| Herve Poher | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Senator od Pas-de-Calais | |
| 1 st marzec 2.013 - 1 st październik wykupu w 2017 r | |
| Grupa polityczna | Ekolog |
| Poprzednik | Odette Duriez |
|
Radny Generalny od Pas-de-Calais wybrany w kantonie Guînes | |
| 27 marca 1994 - 22 marca 2015 r ( 20 lat, 11 miesięcy i 23 dni ) |
|
| Wybór | 27 marca 1994 |
| Ponowna elekcja |
11 marca 2001 9 marca 2008 |
| Poprzednik | Henri Collette |
| Następca | Kanton został usunięty |
| Burmistrz z Guînes | |
| 18 czerwca 1995 - 1 st październik 2.007 ( 12 lat, 3 miesiące i 13 dni ) |
|
| Wybór | 18 czerwca 1995 |
| Ponowna elekcja | 11 marca 2001 |
| Poprzednik | Paul Warnault |
| Następca | Marc Medina |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 19 maja 1952 |
| Miejsce urodzenia | Calais ( Pas-de-Calais ) |
| Narodowość | Francuski |
| Partia polityczna | była Partia Socjalistyczna |
| Zawód | Lekarz ogólny |
Hervé Poher , urodzony dnia19 maja 1952Jest politykiem Francuzem .
Urodzony w Calais, dnia 19 maja 1952Hervé Poher spędzi znaczną część swojej młodości w Calais-Nord, pomiędzy murami obronnymi Cytadeli a piaszczystą plażą. École de l'Esplanade, Collège Jean Jaurès, Lycée de la République, a następnie otwarcie Lycée Coubertin, gdzie będzie miał maturę C (matematyka), w 1971 roku.
Następnie wstąpił na Wydział Lekarski w Lille i uzyskał doktorat z medycyny. W 1981 r. Przeniósł się do Guînes we współpracy z doktorem Fauquenois. Będzie ćwiczył do1 st maja 1997dnia, w którym mając trudności z pogodzeniem swojej działalności zawodowej z publicznym zaangażowaniem, przestaje wykonywać zawód lekarza.
W 1989 roku Partia Socjalistyczna (sekcja Guînes) poprosiła go o poprowadzenie listy opozycji w wyborach samorządowych. Lista ustępującego burmistrza Paula Warnaulta zyska niewiele (poniżej 51%) i Hervé Poher będzie więc przez 6 lat liderem opozycji .
W 1994 roku wystąpił w wyborach kantonalnych kantonu Guînes i został wybrany w drugiej turze, zastępując Henri Collette, senatora RPR, burmistrza Licques. Hervé Poher zostanie ponownie wybrany na radnego generalnego w pierwszej turze w 2001 i 2008 roku.
W 1995 roku zdobędzie ratusz Guînes, którego będzie burmistrzem. Ponownie wybrany w pierwszej turze w 2001 roku, opuścił stanowisko w 2007, aby zrobić miejsce dla Marca Mediny. Ale ponownie wybrany w 2008 roku na listę Marca Médine'a, pozostanie zastępcą burmistrza miasta do 2013 roku.
W 1997 r. Utworzył Communauté de Communes des Trois-Pays , organ międzygminny składający się z 15 gmin , i został wybrany na prezesa struktury i to nieprzerwanie do 2013 r., Kiedy to dotknięty mnogością mandatów, musiał ustąpić. Również w 1997 r. Będzie zastępcą zastępcy Dominique Dupilet.
W 1998 roku został wybrany wiceprzewodniczącym Rady Generalnej ds. Zdrowia, środowiska i transportu. Jako odpowiedzialny za zdrowie będzie z inicjatywy powołania PRS ( Regionalny Program Zdrowia ), programów ukierunkowanych na walkę z rakiem i problemami zdrowotnymi oddziału (stworzenie Opaline 62 do badań przesiewowych w kierunku raka piersi). Został także prezesem Eden 62 , związku mieszanego odpowiedzialnego za zarządzanie wszystkimi wrażliwymi obszarami przyrodniczymi departamentu, a także rezerwatami krajowymi.
Nie był już kandydatem w wyborach departamentalnych 2015 r., Przestał pełnić funkcję radnego generalnego, prezesa Eden 62 i prezesa Parku Przyrody.
