Houssik I st Parthev
Houssik (to znaczy Hesychius ) Husik lub Yusik I st Parthev ( "Partów", w ormiańskiej Հուսիկ Ա Պարթեւ ) jest Katolikosowi Armenii do 341 / 342 do 348 . Jest czczony jako święty .
Biografia
Houssik jest jednym z dwóch synów Katolikosa Vertanesa I er , samego syna św. Grzegorza Oświeciciela . Urodził się, wykształcił i wyświęcony w Cezarei w Kapadocji . Ożenił się z córką króla Armenii Tiridates IV i miał dwóch synów, Pap i Athanaginès, późniejszych katolików ojca Nersesa I pierwszego Wielkiego .
Odniósł sukces w 341 lub 342 jako katolikos swojego ojca Vertanesa . Jest poświęcony Cezarei.
Pewne rozluźnienie następuje w odniesieniu do religijnej surowości panującej pod rządami jego ojca, którą Houssik, przywiązany do Pierwszego Soboru Nicejskiego , traktuje jako zachętę do występku i powrotu do pogaństwa . Obwiniając za to króla Tigrane VII , zabronił mu wchodzić do kościoła w święto w 348 roku ; król kazał go aresztować i pobić na śmierć, podobnie jak udusił syryjskiego chorevebiskupa Daniela (czasami przedstawianego jako następcę Houssika), który ośmielił się zaprotestować.
Jego synowie, uważani za „niegodnych kapłaństwa” według Fausty de Byzantium , „zostali zabici w tym samym miejscu” według Mojżesza z Khorene . Bardziej prawdopodobne jest, że obaj odmawiają katolickiej sukcesji i zostają zamordowani na bankiecie. Jego krewny Pharen d'Achtichat objął wówczas tron katolicki.
Rodzina
Uwagi i odniesienia
Uwaga
-
Imiona Tiridate i Tiran, oba teoforyczne imiona związane z bogiem słońca Tir Heliosem, są niemal synonimami. Musimy więc interpretować Fauste de Byzantium , tom III , rozdział 5, dotyczący małżeństwa Houssika z „córką Tirana, syna Chosroesa”, jako odnoszącego się do Tiridate IV, a nie tak, jak sugeruje kontekst Tirana- Tigrana VII , brata dwóch córek Houssika -in-law. W przeciwnym razie należałoby założyć, że dwaj synowie tego ostatniego poślubili swoje własne ciotki. Toumanoff 1990 , s. 86 i 243.
Bibliografia
-
Mahé 2007 , str. 167.
-
Hasrat'yan 1996 , s. 116.
-
Toumanoff 1990 , str. 243.
-
Grousset 1947 , s. 132.
-
Garsoïan 2004 , s. 86.
-
Garsoïan 2004 , s. 88.
-
Mahé 2007 , s. 173.
-
Byzantine Fauste , History of Armenia , Book III , Chapter 5.
-
Mojżesz z Khorene , Historia Armenii , księga III , rozdział 16.
-
Mahé 2007 , s. 166.
-
Grousset 1947 , s. 133.
-
Toumanoff 1990 , str. 242-244 i 479-481.
-
Settipani 1991 , s. 53-66.
Bibliografia
-
(en) Nina Garsoïan , „The Aršakuni Dynasty (AD 12- [180?] - 428)” , w: Richard G. Hovannisian (red.), Armenian People from Ancient to Modern Times , t. I: Okresy dynastyczne: od starożytności do XIV wieku , Nowy Jork, Palgrave Macmillan,2004( 1 st ed. 1997) ( ISBN 978-1-4039-6421-2 ) , str. 63-94.
- René Grousset , Historia Armenii od początków do 1071 r. , Paryż, Payot,1947( przedruk 1973, 1984, 1995, 2008), 644 s.
-
Mourad Hasrat'yan , "Podobieństwa architektoniczne armeńsko-bizantyjskie we wczesnym średniowieczu: przykład bazylik mononef" , w Nina Garsoïan (reż.), Armenii i Bizancjum: historia i kultura , Paryż, Publications de la Sorbonne,1996( ISBN 9782859443009 ) , str. 113-118.
-
Jean-Pierre Mahé , „Affirmation of Christian Armenia (c. 301-590)” , w: Gérard Dédéyan (red.), Histoire du people arménien , Toulouse, Privat,2007( 1 st ed. 1982) [ szczegółowo edycje ] ( ISBN 978-2-7089-6874-5 ) , str. 163-212.
-
Christian Settipani , Nasi przodkowie starożytności: badanie możliwości powiązań genealogicznych między rodzinami starożytności a rodzinami europejskiego średniowiecza , Paryż, chrześcijan,1991, 263 str. ( ISBN 2864960508 ).
-
Cyril Toumanoff , dynastii starożytnego chrześcijańskiego Kaukazu aż do XIX th Century : genealogiczne i tablice chronologiczne , Rzym1990.