| Narodziny |
9 lipca 1924 Maxent |
|---|---|
| Śmierć |
2 marca 2015 r(w wieku 90 lat) Rennes |
| Narodowość | Francuski |
Henri Lécuyer , urodzony w Maxent ( Ille-et-Vilaine ) dnia9 lipca 1924i zmarł w Rennes dnia2 marca 2015 r, jest wyższym urzędnikiem francuskim i działaczem bretońskim, przewodniczącym w szczególności Organizacji Bretończyków za Granicą .
Wykazuje duże uzdolnienia akademickie, ale jego rodzice, drobni rolnicy, nie mają innego wyjścia, jak wysłać go do „ dzieci z grupy ”. Zdał maturę, następnie został przyjęty w lipcu 1944 roku na konkurs HEC .
Bez środków finansowych, aby kontynuować studia, Henry Lecuyer angażuje się w Pierwszej Armii ( 5 th DB). W Niemczech wstąpił następnie do służb okupacyjnych jako attaché administracyjny. Do Spraw Zagranicznych przeszedł w 1952 roku , w 1953 został wicekonsulem Francji w Kostaryce .
W domu w 1956 roku , nowy punkt zwrotny: wstąpił do Bureau d'Etudes Economiques et Sociales de Force Ouvrière . Był to również czas, kiedy dzięki przekonującemu wpływowi kuzyna, zdał sobie sprawę ze swojego bretońskiego charakteru.
W 1958 r. Administrator w Euratomie w Brukseli , w 1969 r. Brał udział w tworzeniu Amicale des Bretons de Belgique. W 1972 roku został prezydentem.
Mianowany głównym administratorem w Dyrekcji ds. Polityki Regionalnej Komisji Europejskiej zostaje w Brukseli „ panem Bretanii ”, który wprowadza i prowadzi w „ labiryncie wspólnotowym ” wielu bretońskich urzędników zajmujących się gospodarką i środowiskiem politycznym.
Jednocześnie Henri Lécuyer, wybrany na prezesa Organizacji Bretończyków za Granicą (OBE), stara się, aby głos Bretanii był słyszalny za granicą (m.in. utworzenie Międzynarodowego Komitetu Ochrony Języka Bretońskiego ).
Przeszedł na emeryturę w 1986 roku , Henri Lécuyer kontynuował swoją działalność do 1993 roku jako prezes OBE, a następnie jako honorowy prezes tej organizacji. Jest odznaczony Orderem Gronostajów .