Gregor Samarow

Gregor Samarow Biografia
Narodziny 11 kwietnia 1828
Królewca
Śmierć 12 lipca 1903(75 lat)
Charlottenburg
Pseudonimy Detlev von Geyern, Gregor Samarow
Narodowość Prusy
Zajęcia Pisarz , autor literatury dziecięcej

Gregor Samarow to pseudonim Johanna Ferdinanda Martina Oskara von Medinga , urodzonego dnia11 kwietnia 1829w Królewcu i zmarł dalej11 lipca 1903do Charlottenburg , który jest seryjny pisarz (często pod pseudonimem Paul von Weiler ), autor powieści historycznych (zwłaszcza za panowania Elżbiety I Rosji ) i niemieckiej memorialist , autor popularnych powieści przygodowych. Pisze również prace refleksji historycznej pod pseudonimami Detlev von Geyern , Leo Warren , Kurt von Walfeld .

Biografia

Meding jest jedynym synem wyższego urzędnika w administracji Prus Wschodnich . Najpierw uczył się w domu, potem uczęszczał do gimnazjum w Köslin i Marienwerder . Studiował prawo publiczne w Królewcu, Heidelbergu i Berlinie, a następnie pracował dla samorządów regionalnych w Liegnitz , Poczdamie i Düsseldorfie . Odszedł z pruskiej służby cywilnej w 1859 roku, aby wstąpić na służbę króla Jerzego V z Hanoweru, który go docenił i został doradcą rządu. Poszedł za nim na wygnanie do Wiednia , a następnie został wysłany przez króla ze specjalną nieoficjalną misją do Paryża w latach 1867-1869, który chciał założyć batalion obcego legionu, legion Guelph pod dowództwem hanowerskim przeciwko Prusom . Meding bardzo dobrze mieszka w Paryżu i bywa w kręgach antypruskich. Wzbudzając gniew Bismarcka , Meding został ostatecznie wezwany do Berlina w 1873 roku. Kupił dom w Woihldenberg koło Hildesheim , w którym przebywał do 1896 roku. Jego fortuna poszła na marne, potem poświęcił się pisaniu, m.in. telenowel dla rodzinnego magazynu Über Land und Meer , założona przez Friedricha Hackländera, ale musi sprzedać swój dom i przenieść się na emeryturę do Charlottenburga , gdzie zmarł w 1903 roku.

Grafika

Meding jest autorem sześćdziesięciu sześciu powieści i książek historycznych, w tym:

Uwagi

  1. Rozpuszczony 15 kwietnia 1870.
  2. W tekście po francusku

Linki zewnętrzne