W tym artykule opisano historię australijskiego stanu Australia Południowa . South Australia jest jedynym państwem, które nie zaczynają swoje istnienie przez hostingu skazanych. Oficjalny początek kolonizacji to rok 1836. Pierwszą zasadą kolonii było zastosowanie teorii Edwarda Gibbona Wakefielda, który chciał rozwinąć gospodarkę opartą na równowadze między rolnikami, rzemieślnikami i finansistami w prowincji wolności i tolerancji religijnej. W 1901 roku stał się stanem Federacji Australijskiej .
Aborygeni z Australii nie znając pisma, cały okres, w którym byli jedynymi mieszkańcami kontynentu australijskiego, zaliczany jest do prehistorii kontynentu.
Według różnych badaczy, pierwsza obecność człowieka na kontynencie australijskim sięga 40 000 do 60 000 lat przed naszą erą. W tym czasie Jawę i Australię oddzielało osiem cieśnin . Dlatego pierwsi ludzie musieli przypłynąć łodzią do północnej Australii, odkrywając nieznany horyzont. Następnie osadnicy stopniowo przenieśli się na południe, a następnie dotarli do Australii Południowej. Około 13 000 lat temu, pod koniec epoki lodowcowej, Nowa Gwinea i Tasmania oddzieliły się od reszty kontynentu, a australijscy Aborygeni rozpoczęli długi okres izolacji odcięty od wpływów zewnętrznych.
Rdzenni mieszkańcy mieli wspólną mitologię zwaną czasem snu lub snem . „Czas snu” wyjaśnia pochodzenie świata, Australii i jej mieszkańców. Rdzenna sztuka australijska to jedna z najstarszych tradycji na świecie.
Pierwszym znanym Europejczykiem badającym wybrzeża Australii Południowej był Holender François Thijssen, który płynął wzdłuż wybrzeży w 1627 roku na pokładzie „Gulden Zeepaert”. Nazwał wyspę „Pieter Nuyts Land”, od nazwiska najstarszego rangą oficera na pokładzie. Pierwsze mapy wybrzeży były dziełem Matthew Flindersa i Nicolasa Baudina w 1802 roku . Baudin nazwał wyspę „Terre Napoleon”.
W 1834 r. Brytyjski parlament uchwalił „South Australia Act 1834”, która zezwoliła na utworzenie prowincji. Akt nadana 802,511 km ² do kolonii wolnych ludzi. Celem tego stworzenia było zbudowanie idealnego brytyjskiego społeczeństwa wolnych ludzi, z wolnością wyznania i bez bezrobocia.
Pierwsi przybyli osadnicy (636 osób na dziewięciu statkach) osiedlili się tymczasowo w Kingscote na wyspie Kangaroo , aż do ostatecznego wyboru miejsca osadnictwa w obecnym miejscu Adelajdy. Pierwsi imigranci przybyli do Holdfast Bay w listopadzie 1836 r., A założenie kolonii zostało oficjalnie ogłoszone dnia28 grudnia 1836, obecnie znany jako „Dzień Proklamacji”.
Adelajda od samego początku była kolonią bez skazańców, miastem wolnych ludzi o wolności religijnej i obywatelskiej, opartym na ideach Edwarda Gibbona Wakefielda . Wakefield mógł wiedzieć, co się dzieje w australijskiej kolonii, kiedy przebywał w więzieniu w Londynie za próbę porwania i wkrótce zdał sobie sprawę, że kolonie we wschodniej Australii cierpią z powodu braku ziemi do dystrybucji z powodu zbyt hojnej dystrybucji dla wszystkich przybyszów . Głównym zamysłem Wakefielda było to, że rząd powinien kontrolować ziemię i sprzedawać ją tylko wtedy, gdy cena gruntu na sprzedaż była na tyle wysoka, że stałaby się niedostępna dla robotników rolnych i robotników dziennych. Pieniądze zebrane ze sprzedaży ziemi zostaną przeznaczone na sprowadzenie migrantów, którzy będą musieli ciężko pracować dla osiedlonych już osadników, zanim będą mogli kupić własną nieruchomość. Rezultatem tej polityki było to, że Adelaide nie musiała zatrudniać skazańców, takich jak Sydney , Perth , Brisbane i Hobart, inne australijskie stolice kolonialne. Gospodarka regionu umocniła się wraz z pojawieniem się pierwszych stad bydła z Nowej Południowej Walii i Tasmanii . Handel wełną bardzo szybko zajął ważne miejsce. Handel z resztą australijskich kolonii mógł się rozwinąć, gdy mieszkaniec Adelajdy Francis Cadell pokazał, że można żeglować po rzece Murray .
XIX th wieku był okresem wyzwaniem poszukiwań Europejczyków w Południowej Australii. Pierwsi odkrywcy doświadczyli wielkich trudności. Charles Sturt nabawił się szkorbutu, prowadząc wyprawę do środkowej Australii, próbując znaleźć śródlądowe morze, które nie istniało. John McDouall Stuart dotarł do geograficznego centrum kontynentu w 1860 roku.
