Strajk przez Major League Baseball w 1981 roku był spór zbiorowy że utrudniała działalność w najważniejszych lig w baseball w czasie 50 dni w sezonie 1981 .
Strajk trwał od 12 czerwca do31 lipca 1981 i wymusił odwołanie 713 meczów, a także tymczasową reorganizację trybu play-off.
Była to piąta przerwa w pracy na tych kierunkach i pierwsza od 1972 roku .
Stowarzyszenie Major League Baseball Players Association ( MLBPA ) postanowiło jednogłośnie ogłosić strajk29 maja 1981ze względu na nierozwiązany spór między związkiem a właścicielami drużyn dotyczący ewentualnego odszkodowania za utratę wolnego agenta . Mimo mandatu strajkowego, Związek Zawodników wykonał swoje zagrożenie dopiero12. czerwca, po przekazaniu skargi do National Labour Relations Board , niezależnej amerykańskiej agencji odpowiedzialnej za badanie nielegalnych praktyk w świecie pracy.
Właściciele drużyn zażądali odszkodowania dla klubu, który stracił usługi zawodnika, który podpisał kontrakt z inną formacją jako wolny agent . Żądana rekompensata polegała na tym, że ukarana drużyna mogła wybrać gracza spośród przeciwnika, który zmusił wolnego agenta do podpisania kontraktu. Ten zawodnik, który otrzymałby rekompensatę, musiał znajdować się w regularnym składzie drużyny, z wyjątkiem listy 12 „chronionych” graczy.
Związek zawodników argumentował, że taka praktyka podważyłaby wartość autonomii.
Mimo że strajk został ogłoszony przez graczy, kilku obserwatorów w prasie obwiniało ligę za konflikt. Jednym z wymienionych argumentów było to, że w latach 1978-1981 właściciele przyznali hojne kontrakty kilku sportowcom (43 kontrakty na ponad milion dolarów w tym okresie), aby uniknąć ich samodzielnego odchodzenia przez rynek zawodników.
Po siedmiu tygodniach negocjacji właściciele i Stowarzyszenie Zawodników osiągnęli kompromis w sprawie 31 lipca 1981. Drużyna mogłaby otrzymać rekompensatę za utratę niektórych wolnych agentów, wybierając zawodnika z grupy niechronionych sportowców. Ten zawodnik byłby wybrany spośród wszystkich drużyn, a nie z klubu, który właśnie podpisał kontrakt z wolnym agentem.
Nastąpił powrót do gry 9 sierpnia 1981w Cleveland na All-Star Game .
Zamiast wznowić działania, w których zostali porzuceni na początku konfliktu, Major League Baseball zdecydowała się na nietypowe rozwiązanie: dwa półsezony, z których pierwszy zakończył się 12. czerwca z początkiem strajku, a drugi w momencie powrotu do gry i kończący się na końcu zwykłego kalendarza.
Zdecydowano, że drużyny zajmujące najwyższe pozycje w czterech głównych dywizjach baseballowych po pierwszej połowie sezonu automatycznie otrzymają przepustkę do playoffów i to samo dotyczy drużyn, które będą na szczycie tych lig. Te same dywizje po wszystkich meczach drugiej połowy sezonu. Gdyby zespół zajął pierwsze miejsce w swojej sekcji w obu połowach, najlepszy wicemistrz lub dzika karta awansowałby do play-offów.
The New York Yankees i Oakland Athletics , mistrzowie na Wschodzie i na Zachodzie w American League , a Philadelphia Phillies i Los Angeles Dodgers , mistrzowie na Wschodzie i na Zachodzie do Ligi krajowe były kwalifikacje. Pod koniec drugiej połowy kalendarza Milwaukee Brewers (wschód) i Kansas City Royals (zachód) Ameryki, a także Montreal Expos (wschód) i Houston Astros (zachód) National były w zakwalifikować się.
Zmienił się format play-offów, który w tamtym czasie składał się z dwóch rund (w tym World Series ) i wyjątkowo trwał w trzech rundach. Dodano pierwszą rundę kwalifikacyjną, Division Series . Te cztery dodatkowe serie były rozgrywane w formacie 3 na 5, podobnie jak dwie Championship Series z tego okresu, w przeciwieństwie do World Series, która była (i nadal jest) serią 4 z 7.
Był to pierwszy raz od 1892 roku , kiedy sezon baseballowy w lidze miał dwie połowy, w których statystyki drużynowe były zestawiane osobno, co jest bardziej powszechne w mniejszych ligach baseballu w Ameryce Północnej .
Jeśli chodzi o spektakl oferowany widzom, pomysł na dwie połowy sezonu miał kilka niepowodzeń. Zespoły zakwalifikowane w pierwszej połowie sezonu, nie czując potrzeby dobrego występu w drugiej części kalendarza, miały słaby koniec roku, z możliwym wyjątkiem Oakland. Nowy Jork i Filadelfia w drugiej połowie przegrywały rekordy, a Los Angeles rozegrało tylko jeden mecz powyżej średniej 0,500.
Odbyło się również kilka dyskusji na temat tego, która drużyna zmierzy się z jakim przeciwnikiem w pierwszej rundzie.
Zarobki Major League Baseball w play-offach były jednak wyższe niż zwykle ze względu na obecność dodatkowej rundy playoff.
Straty w przychodach oszacowano na 146 mln USD w zakresie wynagrodzeń, sprzedaży biletów i przychodów z nadawania.
Poziom widowni telewizyjnych meczów w 1981 roku znacznie spadł, a publiczność prawdopodobnie uraziła przerwę sezonu. Spadek frekwencji w kasach był odczuwalny na 17 z 24 stadionów Major League Baseball. Jak na ironię, All-Star Game przyciągnął nowy rekord liczby widzów, z 72 086 fanów zgromadzonych na Cleveland Stadium .