Jaskinia Adelsberg

Jaskinia Adelsberg , dziś nazywa się jaskinia Postojna (w języku słoweńskim  : Postojnska jama , w Włoski  : Grotte di Postumia , w języku niemieckim  : Adelsberger Grotten ), jest bardzo dobrze znany w literaturze francuskiej; Edouard-Alfred Martel odwiedził jaskinię Adelsberg w 1879 roku. Jest to dawniej znana jama krasowa położona w pobliżu miasta Postojna , w Wewnętrznej Krainie , w masywie Krasu w Słowenii około 50  km na południowy zachód od stolicy Lublany . Jej wielkość, dostępność i bogactwo wnętrzności sprawiają, że jaskinia jest największą atrakcją turystyczną w kraju. To właśnie w tej jaskini odkryto pierwsze okazy większości grup fauny jaskiniowej.

Morfologia

Jaskinia Adelsberg to plątanina ponad 20  km jaskiń i galerii (odkrytych do dziś), gdzie w ciągu 185 lat przewinęło się ponad 30 milionów zwiedzających. Rzeczywiście, są to największe jaskinie w słoweńskim regionie Kras (Karst po niemiecku lub Carso po włosku), a także najczęściej odwiedzane w Europie . W kompleksie hydrograficznym rzeki Pivki najbardziej znane jaskinie to Grotte di Postumia , Grota Otok , Abisso della Pivka , Czarna Grota i Cavernone della Planina .

Te jaskinie są bogate w stalagmity i stalaktyty , które tworzą się niepostrzeżenie, i którego formacja trwa tysiące lat. Rozwój tych stalagmitów i stalaktytów jest spowodowany napływem wody zawierającej węglan wapnia, który osadza się tworząc konkrecje.

Średnia temperatura w grocie jest 10  ° C , co zwiększa się nieznacznie w lecie, a zmniejsza się niewiele w zimie. Jednak wilgotność jest bardzo wysoka i zaleca się noszenie płaszcza przeciwdeszczowego na wizyty.

Dzikiej przyrody

Znaczna część fauny zamieszkującej jaskinię była nieznana na początku odkrycia, z wyjątkiem Anguillard Proteus ( 1748 ), który był historycznie obiektem przesądów dotyczących smoków . Zwróć uwagę na znaczenie tego zwierzęcia, którego istnienie ogranicza się do regionów krasowych .

Luka CEC, w 1831 roku , odkrył beetle , leptodirus hochenwartii . Odkrycie to zachęca do eksploracji fauny jaskiniowej, a pierwszym naukowcem, który zainteresował się jaskinią, był Ferdinand Schmidt, który nadał temu chrząszczowi nazwę Drobnovratnik (dosłownie „ten z cienką szyją  ”).

Odkrył także skoczogonka kawernikolę, pseudoskorpiona i skorupiaka dwunogowego. Pierwszy pająk znaleziony w jaskiniach został opisany przez duńskiego przyrodnika JC Schiödte. Z biegiem czasu badania zindywidualizowały 84 gatunki, w tym 36 lądowych i 48 wodnych. Duża część tych gatunków uciekła z jaskiń odwiedzanych przez turystów.

Historia

Pierwsze ślady człowieka odkryte w jaskini pochodzą z zlodowacenia plejstoceńskiego . Odnaleziono tam również szczątki zwierząt z tego okresu. Jaskinie Adelsberg były znane od czasów prehistorycznych i służyły jako schronienie dla pierwszych ludzi.

Od XIII -go  wieku , jaskinie stał się miejscem do wizyty; świadczą o tym napisy na ścianach, z których najstarszy pochodzi z 1213 roku.

Pierwsze opisy jaskiń zostały opublikowane w 1689 roku w Gloria del Ducato di Kraina przez Janez Vajkard Valvasor , który opisał jaskiń nie tylko jako największy na świecie, ale również jak najbardziej potworne. Franciszek, pierwszy cesarz rzymski, poprosił wiedeńskiego matematyka JN Nagela o zbadanie zjawisk przyrodniczych w Krainie . Między innymi stworzył topografię jaskini w 1748 roku.

Najciekawsze jaskinie odkrył Luka Čeč w 1818 roku i od tego czasu są otwarte dla turystyki. W 1872 r. wewnątrz jaskiń zbudowano unikatową na skalę światową linię kolejki wąskotorowej, a w 1884 r. prąd elektryczny pozwolił na ich oświetlenie.

Po 1918 roku, wraz z aneksją tego obszaru przez Włochy , nowy impuls dla turystyki nadał Luigi Vittorio Bertarelli , założyciel Touring Club Italiano , któremu poświęcono sztuczny tunel o długości 500  m, który dołączył do Czarnej Groty. Z tego okresu pochodzi również budowa monumentalnego wejścia do jaskini.

Turystyka

W ciągu 185 lat jaskinię odwiedziło ponad 30 milionów odwiedzających. Do jaskiń można dostać się elektrycznym pociągiem turystycznym, który zawozi turystów do serca jaskiń. Przewodnicy następnie towarzyszą zwiedzającym w kilku językach (włoskim, słoweńskim, niemieckim, angielskim i francuskim) na wędrówkę trwającą około 1  godziny  30  minut przez oświetlone galerie dostępne dla publiczności. Wizyty speleologiczne do trudniej dostępnych jaskiń są również możliwe w małych grupach, jednak konieczne jest wtedy zaopatrzenie się w odpowiedni sprzęt do tego rodzaju sportu. W jaskini urządzono salę koncertową, w której kilka razy w roku odbywają się koncerty. Wreszcie 10  km od hotelu znajduje się zamek Predjama . Zbudowany w połowie wysokości wapiennego urwiska o wysokości 123 metrów, przypomina „orle gniazdo”. Jego renesansowy wygląd architektoniczny pochodzi z 1570 roku.

Zobacz również

Powiązane artykuły

• region Istrii
• strefa geologiczna Carso .
• jaskinia Križna .
• to Jaskinie Szkocjańskie .

Linki zewnętrzne

• Zasoby geograficzne  :
  • (sl)  Dżem E-kataster
• Ekskluzywna fotografia magazynu Modelixir autorstwa Simone Zeffiro
• Moneta okolicznościowa 2 euro 2013 poświęcona jaskini Postojna i (en) opis )

Bibliografia

• Pipan T i Brancelj A (2004). Wzorce rozmieszczenia widłonogów (Crustacea: Copepoda) w wodzie perkolacyjnej systemu jaskiń Postojnska Jama (Słowenia)  ; Studia zoologiczne, 43 (2), 206-210

Uwagi i referencje

1. Ryba ludzka (Proteus anguinus) na stronie „CoastLearn, inicjatywa EUCC – Unii Przybrzeżnej.
2. (en) „  Grottes di Postojna  ” , Slovenia.info (dostęp 17 lipca 2008 )
3. (fr) "  Jaskinia Postojna (Faune)  " , turizem-kras (dostęp 17 lipca 2008 )
4. (i) "  Historia Postojna Cave  " , Turizem Kras (dostęp 17 lipca 2008 ),
5. (w) „  32 miliony ludzi odwiedziły jaskinię Postojna  ” , Slovenia Times (dostęp 17 lipca 2008 )
6. Daniel Mallinus , La Yugoslavie , wyd. Artis-Historia, Bruksela, 1988, D / 1988/0832/27, s.  44-45-46 .