Helena Třeštíková

Helena Třeštíková Obraz w Infoboksie. Heleny Třeštíkovej w 2018 roku. Funkcjonować
Minister Kultury Republiki Czeskiej
9 -26 stycznia 2007
Martin Štěpánek ( w ) Václav Jehlička ( w )
Biografia
Narodziny 22 czerwca 1949
Praga , Czechy
Imię urodzenia Helena Böhmová
Narodowość Czech
Dom Francja
Trening Praska Akademia Filmowa (FAMU)
Czynność Reżyser , Scenarzysta
Małżonka Michael Třeštík ( d )
Dzieci Hana Třeštíková ( d )
Tomáš Třeštík ( d )
Inne informacje
Pracował dla Krátký Film Praha, Praska Akademia Filmowa (FAMU)
Partia polityczna Bez etykiety
Członkiem Akademia Sztuki i Nauki Filmowej (2019)
Gatunek artystyczny film dokumentalny
Nagrody Europejska Nagroda Filmowa (2008)
Podstawowe prace
Manželské etudy (1987) , Marcela (2006) , Mallory (2015) , Anny (2020)

Helena Třeštíková , urodzona 22 czerwca 1949 w Pradze , jest czeską reżyserką i scenarzystką .

Biografia

Helena Böhmová pochodzi z Pragi. Dorastała na Placu Wacława, w domu o nazwie Darex. Jego ojciec Jaroslav Böhm jest prawnikiem, a matka pracuje jako grafik reklamowy . Zaczęła studiować sztukę w liceum, a następnie chciała zostać projektantką kostiumów . Zafascynowana teatrem regularnie odwiedza Teatr Narodowy w Pradze, gdzie uczestniczy w słynnych przedstawieniach czeskiego reżysera Otomara Krejčy . Fascynuje ją także świat kina.

Helena Böhmová spotyka studentkę praskiej Akademii Filmowej podczas kręcenia filmu dokumentalnego o więźniach politycznych . To spotkanie przesądziło o jej wyborze na reżyserkę filmów dokumentalnych . W 1968 ukończyła Liceum Sztuk Plastycznych w Pradze. W 1975 r. kontynuowała praktykę w dziedzinie filmów dokumentalnych w Praskiej Akademii Filmowej (FAMU) . W tym samym roku wyreżyserowała swój pierwszy film dokumentalny Cud , poświęcony ciąży i narodzinom dziecka.

Wbrew woli rodziców, którzy obawiali się, że ich córka nie uda się w męskim przemyśle filmowym zadebiutowała jako asystent produkcji dla telewizji czeskiej. Od 1974 do 1994 roku pracowała dla Krótki Filmowym Praha, firma, która sprawia, filmy edukacyjne, filmy dokumentalne i animowane . W 1994 roku zaczęła samodzielnie opracowywać scenariusze i reżyserować filmy dokumentalne.

Helena Böhmová poślubia architekta Michaela Třeštíka. Jej synem jest fotograf Tomáš Třeštík, a córką producentka Hana Třeštíková.

Helena Třeštíková od 2002 r. równolegle z pracą filmową wykłada na FAMU, a od 2002 do 2005 r. była prezesem Stowarzyszenia Reżyserów i Scenarzystów (ARAS). W 2017 roku przyjęła stanowisko pedagogiczne w Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze.

Kariera artystyczna

Helena Třeštíková oddaje się filmowej metodzie poklatkowej po spotkaniu z psychiatrą, który opowiada jej o znacznym wzroście liczby rozwodów. Następnie postanawia przez kilka lat z rzędu podążać za wybranymi nowożeńcami z kamerą. W swoim pierwszym dokumencie w długim formacie interesuje się codziennym życiem młodych par, które śledzi przez sześć lat, począwszy od ich małżeństwa . Z tego doświadczenia wyreżyserowała serial telewizyjny w sześciu odcinkach Manželské etudy (Historie małżeńskie) wyemitowany w 1987 roku , a także kilka filmów fabularnych .

W 1991 roku Helena Třeštíková współtworzyła Fundację Kina i Socjologii, której celem jest rzucenie nowego spojrzenia na współczesne społeczeństwo, podążając za przemianami politycznymi i społecznymi ostatnich lat.

Wśród jej najbardziej godnych uwagi prac Helena Třeštíková reżyseruje Řekni mi něco o sobě , serię długoletnich filmów o młodych przestępcach.

W 1994 roku wraz z mężem Michaelem Třeštíkiem założyła Fundację Człowiek i Czas. Organizacja ma na celu promocję długofalowych projektów i filmów dotyczących upływu czasu i zmian, jakie on niesie.

