Giovanni Bonazza

Giovanni Bonazza Obraz w Infobox. Cnota wieńczy zasługa - San Zanipolo Wenecja
Narodziny 1654
Wenecja
Śmierć 30 stycznia 1736
Padwa
Czynność Rzeźbiarz

Giovanni Bonazza (ur7 grudnia 1654 w Wenecji, działał w Wenecji do około 1695-1697, następnie w Padwie w latach 1695-1730, zmarł 30 stycznia 1736 w Padwie), włoskiego rzeźbiarza.

Giovanni Bonazza był uczniem Giusto Le Court (1627-1679) i Filippo Parodi (1630-1702). Później miał w szczególności Francesco Bertosa jako praktykanta. Najbardziej znany jest ze swoich chińskich figur zachowanych na Uniwersytecie w Padwie, a także z rzeźb nagrobnych Wenecji i Padwy oraz rzeźb ogrodowych.

Początki artysty w Wenecji

Ojciec Antonio , Francesco i Tommaso, wszystkich trzech artystów o tym samym nazwisku, dlatego też Bonazza jest ważnym nauczycielem dla swoich dzieci, kierując bardzo płodnym warsztatem. Niektóre z ich wspólnych prac są rozpowszechniane w kilku kościołach Padwy, a także w Wenecji, w Kaplicy Różańcowej w San Giovanni e Paolo. Od Giovanniego otrzymaliśmy również dwie marmurowe posągi świętych Dominika i Róży przechowywane w kościele Sant'Antonio Abate w Rovigo.

Jego wczesne prace obejmują posągi świętych Piotra i Pawła na fasadzie kościoła parafialnego we Fratta Polesine (1682), pomnik Aleksandra VII w katedrze w Treviso (1689) i inne rzeźby widoczne w Wenecji. Pomnik Girolamo Garzoni w wewnętrznej fasadzie kościoła Santa Maria Gloriosa dei Frari. W 1693 r. Zajął się ołtarzem głównym kościoła Ospedale w Weronie, który obecnie jest zniszczony. Początkowo w stylu zbliżonym do głębokiego klasycyzmu Josse de Corte, jego pierwszego nauczyciela, odszedł od Aleksandra VII , bardziej pod wpływem barokowej sztuki Filippo Parodi.

Lata paduańskie

W latach 1695-1697 Bonazza przeniósł się wraz z rodziną do Padwy i brał udział w wielu projektach: w latach 1697-1703 wyprodukował Medytację , Posłuszeństwo i dwa Anioły z kamienia do ukoronowania głównego ołtarza kościoła Santa Caterina de Padua, ale także San Paolo i Deux Anges , również z kamienia, a obecnie intronizowane na fasadzie parafii San Bellino w Rovigo, chociaż pierwotnie były przeznaczone na jej ołtarz główny. Jemu również należą się cztery cnoty zdobiące nisze Kaplicy Większej od 1700 roku.

W przyczynia rzeźbiarz bardzo krańcach XVII XX  wieku do około 1710 do wzbogacenia Chapel relikwiarza (znany również jako skarbowe) Bazyliki Sant'Antonio Padwa zapoczątkowana przez Parodi. Dodał dekorację Marmoreal na pilastrach wejścia w latach 1697-8, zaprojektował bruk w 1707 roku i wykonał posąg Sant'Antonio, który miał zagnieździć się nad drzwiami zakrystii. W 1703 roku zaczął wykopywać marmurowe bloki na Ołtarz Addolorata w Santa Maria dei Servi w Padwie, gdzie ogromne marmurowe woluty delikatnie otaczają brązowe płaskorzeźby Siedmiu Boleści Dziewicy . Wśród innych jego dzieł religijnych znajdują się marmury św.Antoniego , Innocence , Patience and Zeno and Fidenzio with the Angels , 1707-10, na ołtarzu San Antonio w katedrze Montagnana.

Późne prace

Delikatne i delikatne anioły z marmuru 1710 na ołtarzu głównym kościoła parafialnego w Bovolenta, marmury Świętego Marka i Świętego Daniela na ołtarzu głównym kościoła parafialnego w Ponte dei Brenta w 1714, jego drewniana polichromia Chrystusa dla École del Santo 1715), piętnastu świętych stiuków z 1722 roku w niszach nawy i skrzyżowania kolegiaty Candiana oraz popiersie Eleny Lucerzia Cornaro Piscopia (1727) z kościoła Santo świadczą o różnorodności mediów i gatunki, którymi Bonazza zajmował się w swojej karierze.

W bazylice San Zanipolo w Wenecji. Zlecono mu kilka prac. Dla pomnika rodziny Valier: zasługa korony cnoty i słynna statua Dogaress Elisabetta Querini. Ale także płaskorzeźby z marmuru z lat 1730-2 do kaplicy różańcowej, znajdujące się jeszcze na miejscu , są wykonane we współpracy z jego synami, chociaż Zwiastowanie jest jego własną ręką.

Dla kościoła Santa Maria dei Servi w Padwie wykonał dwa adorujące anioły po obu stronach ołtarza głównego w 1733 roku.

Istnieje również wiele rzeźb ogrodowych stworzonych przez Bonazzę, w tym Aurore , Midi , Soir et Nuit z 1719 roku, do letniego ogrodu w Petersburgu, miękkie kamienne figury, czyli pietra tenera , Indian do willi. Breda in Ponte di Brenta, które łączą w sobie patos i subtelny humor, przyczynił się w bardzo oryginalny włoskiej rzeźby XVIII -tego  wieku. Postacie mitologiczne, również z miękkiego kamienia, zamówione dla Villa Pisani w Stra, pochodzą z lat dwudziestych XVIII wieku.

Bibliografia