Guido Henckel von Donnersmarck

Guido Henckel von Donnersmarck Obraz w Infobox. Guido Henckel von Donnersmarck. Funkcje
Prefekt Mozeli
1 st wrzesień 1870 -Marzec 1871
Członek Zollparlament
Członek Izby Lordów
Biografia
Narodziny 10 sierpnia 1830
Wrocław
Śmierć 19 grudnia 1916(na 86)
Berlin
Narodowość pruski
Zajęcia Przedsiębiorca , polityk
Małżonka Païva (od1871 w 1884)
Inne informacje
Właściciel Zamek Pontchartrain
Konflikt Wojna francusko-niemiecka 1870 r
Nagrody Order of the Black Eagle
Doctor honoris causa Uniwersytetu Technicznego w Berlinie

Guido Henckel von Donnersmarck , urodzony dnia10 sierpnia 1830we Wrocławiu i zmarł dalej19 grudnia 1916w Berlinie jest pruskim dżentelmenem , magnatem przemysłowym i prefektem zaanektowanej Lotaryngii ( dystrykt Lotaryngii ), znajdującej się pod Cesarstwem Niemieckim .

Biografia

Guido Georg Friedrich Erdmann Adalbert Heinrich Henckel von Donnersmarck urodził się we Wrocławiu na Śląsku (obecnie Wrocław , Polska)10 sierpnia 1830, drugi syn hrabiego Karola Łazarza Henckela von Donnersmarcka  (de) ( 1772 - 1864 ) i hrabiny Julie von Bohlen ( 1800 - 1866 ).

Pochodzi ze starej rodziny węgierskiej szlachty, której rodowód sięga 1417 roku, nadanego przez kolejnych cesarzy Austrii w XVII wieku kilku tytułów szlacheckich.

Kiedy w 1848 roku zmarł jego starszy brat , ojciec pozostawił mu w spadku majątek górniczy i liczne kuźnie na Śląsku . Po przeniesieniu własności udało mu się w następnych dziesięcioleciach zwiększyć roczną produkcję węgla z 21 000 ton do 2,5 mln ton, stając się tym samym jednym z najbogatszych ludzi w Niemczech.

Sfinansował odbudowę kościołów katolickich i protestanckich. Ma wpływy polityczne jako poseł powiatu tarnowickiego (obecnie Tarnowskie Góry ), poseł na Sejm i dziedziczny poseł do Izby Pruskiej.

W 1851 roku połączył swoje kopalnie węgla „Concordia” i „Michael” w jeden zakład.

W 1853 r. Założył w Lipinach  (obecnie Lipiny (Świętochłowice) (pl) w Polsce) pierwszą spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością „Śląskie Kopalnie i Cynkowanie Lipiny” ( „Śląskie Kopalnie i Cynkownie Lipiny” ), zajmującą się eksploatacją górniczą na Śląsku. oraz eksploatacja huty cynku, której prezydentem pozostał aż do śmierci. Włączono do niego kopalnie „Karsten Centrum” w Beuthen (obecnie Bytom , w Polsce), „Andalusia” w Deutsch Piekar (obecnie Piekary Śląskie ), kopalnie smithsonitu  : „Matylda” , „Cecilia” . , „Szarlej " , który był potrzebny do wydobycia cynku, oraz huta cynku " Thurzo " . Wysokość kapitału zakładowego wynosi 5 milionów talarów pruskich.

W 1855 r. Rozpoczął eksploatację kopalni „Guido” w Hindenburgu (obecnie Zabrze ). Produkcja miała zaopatrywać sąsiednią kuźnię „Donnersmarck” . W tym czasie konie były zwykle wykorzystywane w kopalni jako zwierzęta robocze (powstałe wówczas podziemne stajnie są nadal zachowane i widoczne w pierwotnym stanie).

W 1850, Henckel von Donnersmarck mieszka w Paryżu ze słynnym kurtyzany, Esther Lachmann, znana jako La Paiva , dla którego nabył ten majątek Pontchartrain w 1857 roku , i zbudował słynny hotel na Avenue des Champs-Elysées , przed nią ożenić się 1871 .

