dwóch etapach:
- Pierwszy krok jest identyczny dla obu technik. Polega ona na osadzeniu immunoglobulin zawartych w surowicy lub moczu na żelu, a następnie na rozdzieleniu tych immunoglobulin zgodnie z ich ruchliwością elektroforetyczną poprzez spowodowanie ich migracji pod wpływem pola elektrycznego. Ta migracja zależy od masy i ładunku antygenu. Po oddzieleniu immunoglobulin możemy przejść do następnego kroku.
- Drugi krok zależy od zastosowanej techniki. Immunofiksacja wymaga kilkukrotnej migracji badanej surowicy. W tym celu anty-immunoglobuliny nie są osadzane w kanale, jak w przypadku elektroforezy, ale są dodawane indywidualnie na każdej ścieżce migracji. Obecność immunoglobuliny monoklonalnej powoduje pojawienie się wąskiego pasma po wybarwieniu wytrąconych kompleksów. Na przykład, jeśli jest to lambda IgG, wąskie pasmo będzie obserwowane zarówno na ścieżce, na której osadzono anty-G, jak i na ścieżce, na której osadzono anty-lambda.
Korzyści
Immunofiksacja zastępuje immunoelektroforezę, ponieważ ma tę zaletę, że jest:
- szybciej (czas odpowiedzi w mniej niż trzy godziny);
- trochę bardziej czuły, więc immunofiksacja może ujawnić Ig, która została niezauważona przez elektroforezę, w szczególności gdy jest obecna w małych ilościach (mniej niż 1 gram / litr);
- częściowo zautomatyzowane, a zatem możliwe do osiągnięcia przez większą liczbę laboratoriów;
- łatwiejsze do odczytania i zinterpretowania.
Niedogodności
Główne wady immunofiksacji to:
- całkowicie zignorować badanie białek surowicy innych niż immunoglobuliny;
- droższe niż immunoelektroforeza.
Linki zewnętrzne