Hans von Beseler
Hans von Beseler
Portret von Beselera z 1914 roku.
| Członek Izby Lordów |
|---|
| Narodziny |
27 kwietnia 1850 Greifswald |
|---|---|
| Śmierć |
20 grudnia 1921(w wieku 71 lat) Babelsberg |
| Pogrzeb | Cmentarz Inwalidów |
| Narodowość | Niemiecki |
| Zajęcia | Oficer , polityk |
| Okres działalności | Od 1868 |
| Tata | Georg Beseler ( w ) |
| Partia polityczna | Wolna Partia Konserwatywna |
|---|---|
| Uzbrojony | armia pruska |
| Stopień wojskowy | Generał pułkownik |
| Konflikty |
Wojna francusko-niemiecka z 1870 r. I wojna światowa |
| Nagrody |
Order Zasługi Order Franciszka Józefa |
| Archiwum prowadzone przez | Niemieckie Archiwum Federalne (BArch, N 30) |
Widok na grób.
Hans Hartwig von Beseler , ur.27 kwietnia 1850w Greifswaldzie i zmarł dnia20 grudnia 1921w Neu-Babelsberg) jest niemieckim generałem i politykiem, służącym Królestwu Prus, a następnie Cesarstwu Niemieckiemu .
Kariera wojskowa
Hans von Beseler pochodzi z rodziny wywodzącej się z księstwa szlezwickiego . Syn prawnika Georga Beselera (de) (1809-1888), zaciągnął się do armii pruskiej w 1868 r. i brał udział w wojnie 1870 r . Następnie uczęszczał do Pruskiej Akademii Wojennej . W 1893 został szefem wydziału w Ministerstwie Wojny Cesarstwa Niemieckiego ; w 1898 roku został mianowany dowódca 65 -go pułku piechoty , aw 1899 do Sztabu Generalnego Cesarskiej Armii Niemieckiej . 27 stycznia 1904przejmuje po Alfredzie von Schlieffen . Potem został generałem porucznikiem i dowódcą 6 th Dywizji Piechoty i Generalnego Inspektora twierdz. W 1910 r. złożył rezygnację, a następnie wstąpił do Partii Konserwatywnej i został posłem na sejm Pruski do 1912 r.
Po wybuchu I wojny światowej , Beselera, jak Paula von Hindenburga , wznowione czynnej służby i został mianowany dowódcą III e Reserve Korpusu, który uzyskał sukcesy na froncie zachodnim, w szczególności wychwytywanie Antwerpii w 1914 roku, a później na froncie wschodnim zdobycie twierdzy Nowogeorgiewsk (Modlin) , w Polsce20 sierpnia 1915.
Gubernator Polski
26 sierpnia 1915 r. Beseler został mianowany gubernatorem generalnym okupowanej przez Niemcy części Polski. Przy aktywnej pomocy swoich bliskich współpracowników, niektórych polskich szlachciców, w szczególności Bogdana von Hutten-Czapskiego , wskrzesił polskie uniwersytety w Warszawie. Publikuje proklamację z listopada 1916 r. dwóch cesarzy Franciszka Józefa i Wilhelma II o odtworzeniu Królestwa Polskiego. Próbuje, tworząc „polskie siły zbrojne”, udowodnić, że celem mocarstw centralnych jest rzeczywiście stworzenie dla Polski „niezależnego” państwa. Jednak Legionistów Józefa Piłsudskiego i oficerowie nowej polskiej armii przysięgać śmieci w dwóch cesarzy Wilhelma II i Karola I st . Oficerowie, którzy odmawiają poddania się zostają internowani, Piłsudski zostaje wysłany do twierdzy Magdeburg.
Podczas rewolucji listopadowej 1918 r. Beseler uciekł przebrany za robotnika dalej 12 listopada 1918z dwoma pomocnikami na pokładzie statku oddanego do jego dyspozycji przez ludzi Piłsudskiego, który spływa Wisłą . Zmarł w 1921 r. w Poczdamie i został pochowany na cmentarzu Inwalidów w Berlinie .
Bibliografia
- Bogdan Graf von Hutten-Czapski, Sechzig Jahre Politik und Gesellschaft , 1 - 2, Berlin, 1936.