Będąc, podobnie jak wielu innych pruskich biznesmenów, oficerem rezerwy, brał udział w wojnie francusko-niemieckiej 1870 roku .

Na koniec kanclerz Bismarck mianował go prefektem okręgu Lorraine (zaanektowana Lorraine) w Metz , a pruski generał von Kammern, prowizoryczny gubernator, przeniósł się do Hôtel de la Princerie. Guido Henckel von Donnersmarck oświadcza następnie mieszkańcom: „  Podstawą administracji departamentu, jak zresztą całej administracji niemieckiej, będą: życzliwość, bezstronność i lojalność  ”.

Podczas negocjacji w sprawie odszkodowań z Francji do Niemiec po klęsce w 1870 r. Radził Bismarckowi, aby szybko zapłacił Francję, co uczyniłaby ta ostatnia, ponieważ suma miałaby zostać uregulowana w 1873 r . Païva jest dla niego bardzo cenny ze względu na znajomość bogatych kręgów paryskich, która ułatwia obliczanie i negocjowanie odszkodowań ustalonych na 5 miliardów franków.

Wraz z Païvą miał rozległy zamek zbudowany przez paryskiego architekta Hectora Lefuela w jego posiadłości w Neudeck na Śląsku (obecnie Świerklaniec , w Polsce) w latach siedemdziesiątych XIX wieku.

W 1877 r. Wrócił z żoną do Prus , aby osiedlić się w zamku Neudeck , którego budowę właśnie zakończono.

W 1883 roku , aby lepiej wykorzystać swoje rozległe lasy, założył celulozę .

Jego żona zmarła 21 stycznia 1884w Château de Neudeck .

Ożenił się ponownie w Wiesbaden na11 maja 1887, z Kathariną Wassilievną ze Ślepzowa, z rosyjskiej szlachty. Będą mieli dwoje dzieci, Guido Otto  (pl) , ( 1888 - 1959 ) i Krafft Raul Paul Alfred Ludwig Guido  (pl) , ( 1890 - 1977 ).

Już w 1890 roku , po utworzeniu kolejnych celulozowni, połączono je w jedną spółkę. Celulozę przekształca się następnie z dodatków chemicznych do wiskozy , a następnie wirowano ( „nici Cellestron” ), w specjalnie utworzonych fabrykach ( „Continental wiskozy GmBH  ” z Wrocław Berlin), umożliwiając w ten sposób utworzenie sztucznego jedwabiu (albo sztuczny jedwab), w 1903 roku , w Sydowsaue (obecnie Żydowce  (pl) , w Polsce).

W 1896 roku kupił dużą ziemię w regionie Spisz (obecnie Szepes , Słowacja ).

W 1897 r. Brał udział w rozbudowie kopalń węgla kamiennego w przygranicznym powiecie Bendzin (obecnie Będzin , Polska) i nabył kopalnie w Szwecji.

W 1898 r. , Z okazji pięćdziesiątej rocznicy powstania swojej firmy, założył fundację społeczną wspierającą swoich pracowników, z kapitałem w wysokości 1,5 miliona złotych marek .

Świadczył różne usługi cesarzowi Wilhelmowi II , co przyniosło mu wysoki stopień18 stycznia 1901, do książęcej godności z dziedzicznym tytułem księcia ( Fürst ) z Donnersmarck.

Plik 17 marca 1905The Technical Institute of Charlottenburg , przyznano mu tytuł "  Doctor honoris causa  " , za jego wkład w rozwój przemysłu chemicznego w Niemczech.

Tuż przed pierwszą wojną światową jego majątek osobisty oszacowano na ponad 250 000 marek w złocie , co czyni go drugą co do wielkości fortuną w Niemczech, po Berthy Krupp , jedynej spadkobierczyni imperium przemysłowego Krupp AG .

W tym okresie wspiera finansowo z własnych środków utworzenie szpitala wojskowego Frohnau w Berlinie, bez żadnego wsparcia publicznego. Utworzenie „Fundacji Donnersmarcka” umożliwia przekształcenie szpitala w ośrodek badań medycznych dla niepełnosprawnych weteranów po wojnie. Pod nazwą „Fundacja Księcia Donnersmarcka” ( Fürst Donnersmarck-Stiftung  (de) ) wspiera odbudowę Berlina.

