Wysokość znacząca to wartość statystyczna używana do scharakteryzowania stanu morza . Jest to często w skrócie H s lub H 1/3 (lub SWH : Znacząca wysokość fali w języku angielskim). Przedstawia średnią wysokości (mierzonych między szczytem a dołkiem) trzeciej z najsilniejszych fal. Aby obliczyć to na podstawie zapisu elewacji powierzchni, fale są uszeregowane według wysokości, a średnia wysokości górnej jednej trzeciej podaje H s . Ta historyczna definicja pochodzi z oszacowania wysokości fal za pomocą obserwacji wizualnej, przy czym wysokość znacząca jest zbliżona do oszacowanej przez obserwatora.
W praktyce, H e jest często traktowana równy wysokości H M0 zdefiniowany jako cztery razy standardowe odchylenie od wysokości powierzchni. Ta ostatnia wielkość jest łatwiejsza do obliczenia z instrumentów in situ lub z wysokościomierzy na pokładzie satelitów .
Rekord świata na znacznej wysokości obserwowanego przez instrument na morzu wynosi 17,2 m , na południowy zachód od Irlandii w Morzu Celtyckim ; prawdopodobne jest, że maksymalna wysokość, jaką przebyła pława M6, która dokonała pomiaru podczas sztormu9 grudnia 2007przekroczył 30 m .
W przypadku pomiarów wykonywanych za pomocą wysokościomierza satelitarnego maksymalna wartość rejestrowana średnio przez 1 sekundę to 20,1 m , podczas przejścia burzy Kwiryn w lutym 2011 r. Na Północnym Atlantyku.
Podczas kampanii pomiarowej przeprowadzonej na Phare de la Jument niedaleko Bretanii zimą 2017-2018 odnotowano maksymalną wysokość fali 24,60 m . .