W 1860 roku rząd Australii Południowej zaoferował nagrodę w wysokości 2000 funtów każdemu, kto byłby w stanie znaleźć trasę z południa na północ, wzdłuż której można by ustanowić linię telegraficzną między Adelajdą a Darwinem. Stuart wyruszył w marcu 1860 roku z tylko dwoma towarzyszami i trzynastoma końmi. Ominął jezioro Eyre , znane już wówczas, i posunął się ze zdumiewającą prędkością do 560 km na północ od obecnego miejsca Alice Springs , gdzie ze względu na zbyt groźną ludność tubylczą musiał zawrócić, wracając do Adelajdy. W październiku 1860 r. Miesiąc później znowu wyjechał, ale znowu musiał się poddać, jego towarzysze cierpieli na szkorbut i wyczerpanie. W październiku 1861 r. Trzecia próba zakończyła się sukcesem i 24 lipca 1862 r. Dotarła do Oceanu Indyjskiego na wschód od Darwina, pokonując 3200 km . Podróż powrotna była niezwykle wyczerpująca, gdyż w grudniu mężczyznom udało się dotrzeć do Adelajdy, półżywym z wycieńczenia i choroby, tylko po to, by dowiedzieć się, że zostali pobici przez wyprawę Burke'a i Willsa . Jednak ten ostatni zginął w drodze do domu.
Jednak kiedy inżynierowie założyli łącze telegraficzne, wykorzystali prawie w całości trasę, którą podążał Stuart, który uważnie obserwował punkty wodne i etapy podróży. Ukończona w 1872 r . Trans-australijska linia telegraficzna z Adelajdy do Darwin umożliwiła szybką komunikację między Australią a resztą świata. Budowa Ghan , linii kolejowej łączącej miasta Adelaide i Darwin został rozpoczęty w 1878 roku, ale nie zakończona do 2004. Budowa Indian Pacific , kolej, która przecina Australii Południowej i łączy miasta Perth i Sydney, został rozpoczęty w 1917, ale ukończono go dopiero w 1970 roku.
Australia Południowa stała się samorządną kolonią w 1856 roku wraz z ratyfikacją nowej konstytucji przez brytyjski parlament. Wprowadzono tajne głosowanie i wybrano dwuizbowy parlament9 marca 1857podczas gdy kolonia liczyła 109 917 mieszkańców. Mężczyźni mogli głosować w wyborach powszechnych - w tym tubylcy - w Australii Południowej od lat pięćdziesiątych XIX wieku (tj. Przed krajami europejskimi, takimi jak Wielka Brytania, Francja i Niemcy). Brytyjskie prawo było egzekwowane w każdej kolonii, kiedy Wielka Brytania pozwoliła każdemu z nich mieć odpowiedzialny rząd i ewoluowała w czasie. Rząd brytyjski zachował jednak kontrolę nad takimi dziedzinami, jak sprawy zagraniczne, obrona i handel międzynarodowy.
University of Adelaide powstała w 1874 roku Muzeum Narodowe Australii Południowej otwarto w 1881 roku.
XIX wieku Australia została dotknięta poważną depresją gospodarczą, która zakończyła burzliwy okres rozwoju. Adelaide nie ucierpiała tak bardzo jak Sydney czy Melbourne, a odkrycie srebra i ołowiu w Broken Hill w Nowej Południowej Walii, na granicy z Australią Południową, pomogło złagodzić kryzys.
Pod koniec XIX th wieku, sztuka malarzy i prozaików doprowadziły do rosnącego poczucia tożsamości narodowej i politycy kampanię na rzecz niezależnej federacji kolonii, z królowej Wiktorii jako suwerena.
W 1894 roku Australia Południowa była pierwszą australijską kolonią, która dała kobietom prawo do głosowania (drugie państwo na świecie, które to przyznało) i dało im prawo bycia wybranymi do parlamentu. Catherine Helen Spence była pierwszą kobietą, która ubiegała się o urząd polityczny i została wybrana na delegację Australii Południowej na konwencję, która uchwaliła australijską konstytucję.
Od 1901 roku Australia Południowa jest stanem Federacji Australii , a jej stosunki z rządem i parlamentem federalnym reguluje Konstytucja Australii .
Flaga państwowa została oficjalnie wybrana 13 stycznia 1904 : ma na niebieskim tle flagę brytyjską w lewej górnej ćwiartce z herbem państwowym pośrodku i po prawej stronie. Ramiona przedstawiają „Piping Shrike”, wyimaginowanego ptaka z rozpostartymi skrzydłami na żółtym dysku, symbolizującym wschodzące słońce. Wygląda na to, że broń państwowa została stworzona przez Roberta Craiga z Adelaide School of Fine Arts.
„ Woomera Rocket Range” ( baza startowa Woomera ) powstała w 1947 roku jako wspólny projekt Wielkiej Brytanii i Australii. We wczesnych latach pięćdziesiątych było to drugie najbardziej ruchliwe miejsce startu na świecie (po Cape Canaveral na Florydzie). W 1967 roku wyrzutnia Sparta wystrzeliła pierwszego australijskiego satelitę, zbudowanego przez Australian Weapons Research i University of Adelaide , z bazy Woomera Woomera nie była używana do wystrzeliwania satelitów od ostatniego strzału w 1971 roku - chociaż badania nad rakietami oraz technologiami kosmicznymi i lotniczymi trwają. na miejscu.
W 1976 roku Sir Douglas Nicholls został pierwszym rdzennym gubernatorem stanu australijskiego w Australii Południowej.
Od 1954 r. Podziemna rura wodociągowa doprowadzała wodę z Murray do Mannum, aby zaopatrywać Adelajdę, aw 1955 r. Otwarto międzynarodowe lotnisko w West Beach . Plan imigracyjny przyjął 215 000 imigrantów dowolnej narodowości w tym stanie w latach 1947–1973. XX wieku rząd Don Dunstana rozważał uczynienie miasta rozległym ośrodkiem kulturalnym i rozpoczął poważny program reform gospodarczych. W 1992 r. Upadłość banku stanowego „State Bank of South Australia” pogrążyła stan i cały kraj w okresie recesji gospodarczej, której skutki trwały do 2004 r., Kiedy agencja Standard & Poor's przywróciła kraj. do wypłacalnych klientów.