Hotel de la Belinaye

Hotel La Belinaye jest dwór z klasycznej architektury zbudowany w XVIII -tego  wieku , położony w Fougeres , w Ille-et-Vilaine . Tribunal d'Instance, a następnie de Grande Instance w latach 1958-2009, po ponownym ustanowieniu Tribunal d'Instance w Fougères, mieścił się od1 st styczeń 2012jurysdykcja nadzwyczajna pierwszego stopnia dla nowej dzielnicy Fougères-Vitré .

Lokalizacja

Hotel de La Belinaye znajduje się przy Place Aristide Briand 5 , dawnym Place d'Armes lub Place de la petite douve. Zajmując północno-wschodni narożnik placu, nadał swoją nazwę Rue du Tribunal, która graniczy z nim od wschodu.

Historia

Hôtel de La Belinaye został zbudowany w latach 1740-1742 jako miejska rezydencja wicehrabiego La Belinaye, który jest również właścicielem zamków La Belinaye w Saint-Christophe-de-Valains i Bois-le-Houx w Luitré . Dwór został zbudowany na miejscu ostrogi która chroniła z bulwaru drzwi Rogera , jednego z czterech bram miasta Fougeres. Budynek był świadkiem narodzin13 kwietnia 1751Armand Tuffin de La Rouërie , bohater amerykańskiej wojny o niepodległość i organizator Breton Association , którego matka, Teresa, była jedną z La Belinay. Po rewolucji budynek zostanie przekształcony w Sąd Okręgowy, zadanie to trwa do dziś. Dekretem z dn3 lutego 1928 elewacja wychodząca na ogród została włączona do inwentaryzacji uzupełniającej zabytków.

Architektura

Główna fasada

Główna fasada trybunału jest połączona przegubowo wokół słabo wystającego centralnego korpusu składającego się z trzech przęseł, skrzydeł po obu stronach, po dwa w każdym. Trzykondygnacyjna elewacja nie zawiera żadnych większych elementów architektonicznych, ze względu na starą tylną elewację Hôtel de la Belinaye, która w niewielkim stopniu ma na celu przełożenie prestiżu jego właścicieli na kamień. Ściany zbudowane są z granitowego gruzu, a ciosany kamień jest zarezerwowany do obramowania otworów i łańcuchów kątowników . Postawiony na granitowej podstawie wyciętej w duże urządzenie i rekompensującej nachylenie terenu na północny wschód, parter ma troje drzwi w równych przęsłach. Wszystkie otwory w ścianach mają nadproży segmentowe łuku do wykluczenia z głównych drzwi, półkolem , otwartej do XIX th  wieku i otoczony przez dwóch kolumnach toskańskich podtrzymującymi gzyms . Lekko wystające granitowe siedzisko oddziela pierwsze i drugie piętro, po prostu ozdobione serią siedmiu okien. Całość wieńczy czterospadowy dach, przerywany fronton wieńczący centralną bryłę i obramowujący układarkę . Ten ostatni składa się z dwóch pierścieniowych kolumn toskańskich pełniących rolę ościeży, otaczających tarczę zegara i wspierających belkowanie oraz trójkątny fronton.

Fasada w ogrodzie

To dawna główna fasada Hôtel de La Belinay, zdegradowana do roli podrzędnej, gdy budynek został przydzielony Ministerstwu Sprawiedliwości, które zakłóciło wewnętrzną dystrybucję i wpłynęło tym samym na podejście do pomieszczeń i spacerów. W ten sposób gość nie wchodzi już bezpośrednio na szlachetne piętro, ale przechodzi ruchem w górę ze starych biur do przestrzeni przeznaczonych do sprawowania sprawiedliwości.

Fasada ogrodowa ma wklęsły kształt, inspirowany bezpośrednio Hôtel-de-Ville w Rennes , dziełem Jacquesa V Gabriela . W odróżnieniu od drugiej elewacji, elewacja ma ściśle mówiąc tylko dwa poziomy. Ze względu na nachylenie terenu parter z widokiem na rue du Tribunal ciągnie się tutaj jedynie częściowo zasypaną kondygnacją i oświetlony oknami piwnicznymi . Zbudowany w dużym granitowym aparacie służy jako podstawa bocznych skrzydeł elewacji oraz pozwala na wykonanie tarasu przed częścią środkową obsługiwaną przez dwie klatki schodowe umieszczone na jej końcach. Przerobiona bardzo pięknymi granitowymi łańcuchami i ożywiona wklęsłością części środkowej, fasada jest zorganizowana symetrycznie wokół trzech centralnych przęseł, zwieńczonych okrągłym frontonem ozdobionym niegdyś herbami. Strukturyzowane elementy z kamienia ciosanego wyróżniają się na płaskich, powlekanych powierzchniach. Dwie linie siedzeń na szczycie każdego piętra łagodzą pęd w górę generowany przez podłużne okna i łańcuchy, przyczyniając się do harmonijnej równowagi stonowanej elewacji. Dach łupkowy, wpisujący się w wklęsły układ ścian, ozdobiony jest dwiema kamiennymi lukarnami.

Uwagi i odniesienia

1. Dekret nr 2011-534 z dnia 17 maja 2011 r. Przywracający Sąd Rejonowy w Fougères
2. Vicomte Le Bouteiller, Notes on the history of the city and the country of Fougères , Rennes, General library J. Plihon and L. Hommay, 1913, 4 tomy, Reissue in Brussels, Éditions Culture et Civilization, 1976, tom IV, str. .283.
3. Paul Banéat , The Department of Ille-et-Vilaine , Modern Librairie Editions J.Larcher, Rennes, 1928, Reissue Regional Western Editions, Mayenne, 1994, 4 tomy ( ISBN  2-85554-067-4 ) , tom II, s. 67.
4. Wskazówka n o  PA00090561 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
5. Jacques Boufette Sylvain Blais i Jean Hérissé, geological Walk Ferns , biotope Publishing, Meze, 2011 30p., ( ISBN  978-2-914817-80-6 ) , str.  25 .

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Armand Tuffin z La Rouërie
• Lista zabytków Fougères
• Hotel Danjou de la Garenne
• Hotel Gefflot de Marigny
• Hotel de Saint-Brice

Linki zewnętrzne

• Hôtel de la Belinaye na stronie Topic-Topos