Narodziny |
8 stycznia 1971 Marsylia , Bouches-du-Rhône , Francja |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Zawód | Aktorka |
Stronie internetowej | VMA |
Geraldine Pailhas (wymowa: Pélasse ) to francuska aktorka urodz8 stycznia 1971w Marsylii .
Urodzona w Marsylii jest córką stolarza, który stał się znanym właścicielem galerii.
Jako dziecko brała lekcje tańca klasycznego . W wieku 15 lat sama zajęła studio w Tuluzie . W następnym roku, w 1986 roku, pojawiła się w klipie dla Gipsy Kings i innym dla Saint-Preux . W tym samym czasie została zmuszona do zaprzestania tańca, ponieważ jej ciało nie podążało już za nim .
Na początku lat 90. zwróciła się do kina.
Młoda kobieta ma swoje pierwsze kroki, nie wykonując figuracji w Trois miejscach pour le 26 przez Jacquesa Demy .
Dwa lata później jej kariera nabrała innego wymiaru z Les Arcandiers , w filmie, w którym zagrała przyszłość św Bernadette Soubirous , a zwłaszcza La Neige et le Feu przez Claude Pinoteau w 1991 roku, rola, za którą otrzymał Cezara du najlepiej kobieca nadzieja w 1992 roku, w wieku 20 lat.
Aktorka ma kilka drugoplanowych ról, zanim została główną gwiazdą niezależnej komedii La Folie Douce , napisanej i wyreżyserowanej przez Frédérica Jardina , wydanej w 1994 roku .
Następnie próbowała swoich sił w kinie amerykańskim przez filmowanie w Don Juan DeMarco , noszone przez Johnny'ego Deppa , a następnie podzielił plakat Maurice Pialat w filmie dziesiąty , Le Garçu , z Gérard Depardieu . Gra także w drugim filmie Fabiena Onteniente , Tom jest sam .
Rok 1997 upłynął pod znakiem największego komercyjnego sukcesu w jego karierze, popularnej komedii Les Randonneurs w reżyserii Philippe'a Harela . Aktorka jest tam dla partnerów Benoît Poelvoorde , Karin Viard i Vincenta Elbaza . Dwa lata później zagrała w filmie eksperymentalnym fantazji Może przez Cédric Klapisch . Film fabularny prowadzi Romain Duris .
Ponownie spotyka się z Vincentem Elbazem i Karin Viard w filmie La Parenthèse enchantée , który pozwala jej udzielić odpowiedzi Clotilde Courau . Następnie w 2001 roku , zagrała w słynnym historycznym filmie La Chambre des funkcjonariuszy , przez François Dupeyron .
Rok 2002 upłynął pod znakiem premiery dramatu L'Adversaire , Nicole Garcia , w którym zagrała razem z Danielem Auteuilem . Następnie w 2003 roku , znalazła Vincent Lindon dla komedii Le koszt de la vie , przez Philippe Le Guay . Aktorka po raz pierwszy daje odpowiedź Fabrice'owi Luchini .
Następnie aktorka rozpoczęła współpracę z François Ozonem i Thierrym Klifą : z pierwszymi nakręciła dramat 5×2 (2004) oraz Jeune et Jolie (2013). Po drugie, gra w Bohaterze rodziny (2006) i Oczach jej matki (2011), dwóch filmach, których współautorem jest jej towarzysz Christopher Thompson . Ponadto to z nim dzieli się plakatem niezależnej komedii dramatycznej Didine (2008). Zagrała także w reżyserskim debiucie tego ostatniego, komediodramie Bus Palladium (2010).
W 2011 roku wraz z rodziną stawiała pierwsze kroki w teatrze w L'Amour, la mort, les fringues , adaptacji amerykańskiej sztuki w reżyserii jej teściowej Danièle Thompson . Z tego doświadczenia deklaruje w programie On n'est pas couché że miała trudności i nie przeżyła tego zbyt dobrze, nie mogąc m.in. wznowić nieudanej sceny i woli poświęcić się kinu.
W 2000 roku zagrała w niezależnym filmie fantasy Les RevENTS (2004), Robina Campillo , przebojowej akcji Les Chevaliers du ciel (2005), Gérarda Pirèsa , komedii obyczajowej Myślę o tobie (2006), autorstwa Pascala Bonitzer , komedia bulwarowa Cena do zapłaty (2007), autorstwa Alexandry Leclere . Kończy dekadę, dzieląc się plakatem thrillera Szpieg (s) z Guillaume Canet i ponownie spotyka się z obsadą jej największego sukcesu w sequelu Les Randonneurs w Saint-Tropez .
Tę dekadę rozpoczęła od dwóch dramatycznych komedii, które pozostały niezauważone: Le Paradis des bêtes (2012) z Muriel Robin ; następnie komedia Divin Enfant (2014) z Samim Bouajilą , Émilie Dequenne i Guillaume de Tonquédec .
W 2015 roku zagrała w thrillerze Disparue en hiver z Kadem Méradem . W tym samym roku zagrała w filmie auteur Le Dos różu , przez Antoine Barraud z Bertrand Bonello i Jeanne Balibar .
W następnym roku zagrała w kobiecym filmie biograficznym Louis-Ferdinand Céline , z Denisem Lavantem w roli tytułowej. Ona również pomaga Thierry Lhermitte dla tale La Nouvelle Vie Paula Sneijder , przez Thomasa Vincenta .
W tym samym czasie przyjmowała projekty dla telewizji: w 2011 roku zagrała w filmie telewizyjnym Une nouvelle vie, a w 2012 roku podzieliła się z Thierrym Godardem plakatem do thrillera La Disparition .
Ponadto ponownie spotyka się z Grégori Derangère , jej partnerem z La Chambre des officers , dla komiksowego filmu telewizyjnego Le Déclin de l'empire masculin , wyemitowanego w 2013 roku, a następnie dla politycznego filmu telewizyjnego La Rupture , w którym gra Marie-France Garaud .
Ale przede wszystkim od 2016 roku jest częścią głównej obsady serialu Marseille , rozwijanego przez Florenta Emilio-Siri . Recenzje pierwszego sezonu są fatalne. Sezon 2, który wyemitowano w 2018 roku, nie jest lepiej odbierany.
W 2017 roku wystąpiła także w jednym z odcinków popularnego serialu detektywistycznego Capitaine Marleau , w reżyserii Josée Dayana .
Geraldine Pailhas dzieli swoje życie ze scenarzystą i reżyserem Christopherem Thompsonem , z którym miała dwoje dzieci.