W 1916 r. Podwyższył kapitał swojej fundacji o milion marek i w ten sposób obdarzył ją czterema milionami marek. Oferuje mu również ziemię o łącznej powierzchni 1000 akrów, czyli 404  hektarów, na północnych przedmieściach Berlina.

Zmarł w wieku 86 lat 19 grudnia 1916w Berlinie i jest pochowany w nowym mauzoleum w Neudeck, obecnie Świerklaniec , Polska.

Jego żona Katharina zmarła w Koslowagorze (obecnie Kozłowa Góra  (pl) , okolice Piekar Śląskich ) dnia10 lutego 1929.

Małżeństwa i potomkowie

Guido Henckel von Donnersmarck ożenił się dwukrotnie:

  1. w Paryżu 28 października 1871z Esther Pauline Blanche, znaną jako Teresa, Lachmann , wdowa po François Villoing, ponownie wyszła za mąż za Albino Francisco de Araújo de Païva, markiza de Païva (małżeństwo unieważnione). Bez potomności. Zmarła w 1884 roku.
  2. w Wiesbaden dalej 11 maja 1887 z Kathariną Vassilievną Slepzow, rozwiedzioną z Nicolasem Valerianovitch Muraviev, córką Vassili Alexandrovitch Slepzow i Sophia Philippovna Christianovitch (Sankt Petersburg, Luty 1862, Koslovagora, 10 lutego 1929). W tym dwoje dzieci:
    1. Guido Otto Henckel von Donnersmarck (Berlin, 23 maja 1888 - Rottarch-Egern am Tegernsee, 23 grudnia 1959), 2 nd Książę von Donnersmarcka (1916), żona w Monachium 13, a14 lutego 1909 z księżniczką Anne de Sayn-Wittgenstein-Berlebourg (Egern an Tegernsee, 12 września 1884 - Wildbach Kreuth 21 lutego 1963), w tym potomstwo;
    2. Kraft Henckel von Donnersmarck (Berlin, 12 marca 1890 - Rottach-Egern, 1 st wrzesień 1977), bez obrączki.

Château Neudeck został spalony w 1945 r. , A następnie zniszczony w 1961 r. I zrównany z ziemią w 1962 r . Oprócz ogrodu, basenu, fontanny, słupa, tylko cztery grupy rzeźb zwierzęcych Emmanuela Frémieta wykonanych we Francji w 1872 roku przez odlewnię Antoine Durenne , a także kilka rzeźb z warsztatu niemieckiego rzeźbiarza Theodora Kalide  (w) . Elementy „  Trzy Gracje  ” fontanny ( Trzy Gracje ), jak i maszt, również we Francji w 1872 roku , przez odlewni Antoine Durenne, zostały przywrócone i ponownie złocone.

Fundacja Donnersmarcka

W okresie narodowego socjalizmu podejmowano próby rozwiązania Fundacji . To od wielu lat opóźnia realizację ambitnych planów. Od 1954 r. Rozpoczęła się odbudowa Fundacji i ponownie wzrosła jej zdolność do finansowania projektów. Dziś Fundacja, poprzez różne instytucje, zatrudniające łącznie 550 osób, zajmuje się rehabilitacją i promocją osób niepełnosprawnych, szkoleniami od 1980 r. , A turystyką od 1963 r . Jednocześnie zajmuje się pracą naukową z zakresu rehabilitacji neurologicznej . Od 2006 r. Rada Dyrektorów Fundacji regularnie przyznaje „Nagrodę naukową Fundacji Księcia Donnersmarcka” .

Biżuteria Donnersmarck

Pod względem jakości, kolekcja biżuterii Donnersmarck została uznana za dorównującą, a nawet przewyższającą, kolekcje władców Europy.

