| Narodziny |
22 marca 1881 Saint-Waast |
|---|---|
| Śmierć |
24 sierpnia 1918(w wieku 37 lat) Maffle |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Religijny , odporny |
| Zakon religijny | Zakon Najświętszego Odkupiciela |
|---|---|
| Konflikt | Pierwsza wojna światowa |
| Nagrody |
Croix de guerre 1914-1918 Sygnet Legii Honorowej (1919) |
Henriette Moriamé (° Saint-Waast ( północ ) on22 marca 1881, † w Maffle ( Belgia ) dnia24 sierpnia 1918), był członkiem ruchu oporu podczas pierwszej wojny światowej, a następnie zakonnikiem w Zakonie Najświętszego Odkupiciela .
Urodzona w 1881 roku Marie Henriette Moriamé jest córką Camille Célestin Moriamé i Alice Nathalie L'Hussier. Henriette Moriamé stała się odporna na początku pierwszej wojny światowej . Została również mianowana kawalerem Legii Honorowej , a także otrzymała Croix de Guerre z palmą.
Plik 24 sierpnia 1914, podczas niemieckiej ofensywy w Saint-Waast-la-Vallée, pozostawiona sama w domu rodzinnym, jej matka zatrzymana w Wolnej Francji, przyjęła rannych żołnierzy brytyjskich, wspomaganych przez Louise Thuliez , nauczycielkę, absolwentkę literatury zostanie później skazana na śmierć przez Niemców, a potem na ciężką pracę do końca życia) oraz przez jej kuzynki, Lucienne i Pauline Moriamé.
" Trochę większy niż przeciętnie inteligentny, energiczny, nie chcąc znać zmęczenie, spokojny i głęboki pobożność, M lle Moriamé byłaby przez to hojną ofertę, aby rozpocząć swoją pracę dedykowanych usług sprzymierzonych żołnierzy w krajach okupowanych » pisał Louise Thuliez w jej książka Condemned to death , poprzedzona przez generała Weyganda .
Książę Réginald de Croÿ (de) pomógł następnie Louise Thuliez i Marie Henriette Moriamé w transporcie brytyjskich żołnierzy, głównie w nocy, do armii francuskiej. Księżniczka Marie de Croÿ , z pomocą Louise de Bettignies , z pomocą Louise de Bettignies powitała wielu żołnierzy, którzy się nimi zaopiekowali, w zamku Bellignies , będącym własnością książąt Croÿ, niedaleko Bavay , przed ich transportem.
W listopadzie 1914 r. Zamek Bellignies był tak wypełniony żołnierzami, że próbowała przekonać ich do poddania się Niemcom. Ale potem dowiedziała się, że rodzina Belleville de Montignies prowadzi ucieczkę żołnierzy do instytutu Edith Cavell . Żołnierze otrzymali następnie cywilne ubrania i fałszywe dokumenty tożsamości, po czym zostali zaprowadzeni do Brukseli . Ta sieć ucieczki działała zListopad 1914 w Lipiec 1915.
Louise Thuliez została aresztowana dnia 31 lipca 1915następnie przewieziony do więzienia Saint Gilles w Brukseli, w Belgii, gdzie również została uwięziona Louise de Bettignies, jej pomocniczka. Edith Cavell została aresztowana 5 sierpnia , hrabina Belleville 24 sierpnia, a księżniczka Croÿ 6 września . Marie Henriette Moriamé i inni kolaboranci z północy Francji, którym opatrznościowo udało się uniknąć aresztowania. 11 października zapada werdykt i zapadają trzy wyroki śmierci: dla Édith Cavell, dla hrabiny Jeanne de Belleville i dla Louise Thuliez. Księżniczka Marie de Croÿ została skazana na dziesięć lat pracy przymusowej. Następnego dnia Edith Cavell została stracona. Później dwa pozostałe wyroki zostaną zamienione na dożywotnią pracę przymusową, dzięki interwencji króla Hiszpanii, ambasadora Francji i papieża Benedykta XV .
Plik 20 października 1915Louise de Bettignies zostaje również aresztowana, a następnie skazana na karę śmierci, wyrok zamieniony na dożywocie w więzieniu w Siegburgu, gdzie przetrzymywano także: Louise Thuliez, księżną Croÿ, Léonie Vanhoutte i hrabinę Belleville. Po tych wyrokach Marie Henriette zdecydowała się wstąpić do religii wśród Redemptorystek z Maffles w Belgii. Tam złożyła profesję w terminie kanonicznym i tam zmarła na dwa miesiące przed zawieszeniem broni24 sierpnia 1918.
„ Była jedyną, z którą mogłem przywołać wspomnienia naszych nocnych wędrówek. Tylko raz napisałem do niej z Siegburga na wizytówce jednego z moich towarzyszy, którego nazwisko pożyczyłem, aby nie było między nami żadnego związku. Odpowiedziała mojemu towarzyszowi, ale zrozumiałem, że jej przełożeni woleli, abyśmy przerwali tę korespondencję. Więc przestałem pisać. Zawsze uważałem wejście Henriette Moriamé do religii za ofiarę dodaną do tych, którzy ją poprzedzili i jestem przekonany, że częściowo jej zawdzięczam powrót do domu cały i zdrowy ” , wyjaśniła później Louise Thuliez w swojej książce.
Louise de Bettignies zmarła w Kolonii dnia27 września 1918, nękany przez gruźlicę. Pozostali więźniowie zostali zwolnieni na kilka tygodni przed zawieszeniem broni z więzienia w Siegburgu.