Siedlisko kosmiczne
Siedlisko przestrzeń , zwany także kolonią przestrzeń lub kolonia orbitalna , to stacja kosmiczna , która jest stała instalacja zamiast przekaźnik orbitalny lub inna specjalistyczna instalacja. Mogłoby to być „miasto” w przestrzeni, w którym ludność mogłaby mieszkać, pracować i zakładać rodziny. Nie zbudowano jeszcze żadnego habitatu kosmicznego, ale wiele koncepcji zostało opracowanych z różnym stopniem realizmu zarówno przez inżynierów, jak i pisarzy science fiction .
Historia
Motywacja
W 2015 r. Tworzenie stałych siedlisk w kosmosie jest fikcją. Na dzień dzisiejszy nie ma obiektywnych powodów, które mogłyby motywować do tworzenia stałych siedlisk w kosmosie:
- praca badawcza (biologia) jest zadowolona z mniej lub bardziej długich, ale tymczasowych pobytów;
- eksperymenty przeprowadzone na stacjach kosmicznych nie potwierdziły zainteresowania kosmicznymi fabrykami korzystającymi z mikrograwitacji;
- żaden wzrost demograficzny nie usprawiedliwia tworzenia habitatu kosmicznego, nawet przy spekulacjach na temat znacznego postępu niezbędnych technik i znacznego obniżenia kosztów startu;
- żadne zagrożenie ze strony kosmosu (prognoza upadku asteroidy itp.) nie spowodowało wysiłku technologicznego i finansowego, który prawdopodobnie pozwoliłby na pojawienie się niezbędnego know-how.
Główne problemy i ich rozwiązania
- „Promieniowanie”: promienie kosmiczne stanowią określone zagrożenie dla życia ludzkiego poza atmosferą planetarną, promienie gamma są głównym zagrożeniem, ponieważ są bardzo penetrujące (1 cm ołowiu lub 6 sztuk betonu są potrzebne, aby zmniejszyć o połowę natężenie) i takie ilości ciężkiego materiału na orbitę są głównym problemem technicznym.
-
Samowystarczalność : środowisko orbitalne oznacza środowisko, które praktycznie będzie musiało ewoluować w próżni. Dlatego cała zawartość organiczna powinna być oszczędnie poddawana recyklingowi. Jeśli chodzi o żywność, hydroponika w połączeniu z GMO może zapewnić wystarczającą produkcję, aby była opłacalna. Woda i powietrze również będą musiały być poddawane ciągłemu recyklingowi. Oznacza to również, że cały system przetrwania będzie oparty na bardzo precyzyjnej równowadze, której nie należy zakłócać: należy za wszelką cenę unikać wzrostu populacji lub utraty materiału w kosmosie.
-
Osłabienie metaboliczne : jeśli ludzie nie są już poddawani działaniu grawitacji / przyspieszenia grawitacyjnego (9,81 m / s 2 dla Ziemi), ich masa kostna i mięśniowa stopniowo się zmniejsza. Efekt ten zaobserwowano podczas pierwszej podróży kosmicznej, kiedy naukowcy poddali astronautów szereg testów w celu ustalenia ich stanu zdrowia. Aby zaradzić temu problemowi, należy albo przez kilka godzin uprawiać sport i ćwiczenia fizyczne, albo utrzymywać sztuczną grawitację podobną do ziemskiej (przyspieszając / zwalniając lub stosując model wirówki (patrz Torus Stanforda ).
-
Wpływ psychologiczny : zamknięcie w ciasnych przestrzeniach, bliskość innych osób oraz brak typowych cykli (dzień / noc, pory roku itp.) Mają skutki, które nie są jeszcze w pełni ustalone w perspektywie długoterminowej. Proste środki mogą stworzyć iluzję dni i nocy (intensywność i długość fali światła), ale bardzo prawdopodobne jest wystąpienie klaustrofobii, paranoi, apatii i innych zaburzeń psychicznych. Doświadczenia, w których ludzie mieszkają razem na małej przestrzeni, pokazują tego rodzaju odchylenia na różnych etapach zagrożenia.
Koncepcje (rozwiązania)
Koncepcje oferowane przez badania NASA obejmują:
Bibliografia
Zobacz też
Linki zewnętrzne