Heterozłącze

Heterojunction jest skrzyżowanie dwóch półprzewodników , których zakazane zespoły (GAP, w języku angielskim) są różne. Heterozłącza mają duże znaczenie w fizyce i optyce półprzewodników.

Wprowadzenie

Heterozłącze to połączenie utworzone przez dwa różne półprzewodniki lub metal i półprzewodnik.

Kiedy dwa półprzewodniki mają ten sam typ przewodnictwa, mówimy o heterozłączu izotypowym . Kiedy rodzaj przewodnictwa jest inny, nazywa się to heterozłączem anizotypowym. To właśnie ten ostatni rodzaj heterozłącza jest bardziej interesujący.

W 1951 roku William Shockley zaproponował użycie nagłego heterozłącza jako wydajnego wtryskiwacza baza-emiter w tranzystorze bipolarnym. W tym samym roku Gubanov opublikował artykuł teoretyczny na temat heterozłączeń. Od tego czasu heterozłącza były szeroko badane, a wiele zastosowań (często istniejących z homozłączami) zostało ulepszonych lub działających w temperaturze pokojowej. Należy w szczególności wspomnieć o diodach elektroluminescencyjnych , laserach, fotodetektorach, ogniwach słonecznych itp.

Zasady

Albo półprzewodnik i półprzewodnik , wtedy mamy różnicę między dwiema przerwami w materiale, która nie wynosi zero. Zauważamy :

.

Ta różnica w przerwach jest następnie dzielona na dwie nieciągłości: nieciągłość pasma walencyjnego ( ) i nieciągłość pasma przewodnictwa ( ), tak że:

.

Aplikacje

Heterozłącze (które jest kompatybilne z innymi technologiami elektronicznymi) jest podstawą kilku technologii:

Uwagi i odniesienia

  1. W.Schockley, patent amerykański 2,569,347 (1951)
  2. AI Gubanov, Zh. Tekh. Fiz., 21, 304 (1951)
  3. Gréboire Noble (2019) Jak heterozłącze krzemu może zakłócić działanie fotowoltaiki  ; Batiactu 22 marca 2019; z wywiadu Charlesa Rouxa, szefa laboratorium w CEA-Ines w Grenoble

Zobacz też

Linki zewnętrzne

<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">