W 1999 roku został powołany przez biuro Parku Narodowego odpowiedzialne za operację Grand Site des Caps. Naturalnie, zostanie on ponownie powołany do tego zadania w 2004 roku, kiedy to Rada Generalna Pas-de-Calais przejmie operację. Na początku 2011 roku Site des Caps uzyskał etykietę Grand Site de France. W 2012 roku, po rezygnacji Daniela Percherona, Hervé Poher został prezesem Parku Przyrody Caps et Marais d'Opale , z misją zatwierdzenia nowego statutu i utrzymania znaku.
W 2002 r. Zastępca Dominique Dupilet decydujący się na rezygnację z pełnionej funkcji, Hervé Poher chce go zastąpić, ale Partia Socjalistyczna prosi go o pozostawienie nominacji Jackowi Langowi. Hervé Poher akceptuje i będzie zastępcą Jacka Langa w 2002, a następnie w 2007.
W 2004 roku zostanie wybrany przewodniczącym Komitetu Basenu Agencji Wodnej Artois-Picardie . Po raz pierwszy od ich powstania w 1964 r. Wybrany przedstawiciel lewicy przewodniczył jednej z komisji dorzeczy (ponownie wybrany na to stanowisko w 2006, 2008 i 2011 r.).
Jeszcze w 2004 roku został wybrany na prezesa SYMPAC, nowej struktury obsługującej dokumentację Pays du Calaisis.
W wrzesień 2011, zajmuje piąte miejsce na liście senatorów PS w Pas-de-Calais. PS wygrywa 4 posty , posty UMP 2 i posty PC 1 .
Pod koniec 2011 roku, pomimo obecności Jacka Langa, zdecydował się kandydować w wyborach parlamentarnych na rok 2012. Jack Lang wycofał swoją kandydaturę, a aktywiści głosowali na Hervé Pohera (Hervé Poher: 337 głosów ; Brigitte Bourguignon: 193 głosy ; Dominique Rembotte: 153 głosy ). Mimo tego głosowania Partia Socjalistyczna przyzna nominację Brigitte Bourguignon . Hervé Poher podtrzymuje swoją kandydaturę i zostaje wyrzucony z Partii Socjalistycznej w r.kwiecień 2012.
Plik 17 czerwca 2012Przybył 3 E po pierwszej rundzie, wycofał swoją kandydaturę.
W Marzec 2013senator Pas-de-Calais Odette Duriez decyduje się zrezygnować ze stanowiska w Pałacu Luksemburskim. Dlatego Hervé Poher zostaje senatorem. Poruszony mnogością mandatów, zrezygnował ze stanowiska zastępcy miejskiego i przewodniczącego Wspólnoty Gmin Trois-Pays.
W marzec 2016uzyskuje przywiązanie do grupy ekologicznej Senatu, umożliwiając w ten sposób dalsze istnienie tej grupy.
1989: wybory do rady miejskiej Guînes
1992: członek regionalnej listy PS.
1994: wybrany radnym generalnym kantonu Guînes.
1995: wybrany na burmistrza Guînes.
1997: utworzenie Communauté de Communes des Trois-Pays, której zostaje prezesem.
1997: zastępca zastępcy Dominique Dupilet.
1998: wybrany wiceprzewodniczącym Rady Generalnej.
1998: wybrany na prezydenta Edenu 62.
2000: mianowany referendarzem operacji Grand Site des Caps.
2001: ponownie wybrany na burmistrza Guînes, przewodniczącego wspólnoty gmin i radnego generalnego (wiceprzewodniczący).
2002: zastępca zastępcy Jacka Langa.
2004: członek regionalnej listy PS.
2004: wybrany na przewodniczącego Komitetu Basenu Agencji Wodnej.
2004: wybrany na prezydenta Pays de Calais (do 2006).
2005: wybrany na przewodniczącego konferencji zdrowia wybrzeża (do 2008).
2007: zastępca zastępcy Jacka Langa.
2007: rezygnacja ze stanowiska burmistrza.
2008: ponownie wybrany radnym generalnym (wiceprzewodniczącym), zastępcą burmistrza Guînes, przewodniczącym Wspólnoty Gmin, przewodniczącym Komitetu Zagłębia.
2011: ponownie wybrany wiceprzewodniczącym Rady Generalnej, przewodniczącym Komitetu Basenu.
