| Członek Oise | |
|---|---|
| 8 lutego 1871 -2 grudnia 1875 | |
| Członek Oise | |
| 1 st sierpień 1846 -24 lutego 1848 | |
| Członek Oise | |
| 2 marca 1839 -12 czerwca 1842 | |
| Radny Generalny Oise | |
| 1838-1852 | |
| Burmistrz Tracy-le-Val ( d ) |
| Narodziny |
3 stycznia 1803 Paryż |
|---|---|
| Śmierć |
2 grudnia 1875(na 72) Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | Specjalna szkoła wojskowa w Saint-Cyr |
| Czynność | Polityk |
| Rodzina | Rodzina Acres |
| Tata | Augustin-Louis-Victor des Acres de L'Aigle |
| Różnica | Oficer Legii Honorowej |
|---|
Henri-Louis-Espérance des Acres, hrabia L'Aigle (3 stycznia 1803, Paryż -2 grudnia 1875, Château de Tracy-le-Mont), jest francuskim żołnierzem i politykiem.
Syn Augustina-Louisa-Victora des Acres de L'Aigle , wstąpił do École de Saint-Cyr w 1818, aw 1820 został porucznikiem myśliwych na koniach. Brał udział w wyprawie 1823 do Hiszpanii i tam uzyskał stopień kapitan. Adiutant 2 e grenadierów gwardii królewskiej w 1828 roku, został zwolniony w 1830 roku i opatentowany dowódcy eskadry.
Podczas belgijskiej powstania w 1831 roku, hrabia de L'Aigle został mianowany oficer dyżurny z marszałkiem Comte Gérard , dowódca belgijskiej wyprawy. Znalazł się podczas oblężenia cytadeli w Antwerpii, która skapitulowała23 grudnia 1832. Hrabia de l'Aigle opuścił armię w 1834 roku i osiadł w departamencie Oise .
Partyzant postanowił monarchii konstytucyjnej w 1830 roku uzyskał jako kandydata rządowego Izby Deputowanych , głosami wyborców w 2 th okręgu wyborczym z Oise ( Compiègne ), przy czym2 marca 1839; głosami poparł ministerstwo Guizot. Rok wcześniej został mianowany członkiem rady generalnej Oise , gdzie zasiadał do nadejścia Drugiego Cesarstwa . Nie został ponownie wybrany na posła przy odnowieniu w 1842 r., Wygrał z kolei w wyborach do1 st sierpień 1846. Podczas tej ostatniej kadencji, jak poprzednio, okazał się oddany konserwatywnej polityce nowego gabinetu Guizota.
Francuska Rewolucja 1848 roku , a następnie zamach stanu z 1851 roku przywrócono go do życia prywatnego; przeszedł na emeryturę jako dowódca eskadry, przez kilka lat mieszkał w zamku Tracy-le-Val (Oise), kiedy konserwatywna partia tego departamentu sprowadziła go z księciem Aumale , Albertem Desjardinsem , Louis-Gabriel-César de Kergorlay itp. w wyborach parlamentarnych w8 lutego 1871. Został wybrany, zapisał się do grupy centroprawicowej i był jednym z 94 sygnatariuszy propozycji przywrócenia prawa wygnania przeciwko Burbonom.
Zięć Philippe de Visscher de Celles , miał trzy córki, z których jedna poślubiła markiza Maurice de Ganay , wnuczkę Antoine-Charles de Ganay i James-Alexandre de Pourtalès oraz innego hrabiego Bernarda de Menthon (1833- 1917) .