Początkowe miejsce docelowe | Dwór |
---|---|
Właściciel | Gmina |
Dziedzictwo | Sklasyfikowane MH (1954) |
Kraj | Francja |
---|---|
Region | Ile-de-France |
Departament | Paryż |
Miasto | 4 th dzielnica |
Adres | 14 place des Vosges |
Informacje kontaktowe | 48 ° 51 ′ 19 ″ N, 2 ° 22 ′ 01 ″ E |
---|
Hotel Ribault, znany również jako hotel Langres lub hotel La Rivière , a powyżej hotelu Louvencourt i hotel Pottier Novion , to rezydencja na Place des Vosges w Paryżu , we Francji .
Ribault Hotel położony jest w 4 th arrondissement od Paryżu w wieku 14 lat, Place des Vosges . Znajduje się po wschodniej stronie placu, pomiędzy hotelami Lafont i Asfeldt .
Został zbudowany w 1606 - 1607 dla Antoine Ribault , Lorda Bréau , Radnego Stanu, Intendenta Finansów (1596), Prezydenta i Generalnego Skarbnika Finansów w Soissons (1598) i jego żony Madeleine Boucher d'Orsay, Lady of Bréau . W 1613 r. Hotel był własnością finansisty Antoine de Louvencourt i jego żony Marguerite de Flecelles, którzy mieszkali tam przez 35 lat. Staje się własnością księdza Louisa Barbier de La Rivière, który wykona tam znaczną pracę.
W 1688 r . Hotel kupiła Catherine de Malon, wdowa po André Pottier de Novion, mistrzu próśb, mieszkała tam do 1715 r., Kiedy to zmarła.
Własność rodziny Canillac z 1716 roku.
Zajętych podczas rewolucji po emigracji Ministra Stanu Pierre-Charles Lawrence Villedeuil , to przypisuje się różne rządy, w tym ratuszu byłego 8 th dzielnicy . Tablica pamiątkowa na elewacji, dzwonnica i zegar, który wieńczy dach, przypominają o tym zadaniu, które wpłynęło na układ wnętrza i dekoracje.
W 1963 roku , w dawnej siedzibie Koła Marais studiów zlokalizowanych w 1 st piętrze, Charles Lich , hazan synagogi na Rue des Tournelles , założył synagogę w miejsce Vosges, który później stał się synagoga Charles Lich .
Budynek został sklasyfikowany jako zabytek w 1954 roku.
Pierwsza konstrukcja składała się z pojedynczego i prostego głównego budynku położonego w głębi dziedzińca, z późniejszym małym skrzydłem w zamian wzdłuż niego oraz fasadą złożoną z sześciu łuków na Place des Vosges (wtedy Place Royale).
Trzeci właściciel przekształci dwór z 1652 roku, prosząc François Le Vau o podwojenie rozmiaru głównego budynku i dodanie skrzydła z powrotem na dziedzińcu. Architekt ten realizuje nową dużą klatkę schodową poprzedzającą duży przedsionek. Pokoje na pierwszym piętrze zachowują swoją objętość, ale zostały całkowicie odnowione, aby harmonizowały z nowymi pomieszczeniami na pierwszym piętrze od strony dziedzińca. Na tym piętrze znajdują się apartamenty opata składające się z czterech równoległych pokoi, dużego pokoju i jego gabinetu z widokiem na plac, przedpokoju i sypialni w alkowie w stylu włoskim z widokiem na dziedziniec.
Panele i sufity oraz sypialnia w alkowie wykonał Charles Le Brun . Zdemontowane w 1867 roku, zostały odrestaurowane i ponownie złożone w Paryżu w muzeum Carnavalet w latach 1878-1879, a następnie odrestaurowane w 2014 roku. Michel Dorigny również brał udział w dekoracji tej rezydencji. Z planów sporządzonych na zlecenie rodziny Canillac w 1718 roku wynika, że organizacja miejsca nie zmieniła się od czasu Le Vau.