Źródła

Uwagi i odniesienia

  1. (De) Deutsches Historisches Museum, „  Guido Henckel von Donnersmarck  ” , dhm.de (dostęp 25 stycznia 2015 ) .
  2. Zakon Szlachty - Tom siódmy - Rodziny Europy reprezentowane w ordine nobilitatis 1985 - 1992 , Paryż, Jean de Bonnot,1992, CCXXXVI + 1141  pkt. , s.  482-483
  3. [PDF] Wielki przemysł polskiego Górnego Śląska , na stronie sbc.org.pl, dostęp 27 stycznia 2015
  4. (pl) Guido Henckel von Donnersmarck - kupiecki książę , na stronie mmsilesia.pl, konsultowano 27 stycznia 2015
  5. (Pl) Śląskie Kopalnie i Cynkownie Lipiny 1924 (Działania Kopalń Śląskich i galwanizacji Lipiny 1924) , w serwisie derubeis.pl, konsultowano 27 stycznia 2015 r.
  6. ERIH - Europejski Szlak Dziedzictwa Przemysłowego - Zabytkowa kopalnia węgla kamiennego "Guido" w Zabrzu, w serwisie erih.net, dostęp 25 stycznia 2015
  7. F. Yves Le Moigne i François Roth, From the Revolution to the terrible year (1789-1870) , (reż. François-Yves Le Moigne), „Histoire de Metz”, Privat, Toulouse, 1986 str.  336
  8. Colling 1949 , s.  286
  9. Musée d'Orsay - Widok perspektywiczny zamku Neudeck na Śląsku , na stronie internetowej musee-orsay.fr, dostęp 30 stycznia 2015 r.
  10. Amaury de Cambolas, „  Twilight of the Marquise and Neudeck neue schloss  ” na peintresdeco.canalblog.com ,23 listopada 2014(dostęp 13 listopada 2019 )
  11. [PDF] Jean-Marie Michel - Contribution to the industrial history of polymers in France , on the societechimiquedefrance.fr website, konsultowana 27 stycznia 2015
  12. (de) Fürst Donnersmarck-Stiftung „  Die Stiftung im Wandel der Zeit ewoluuje fundamentowe w czasie  ” , w fdst.de (dostępny 5 stycznia, 2020 ) .
  13. Zakon szlachty, siódmy tom , Paryż, Jean de Bonnot,1992, CCXXXVI + 1141  pkt. , s.  482-483
  14. The Twilight of the marchioness and the Neudeck neue schloss , na stronie internetowej Peintresdeco.canalblog.com, przeglądano 31 stycznia 2015 r.
  15. (pl) "  Świerklaniec: Renowacja fontanny i słupa Frémiet  " , na designerofdreams.pl ,13 lipca 2014(dostęp 3 lutego 2015 ) .
  16. (pl) "  Świerklaniec: The Animals of Frémiet  " , na designerofdreams.pl ,23 czerwca 2014(dostęp 3 lutego 2015 ) .
  17. (w) [PDF] Nagroda naukowa 2015 Fundacji Fürst Donnersmarck , strona internetowa fdst.de, dostęp 26 stycznia 2015
  18. Powstanie kurtyzany w XIX wieku: Marquise de la Païva , na stronie evous.fr, skonsultowano się 9 października 2014 r.
  19. (w) Royal-Magazin "  The Donnersmarck Diamonds  " na royal-magazin.de (dostęp 25 stycznia 2015 ) .
  20. (w) Portret księżniczki Kathariny Henckel von Donnersmarck , autorstwa Franza von Lenbach , na stronie gogmsite.net, dostęp 19 lutego 2015
  21. (w) Sotheby's - A Magnificent and Rare Emerald and Diamond Tiara, dawniej w kolekcji księżnej Kathariny Henckel von Donnersmarck , strona internetowa sothebys.com, dostęp 25 stycznia 2015
  22. (w) Christie's - Wspaniały antyczny naszyjnik ze szmaragdami i diamentami , christies.com na stronie internetowej, dostęp 19 lutego 2015
  23. (En) [PDF] Christie's - wspaniały naszyjnik ze szmaragdami i diamentami , w witrynie christies.com, dostęp 19 lutego 2015 r.
  24. (w) Christie's - Słynny starożytny wisiorek z naturalnymi perłami i diamentami, Chaumet , strona internetowa christies.com, dostęp 19 lutego 2015

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne