Hyacinthe-François-Georges de Monteclerc

Hyacinthe-François-Georges de Monteclerc
Narodziny	8 maja 1719 Châtres-la-Forêt
Śmierć	5 października 1764 Saint-Sulpice (Mayenne)
Pochodzenie	Francuski
Wierność	Królestwo Francji
Nagrody	rycerz Saint-Louis
Rodzina	Dom Monteclera

Hyacinthe-François-Georges de Monteclerc , urodzony dnia7 maja 1719w Châtres-la-Forêt i zmarł dnia5 października 1764w Saint-Sulpice (Mayenne) , francuski żołnierz, markiz i hrabia Monteclerc.

Biografia

Pochodzenie i rodzina

Hyacinthe-François-Georges de Monteclerc wywodzi się z rodu Monteclerc (pisanego również Montecler lub Monteclair), rodziny szlachty Angevin , pochodzącej z diecezji Mans, właściciela zamku Montecler od 1658 roku. Jego motto brzmiało: Magnus inter pares ” .

Jest synem Josepha François de Montecler, piątego markiza de Montecler (1694-1766) i Hyacinthe de Menon de Turbilly, Marquise de la Rongère (zm. 1 st maja 1742), córka Francois Henri de Menon, hrabiego Turbilly i Henriette Antoinette de Quatrebarbes, Marquise de la Rongère. Jego rodzice pobrali się w 1716 roku. Z tego małżeństwa urodziło się pięciu synów i dwie córki:

• Henri-François de Monteclerc  ;
• Joseph-François Georges de Monteclerc , urodzony dnia2 listopada 1723, mówi „opat z Montecler”, Wielki Wikariusz z Angers;
• Louis-Augustin de Monteclerc  ;
• Charlotte Hyacinthe Claudine Josèphe de Monteclerc, ur 9 września 1728w Saint-Christophe-du-Luat , w 1750 r. poślubił Louis-André de Lantivy  ;
• Charlotte Susanne de Monteclerc, urodzona dnia 5 kwietnia 1730 ;
• Jean-Gaspard de Monteclerc, urodzony w Marzec 1733, powiada „opat z Rongère”

Ożenił się z Marie-Charlotte de Montullé (córką Jean-Baptiste de Montullé )5 września 1740. Wyjeżdża dla jedynej córki:

• Hyacinthe-Jeanne de Monteclerc , urodziła się w Paryżu dnia21 czerwca 1750. Znana była w 1777 roku pod imieniem Lady of Châtres , w ten sposób została zakwalifikowana od czasu śmierci jej ojca w 1764 roku. W 1766 roku Hyacinthe Jeanne de Montecler, młoda dama, jedyna córka spadkobierczyni zmarłego Hyacinthe-François-Georges, hrabiego Montecler, lord Chéronne, występuje przeciwko Thomasowi Bussonowi . Ona wychodzi za mąż19 lipca 1768, René Georges-Marie de Montecler ( 1738 - 1810 jego krewny, jego wujek w stylu Bretanii . Pan ten wznowił tytuł markiza de Montecler . Był członkiem prowincjonalnego zgromadzenia Touraine i wyemigrował w 1791 r. Markiz de Montecler Montecler, który wysłał plik24 lutego 1791w „Gazette de Paris ” nazwiska kapłanów jej znajomego, którzy odmówili złożenia przysięgi, najpierw poszli za jej mężem, a następnie wrócili do Paryża, aby spróbować uratować część majątku swojej rodziny. Uwięziona w wyniku terroru , otrzymała pozwolenie na dalsze przebywanie jako „obywatelka Monteclair” w swoim hotelu przy rue du Cherche-Midi - jej matka miała tam słynny krąg - „pod opieką dwóch prawdziwych sans-kulotów, wszystkich ulga. les décadis ”, ale to rue Garancière, przy której zmarła17 kwietnia 1805.

Kariera

To muszkieter w 1736 roku i kornet z lekkiego konia królowej w czasie małżeństwa5 września 1740. Był wówczas podpułkownikiem kawalerii. Prowadził kampanie Westfalii, Czech i Renu, uczestniczył w oblężeniu Maestricht i był obecny w wielu bitwach.

Jego życie wojskowy został koronowany przez rangi feldmarszałka na10 lutego 1759. Zmarł wkrótce potem5 października 1764 w La Rongère, gdzie od tego czasu przeszedł na emeryturę 10 lutego 1759. Był wówczas lordem Saint-Denis-des-Coudrais w Sarthe.

Źródła

• Louis Marie Henri Guiller , Badania nad Changé-les-Laval , tom 1, - [1] .
• François-Augustin Gérault , Uwaga dotycząca rodziny i zamku Montecler . Mayenne Memorial , tom 2. [2]
• Towarzystwo Historyczno-Archeologiczne stanu Maine, Przegląd Historyczno-Archeologiczny stanu Maine . G. Fleury i A. Dangin (Mamers). 1910. s. 93.

Uwagi i odniesienia

1. notatki sporządzone w archiwach rejestru cywilnego Paryża przez hrabiego Chastellux, Paryż, 1875, s. 430.
2. Marie-Charlotte de Monthulé, nadal żyła w okresie terroru ; jest uwięziona, ale pozwolono jej wrócić do domu pod opieką dwóch bezkulotek . Prowadziła salon przy rue du Cherche-Midii, gdzie prowadziła „małą akademię malarstwa” opisaną przez Jacoba-Nicolasa Moreau .
3. Saint-Sulpice, Houssay, Villiers, Châtres, Saint-Léger itp.