2011: piąte miejsce na liście senatorskiej PS
2012: wybrany na prezesa parku przyrody Caps et Marais d'Opale.
2013: senator z Pas-de-Calais, rezygnacja z funkcji wiceburmistrza i przewodniczącego gminy.
2015: Zakończenie pełnienia funkcji radnego generalnego, prezesa Parku Przyrodniczego i Edenu 62.
W Styczeń 1989członkowie Socjalistycznej Partii Gwinii proszą Hervé Pohera o poprowadzenie listy do wyborów samorządowych w marcu. Prośbę tę potwierdza zastępca na miejscu, Dominique Dupilet. Chociaż nie jest zarejestrowany w partii, Hervé Poher akceptuje; jednak pod jednym warunkiem: móc zrobić listę otwierającą.
W wyborach do Marzec 1989trzy listy są zbieżne: Paul Warnault, ustępujący burmistrz; Hervé Pohera, w połowie socjalistów, w połowie niezależnych; i Huberta Ledoux z Partii Komunistycznej. Lista Paula Warnaulta obejmie prowadzenie w pierwszej rundzie z 50,93% (Hervé Poher 39%; Hubert Ledoux 10,10%). Dlatego Hervé Poher będzieMarzec 1989 w Czerwiec 1995, lider miejskiej opozycji. Wykorzysta te lata do zrozumienia i poznania administracyjnego, finansowego i politycznego funkcjonowania gminy.
W 1990 roku wstąpił do Partii Socjalistycznej i został sekretarzem oddziału lokalnego.
W 1994 r. Został wybrany radnym generalnym kantonu Guînes, zastępując senatora i burmistrza Henri Collette.
Całkiem naturalnie, w Czerwiec 1995, wystąpił w wyborach samorządowych w Guînes przeciwko liście Mademoiselle Coffre, a Paul Warnault nie reprezentuje już siebie. Ponownie sporządzi listę początkową. Lista Hervé Pohera wygra z 56,13%.
Ten sam przeciwnik i ten sam wynik Marzec 2001 gdzie wygra przede wszystkim z 52% głosów.
Od wyboru w 1995 r. Zapewni, że nie ma mowy o pełnieniu funkcji burmistrza dłużej niż przez dwie kadencje. Szanując swoje zaangażowanie, zrezygnowałwrzesień 2007pozostawiając miejsce dla swojego pierwszego zastępcy, Marca Mediny. Wybory samorządowe zostały przełożone o rok (2008 zamiast 2007), jego rezygnacja nastąpi na 8 miesięcy przed planowaną kadencją. Ale będzie szanował swoje zobowiązanie: dwa razy po 6 lat.
W wyborach w 2008 roku Hervé Poher pozostaje u boku Marca Médine'a i zostanie zastępcą ds. Środowiska.
Zrezygnuje z tego stanowiska za Marzec 2013, ponieważ dotknięty nagromadzeniem mandatów postanawia pozostać radnym generalnym i senatorem.
W czerwiec 2010, zostanie honorowym burmistrzem.
Główne projekty w ramach jego 2 mandatów:
• Rozbudowa i remont ratusza. • Rehabilitacja, rehabilitacja i zakończenie sanitariatów zbiorowych w mieście; uruchomienie urządzeń sanitarnych na bagnach Guînes. • Rozwój obszaru biznesowego Guînes. • Rehabilitacja głównych arterii miasta (Rue Narcisse Boulanger, rue Sidney Bown, rue Clemenceau, 1 st ławki). • Rehabilitacja wycieczek łodzią. • Naprawa całego oświetlenia publicznego. • Rehabilitacja warsztatów miejskich. • Modernizacja wszystkich budynków komunalnych. • Budowa domu dziecka • Budowa wyposażenia „Wieży Zegarowej”. • Budowa toru lekkoatletycznego i boisk piłkarskich. • Budowa krytej kręgielni. • Budowa ponad 200 mieszkań o niskim czynszu. • Utworzenie centrum zakwaterowania „Le Petit Prince” dla dorosłych z autyzmem. • Rozbudowa przedszkola. • Prace i połączenie miejskich szkół podstawowych. • Rehabilitacja szkoły Marais. • Stworzenie awaryjnych jednostek mieszkalnych. • Utworzenie biblioteki miejskiej. • Stworzenie społecznego sklepu spożywczego. • Utworzenie biura turystycznego. • Rozwój wrażliwego obszaru przyrodniczego Marais de Guînes. • Instalacja pomp ewakuacyjnych na bagnach. • Tworzenie szlaków turystycznych. • Stworzenie pierwszego Miejscowego Planu Miejskiego wydziału. • Utworzenie pierwszego kontraktu na zasoby wody Nord / Pas-de-Calais. • Tworzenie, instalacja i prowadzenie stowarzyszeń integracyjnych. • Stworzenie festiwalu Muguet. • Towarzyszenie obchodom Camp du Drap d'Or. • Relokacja i nowa instalacja Centrum Utrzymania Dróg Departamentowych.
