Wojna El Basous lub Basûs , trwa od 494 do 534 ok. Sprzeciwia się dwóm plemionom Arabii : Bakr i Taghlib .
Powstaje spór gdy wielbłąd El Basous, kobiety z Tamima plemienia , łamie jej kajdany dołączyć wielbłądy z Koulaïb Wa'il, a Pana Banu Taghlib . Koulaïb goni wielbłąda, ale jedna z jego strzał przebija jedno z wymion zwierzęcia.
El Basous prosi o pomoc; jego bratanek Jassas z plemienia Banu Bakr i jego towarzysz Amr Bin El Harith udają się do Koulaïb, aby poprosić o wyjaśnienie i zabić go. Jest to więc początek czterdziestoletniego konfliktu z powodu wiecznej zemsty .
Król Al-Hira , el Moundhir ibn Ma 'as-Sama' (zmarł w 554 r.) Pragnął nawiązać porozumienie między braćmi wroga, aby lepiej wykorzystać ich sojusz przeciwko Ghassanidom .
Aby zapobiec wznowieniu walk, wziął jako zakładników w każdym plemieniu około stu młodych ludzi. Ale pokój był niepewny. Jego syn Amr kontynuował tę politykę i próbował pogodzić Bakr i Taghlib , biorąc również zakładników na mocy paktu Dhou l'Majaz, niedaleko Mekki .
Jednak pewnego dnia wysłał na zbocze gór Nejd grupę złożoną z członków dwóch plemion.
Podczas wyprawy Bakr uniemożliwił Taghlibowi picie wody i zawiózł ich z powrotem w rejony pustynne, gdzie błądzili i umierali z pragnienia.
Wściekły Taghlib wołał o zemstę, żądając ceny krwi. Nieugięty Bakr odmówił ich wysłuchania i wolał skierować spór do króla Amra ibn Hinda .
Mistrz Taghlibu, ʿAmr ibn Kult̠hūm , deklamował z taką arogancją i bezczelnością, że jego słowa były prawdziwym wyzwaniem dla króla.
Z drugiej strony El Harith miał mądrość, by złagodzić ton swoich próśb i potrafił przypomnieć sobie, czasami trudne, stosunki między pewnym Taghlibem a władcami Hiry.
Amr ben Hind rządził na korzyść El Harith i Bakr, co rozgniewało Amra ben Koulthouma i jego rodzinę, która odeszła z wściekłością w sercach.
Ten ostatni został później zabity przez ʿAmr ibn Kult̠hūm , przywódcę Taghlibu po upokorzeniu jego matki.