Wojna o wyzwolenie Bangladeszu
Wojna o wyzwolenie Bangladeszu
Teatr działań
| Przestarzały | 26 marca-16 grudnia 1971 |
|---|---|
| Lokalizacja | Wschodni Pakistan |
| Wynik | Niepodległość Bangladeszu |
 Mukti Bahini Indie |
Pakistan |
|
MAG Osmani (en) Jagjit Singh Aurora (en) Sam Manekshaw (en) Sagat Singh (en) JFR Jacob (en) Chitta Ranjan Dutta |
AAK Niazi Tikka Khan |
| 175 000 buntowników w Bangladeszu 250 000 indyjskich żołnierzy |
340 000 żołnierzy pakistańskich |
| 30 000 buntowników z Bangladeszu zabiło 1426 indyjskich żołnierzy zabitych |
8000 żołnierzy pakistańskich zabitych |
Wojna o wyzwolenie Bangladesz to wojna o niepodległość, która miała miejsce w 1971 roku w Pakistanie Wschodnim i sprzeciwiła się rebeliantom bengalskim wobec centralnego rządu Pakistanu .
Przebieg konfliktu
Ten konflikt zmusił państwo i siły zbrojne Pakistanu do walki z rebeliantami z Bangladeszu zMarzec 1971. Pakistańczycy napotkali niezależny opór, który został łatwo stłumiony pomimo partyzantów dowodzonych przez Mukti Bahini . Odsetek Bengalczyków w randze oficerów w pakistańskich siłach zbrojnych wynosił około pięciu procent w 1965 roku i były tylko dwie jednostki specjalnie pakistańskie.
W kwietniu rezolucja parlamentu Indii zwróciła się do premier Indii Indiry Gandhi o pomoc w zaopatrzeniu rebeliantów we wschodnim Pakistanie. Jest posłuszna, ale odmawia uznania Tymczasowego Rządu Niezależnego Bangladeszu .
Wojna propagandowa między Pakistanem a Indiami nastąpiła po rozpoczęciu tej wojny o niepodległość. Pakistan zagroził Indiom wojną, jeśli kraj ten będzie próbował przejąć część swojego terytorium. Później zastąpił Tikkę, której taktyka wojskowa spowodowała szkody i śmierć, bardziej trzeźwym generałem porucznikiem AAK Niazi. Umiarkowany bengalski Abdul Malik został mianowany cywilnym gubernatorem Pakistanu Wschodniego. Te późne gesty ugodowe nie przyniosły rezultatów ani nie uspokoiły opinii światowej.
Decydujące znaczenie dla zakończenia konfliktu miała interwencja indyjskich sił zbrojnych w trzecią wojnę indyjsko-pakistańską . Walki ustały dalej16 grudnia 1971, prowadząc do niepodległości Bangladeszu .
Według Amnesty International konsekwencjami tej wojny są śmierć około trzech milionów cywilów, 200 000 gwałtów i wysiedlenie 8 do 10 milionów uchodźców w Indiach. W Bangladeszu często podaje się liczbę 5 milionów zabitych. Większość zabitych cywilów stanowili Hindusi, ponieważ wielu żołnierzy armii pakistańskiej podejrzewało Hindusów o ustawianie się w szeregu za Indiami, aby podzielić integralność terytorium Pakistanu. Ponadto w tym czasie nie było obserwatorów zagranicznych, a dziennikarze zagraniczni byli bardzo rzadko spotykani, często stacjonowali w dużych miastach, z dala od terenów działań wojennych.
Uciekając ze swojego kraju, pakistański dziennikarz Anthony Mascarenhas jako pierwszy zeznał przed światem o okrucieństwach i masakrach popełnianych przez siły pakistańskie w Bangladeszu. Jego artykuł został opublikowany w Sunday Times w dniu13 czerwca 1971. Indian Prime Minister Indira Gandhi później powiedzieć, że artykuł w szoku ją tak głęboko, że pchnął ją decyzję na korzyść interwencji wojskowej w celu wsparcia Bangladeszu. BBC uważa, że artykuł Mascarenhas „pomógł zakończyć wojnę.” Pomógł obrócić opinię międzynarodową przeciwko Pakistanowi i zachęcił Indie do odegrania decydującej roli”.
Uwagi i referencje
- (w) „ Bangladesh Pakistan Era ” na stronie http://memory.loc.gov/ , Biblioteka Kongresu ,Wrzesień 1988(dostęp 16 października 2010 ) .
- „ Wojna o niepodległość Bangladeszu, 1971 ” , http://memory.loc.gov , Biblioteka Kongresu,wrzesień 1998(dostęp 16 października 2010 ) .
- „ Pomoc ONZ w dochodzeniach w sprawie zbrodni wojennych w Bangladeszu mile widziana ” , na stronie https://www.amnesty.org/ , Amnesty International ,7 kwietnia 2009(dostęp 10 października 2010 ) .
- (w) „Wojna w Bangladeszu: Przedmiot, który zmienił historię” , BBC, 16 grudnia 2011 r.
Załączniki
Powiązany artykuł
Bibliografia
- (en) Imtiaz Ahmed, Historyzując ludobójstwo 1971: państwo kontra osoba , University Press, Dhaka, 2009, 106 s.
- (en) John H. Gill, Atlas wojny indyjsko-pakistańskiej 1971: powstanie Bangladeszu , Centrum Studiów Strategicznych Azji Południowo-Wschodniej, Uniwersytet Obrony Narodowej, Waszyngton, 2003?, 112 s.
- (en) Christopher Hitchens, „Bangladesz: jedno ludobójstwo, jeden zamach stanu i jeden zamach”, The Trials of Henry Kissinger , Verso, Londyn, 2001, s. 44-54 ( ISBN 1-85984-631-9 )
- (en) AMA Muhith, Amerykańska odpowiedź na wojnę wyzwoleńczą w Bangladeszu , University Press, Dhaka, Bangladesz, 1996, 499 s. ( ISBN 9840513613 )
- (en) Pierre Stephen i Robert Payne, Masakra , Macmillan, Nowy Jork, 1973 ( ISBN 0-02-595240-4 )
- (en) Swaran Singh i Samar Sen, Bangla Desh i wojna Indo-Pak: Indie przemawiają w ONZ; przemówienia indyjskiego ministra spraw zagranicznych Shri Swaran Singha i stałego przedstawiciela Indii Shri S. Sena w ONZ , Wydział Publikacji, Ministerstwo Informacji i Radiofonii, Govt. Indii, New Dehli, 1972, 129 s.
- Bernard-Henri Lévy , Bangla Desh, nacjonalizm w rewolucji , F. Maspero, Paryż, 1973, 327 s.
- Claude Mossé, Mourir pour Dacca , red. R. Laffont, Paryż, 1972, 219 s.
- Jacques Weber, „Wojna w Bangladeszu widziana z Francji”, Konflikty w Azji Południowej (1947 - 1999), Wojny światowe i współczesne konflikty , nr 195,wrzesień 1999, s. 69-96