Gdy tylko został wybrany na burmistrza Guînes, Hervé Poher zajął się ze swoim zespołem kwestią międzygminną. W rzeczywistości w 1995 r . W Calais nie istniał żaden publiczny zakład współpracy między gminami (EPCI) z własnym systemem podatkowym.
Wiedząc doskonale, że ta sytuacja nie może trwać, wyobraził sobie duże spotkanie gmin wiejskich obejmujących cały kanton Guînes i kilkanaście gmin w południowo-zachodniej części Calais. Cel był prosty: stworzyć ważny blok wiejski naprzeciw potężnej aglomeracji Calais, która wkrótce miała powstać.
Akta trafiły do wydziałowej komisji ds. Współpracy międzygminnej (CDCI) w rMaj 1996i otrzymał negatywną recenzję. W istocie gminy poza kantonem, a nawet dwie gminy graniczące z kantonem, odmówiły utworzenia tego EPCI. Argumentem CDCI było stwierdzenie, że „nie można zmusić gminy do przystąpienia wbrew jej woli. Plik miał zostać przejrzany.
Co zostało zrobione i 1 st styczeń 1997Prefekt zezwolił na utworzenie dwóch struktur międzygminnych zamiast jednej: wspólnoty gmin w południowo-zachodniej części Calaisis z jednej strony i wspólnoty gmin trzech krajów ( CCTP ) z drugiej strony. Hervé Poher został wybrany na prezydenta w 1997 r., Następnie w 2001 r. I 2008 r. Zrezygnował w 2013 r., Ponieważ zrezygnował ze stanowiska w urzędzie miasta Guînes (wielokrotne mandaty), nie mógł już zasiadać w międzygminnym związku. Marc Médine zastąpi go.
Hervé Poher zostaje wybrany do Rady Generalnej Pas-de-Calais w Marzec 1994. W 1998 roku został wiceprezesem ds. Zdrowia, środowiska i transportu.
Dziedzina zdrowia, poza profilaktyką matek i dzieci (PMI) oraz szczepieniami, nie należy do obowiązkowych kompetencji rad generalnych, ale zaangażowanych jest w nie wiele wydziałów. W ciągu kilku lat Pas-de-Calais uruchomi kilka inicjatyw.
Jako wiceprezes odpowiedzialny za środowisko Hervé Poher będzie:
Hervé Poher będzie odpowiedzialny za nowy program mobilności, który zostanie zatwierdzony w luty 2012.
Pod koniec 1999 r .: po przeanalizowaniu raczej negatywnego raportu na temat wpływu turystyki, Komitet Związkowy Parc des Caps et Marais d'Opale poprosił Hervé Pohera o zastanowienie się nad celowością `` Operacji na dużej powierzchni (OGS) '' dotyczące Witryny Deux-Caps. Powstaje pierwszy zespół składający się z technika z Eden 62 i technika z Parku.
2000: Delegacja wybranych urzędników i techników (rady parku, stanu, rady generalnej i regionalnej) udaje się do Bretanii (Cap Fréhel, Cap d'Erquy, Pointe du Raz) w celu zbadania lokalnych problemów turystycznych.
Koniec 2001: Hervé Poher zostaje zaproszony na kongres Sieci Wielkich Miejsc Francji w Carcassonne, aby dokonać pierwszej prezentacji akt.
W latach 2001-2004: zespół spotyka się ze wszystkimi graczami w terenie (rady miejskie, rolnicy, użytkownicy itp.). Projekt nabiera kształtu.
Lipiec 2004 : Rada Generalna Pas-de-Calais podejmuje decyzję o przejęciu zamawiającego na przyszłe prace.
Koniec 2004: Ważny moment dla projektu: przejście przed Najwyższą Komisją ds. Miejsc, Perspektyw i Krajobrazów, która wystawia pozytywną opinię dla Operacji Dużych Miejsc.
Kwiecień 2005 : W celu sformalizowania partnerstw gmina Escales widzi podpisanie umowy między wszystkimi graczami i wszystkimi społecznościami.
2007: Początek głównych prac.
Październik 2009 : Kongres Réseau des Grands Sites de France i ICOMOS w Wimereux, który po 3 dniach na miejscu zachęca do ubiegania się o znak.
2010: II etap prac.
Listopad 2010 : Rada Generalna zatwierdza prośbę o oznaczenie Wielkiego Miejsca.
Styczeń 2011 : Przejście przed Najwyższą Komisją Ośrodków, w obecności Państwa, Regionu, Departamentu i społeczności lokalnych. Zakład Deux-Cap staje się dziewiątym Wielkim Zakładem we Francji.
W 1998 roku Hervé Poher został prezesem Eden 62.
Eden 62 (Espaces DEpartementaux Naturels) to struktura utworzona w 1993 roku. Najpierw stowarzyszenie, potem związek mieszany, jest to wydziałowe narzędzie do zarządzania ENS (wrażliwymi przestrzeniami naturalnymi). Zrzesza w komitecie związkowym departament i gminy chroniące niezwykłą naturalną przestrzeń.
W 2013 roku związek ten reprezentował:
• 130 pracowników (administratorzy, kierownicy obszarów, strażnicy, naukowcy),
• 5500 hektarów zarządzanych w całym departamencie, należących do departamentu, Conservatoire du Littoral lub gmin,
• Zarządzanie 3 rezerwatami krajowymi (Oye-Plage, Baie de Canche i Marais Audomarois)
• Zarządzanie 2 niezwykłymi miejscami: Grand Site des Caps (Grand Site de France od 2011 r.), W całości i bagno Audomarois, częściowo (miejsce RAMSAR uznane przez UNESCO za Men and Biosphere od 2013 r.)
• Struktura posiada certyfikat EMAS (system ekozarządzania i audytu) za ekologiczne zarządzanie strukturą.
• Siedziba znajduje się w Desvres.
Hervé Poher był ponownie wybierany przy wszystkich odnowieniach od 1998 r., Ponieważ tradycyjnie stanowisko to piastował wiceprzewodniczący Rady Generalnej odpowiedzialny za środowisko.
W styczeń 2012Daniel Percheron, prezes Regionalnego Parku Przyrody Caps et Marais d'Opale od 2004 roku, ogłasza rezygnację z tego stanowiska i pragnie powierzyć ster radnemu generalnemu.
Hervé Poher został wybrany prezesem parku dnia 6 kwietnia 2012.
Jeden program, jeden cel i jeden cel: odnowienie Karty i znaku, prace rozpoczęły się kilka lat temu, ale zbliżają się do ostatniej fazy.
Badanie publiczne odbywa się w Maj 2012. W związku z głosowaniem władz lokalnych pod koniec roku rozpoczyna się proces wyjaśniania, uświadamiania i promocji, począwszy odLipiec 2012, ze spotkaniem wszystkich aktorów na tym terytorium.
Rezultat: Karta została zatwierdzona przez 154 gminy ze 156, 13 Publicznych Zakładów Współpracy Międzygminnej z 13, 2 departamenty (Nord i Pas-de-Calais) oraz Region. Ponadto 4 izby konsularne (2 handlowe, rzemieślnicze i rolnicze) zgadzają się na zasiadanie na terenie Parku.
Przedstawiciele parku przechodzą obok CNPN (Krajowa Rada Ochrony Przyrody) dalej 12 czerwca 2013. CNPN wyda pozytywną opinię w sprawie odnowienia statutu i etykiety.
Plik 14 grudnia 2013po podpisaniu przez Prezesa Rady Ministrów publikacja w dzienniku urzędowym zatwierdza nowy Park Przyrodniczy na okres 12 lat .
Plik 12 czerwca 2015, zastępuje go Dominique Rembotte, ponieważ nie jest już wybierany na szczeblu departamentalnym, musiał opuścić swój mandat.