Igla (automatyczny system spotkań)

Igla (po rosyjsku igła ) to system radzieckiego radia telemetrycznego do automatycznego wykonywania spotkań w kosmosie, realizowany przez statek kosmiczny Sojuz i stację kosmiczną Salut . System testowany po raz pierwszy w 1967 r. Został zastąpiony w 1987 r. Systemem Kours zainstalowanym po raz pierwszy na statku kosmicznym Sojuz TM-2 .

Operacja

Igla to system radiowy, który umożliwia skierowanie tak zwanego aktywnego statku kosmicznego (statku Sojuz) do innego statku Sojuz lub stacji kosmicznej Salyut w celu osiągnięcia spotkania kosmicznego, które kończy się dokowaniem dwóch statków kosmicznych. System kontroluje zarówno względny ruch, jak i orientację dwóch statków, aż do ich zadokowania. System obejmuje trzy rodzaje anten zainstalowanych na dwóch statkach:

• Stała antena dookólna (antena A na schemacie) zainstalowana na pokładzie pasywnego statku kosmicznego nadaje sygnał, który może być odebrany przez aktywny statek kosmiczny niezależnie od jego kąta podejścia.
• Antena odbiorcza ( B ) zainstalowana na statku aktywnym i biernym wskazuje kierunek sygnału radiowego emitowanego przez drugi statek.
• Sterowalna antena ( D ) zainstalowana na statku aktywnym nadaje sygnał i odbiera sygnał zwrotny w celu określenia prędkości przemieszczenia kątowego statku biernego względem statku aktywnego. Pomiar ten umożliwia ocenę odchylenia trajektorii statku aktywnego od celu (statku biernego).
• Antena paraboliczna ( C ) na statku biernym, która zwraca sygnały emitowane przez statek aktywny
• Ostatnia antena nadawcza ( E ) została dodana po pierwszych testach, aby lepiej zmierzyć odległość pozostałą między dwoma statkami w momencie ostatecznego podejścia.

Bibliografia

1. (w) (w) Sven Grahn, "  The IGLA radio system for rendezvous and docking  " (dostęp: 28 marca 2013 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Kours , automatyczny system spotkań, który przejął kontrolę od Igli