W 2012 roku wyprodukowała Private Cosmos, w którym opowiada historię rodziny Kettner, której codzienne życie śledzi od 1974 roku . Przewodnik oparty jest na pamiętniku ojca rodziny, który przeplatany jest obrazami reżysera, odtwarza ważne wydarzenia z życia Kettnerów na tle niestabilnego kontekstu politycznego.

Jest także autorką filmów dokumentalnych Hitler, Stalin a já (2001), Marcela (2006), René (2008), Katka (2009) , Mallory (2015) i Anny (2020) .

Kariera polityczna

9 stycznia 2006 r. Helena Třeštíková została ministrem kultury w drugim rządzie Mirka Topolánka . Na to stanowisko jest rekomendowana przez Unię Chrześcijańsko-Demokratyczną - Czechosłowacką Partię Ludową (KDU-ČSL) . Decyzję tę krytykują niektórzy działacze partyjni, zarzucając mu, że ma poglądy w kwestiach społecznych niezgodnych z programem partii.

26 stycznia 2007 r. Helena Třeštíková opuściła rząd, motywowana sporami i naciskami na wybór szefa ministerstwa.

Uznanie

Filmy Heleny Třeštíkovej są regularnie nominowane i nagradzane na krajowych i międzynarodowych festiwalach filmowych. Film Marcela został nagrodzony jako najlepszy europejski dokument na Festiwalu Filmów Europejskich w Sewilli w 2007 roku . Dokument René zdobył Europejską Nagrodę Filmową w 2008 roku w kategorii dokument.

W 2021 r. Centre national d'art et de culture Georges-Pompidou oferuje pierwszą dużą francuską retrospektywę twórczości dokumentalisty.

Filmografia

Uwagi i referencje

  1. (cs) „  Helena Třeštíková  ” , na https://www.csfd.cz/
  2. (cs) "  Helena Třeštíková (1949)  " , www.pametnaroda.cz (dostęp 22 stycznia 2021 )
  3. „  Portal filmów dokumentalnych – Helena Třeštíková  ” , na www.film-documentaire.fr (dostęp 22 stycznia 2021 r. )
  4. „  Portal filmów dokumentalnych – Cud Heleny Třeštíkovej  ” , na www.film-documentaire.fr (dostęp 22 stycznia 2021 )
  5. „  Private Miracle / Cosmos  ” , na Centre Pompidou (dostęp 22 stycznia 2021 r. )
  6. (cs) „  Proč fotí Tomáš Třeštík na balkoně?  » , Na Wełtawie ,5 stycznia 2012(dostęp 22 stycznia 2021 )
  7. (cs) “  Helena Třeštíková | Vláda ČR  ” , na www.vlada.cz (dostęp 22.01.2021 )
  8. (cs) „  Zeman jmenoval 52 profesorů. Odsouhlasil všechny navržené kandidáty  ” , na iROZHLAS (dostęp 22 stycznia 2021 r. )
  9. Florence Verdeille, "  Helena Třeštíková, życie Spotkań  "
  10. (cs) "  Helena Třeštíková, członek Europejskiej Akademii Filmowej: prezentacja  " , na www.europeanfilmacademy.org (dostęp 22 stycznia 2021 )
  11. Kovaly, Heda, 1919-2010, , Hitler, Stalin ... a já: ústní historie 20. století: rozhovor Hedy Margoliové-Kovályové, autorky knihy Na vlastní Kuzi (1973), ma filmowe dokumenty Třeštíkové Heleny v Hedině byte v Soukenick ulici v Praze, 28.-31. srpna 2000 ( ISBN  978-80-204-3625-2 i 80-204-3625-1 , OCLC  922647968 , czytaj online )
  12. "  Helena Trestikova, reżyserka skierowana do Ministerstwa Kultury  " , w Radio Prague International ,3 stycznia 2007(dostęp 25 stycznia 2021 )
  13. "  Helena Trestikova i Jiri Cunek: pierwsze rysy w nowym rządzie  " , w Radio Prague International ,25 stycznia 2007(dostęp 25 stycznia 2021 )
  14. „  Cykl Helena Třeštíková w Centrum Pompidou: „A global life project”  ” , Radio Prague International ,22 stycznia 2021(dostęp 25 stycznia 2021 )
  15. „  Helena Třeštíková, Mary Dumora: Lifelines  ” na Centre Pompidou (dostęp 25 stycznia 2021 )
  16. Natalie Niang, „  Prywatny kosmos lub Soukromý vesmír  ”