Giovanni Bernardo Carlone
Giovanni Bernardo Carlone
| Narodziny |
1584 Genua |
|---|---|
| Śmierć |
1631 Mediolan |
| Narodowość | Włochy |
| Czynność | Malarz |
| Mistrz | Taddeo Carlone , Pietro Sorri |
| Tata | Taddeo Carlone |
| Rodzeństwo | Giovanni Battista Carlone |
Giovanni Bernardo Carlone , urodzony w Genui w 1584 r. i zmarły w Mediolanie w 1631 r. , jest włoskim malarzem barokowym ze szkoły genueńskiej .
Biografia
Pochodzący z rodziny włoskich artystów pochodzenia Ticino , Carlone jest synem lombardzkiego rzeźbiarza Taddeo Carlone, który osiedlił się w Genui i bratem malarza Giovanniego Battisty Carlone .
Zaczął swoją praktykę w pracowni ojca Taddeo i ze Sieny Pietro Sorri , obecny w Genui między 1596 a 1598 r . Ten ostatni po opuszczeniu go, po zakończeniu pracy, którą podjął w Genui, wrócił do swojego kraju, Carlone, który skorzystał z jego lekcji, czuł, że jeszcze przez jakiś czas będzie potrzebował tej pomocy. Zakłopotany wyborem innego mistrza, jego ojciec wysłał go do Rzymu, aby zasmakował w malarstwie w gabinecie najlepszych obrazów i starożytnych postaci.
Po kilkuletnim pobycie w Rzymie, bardzo udoskonalony w części rysunku i kompozycji, przeniósł się do Florencji , do pracowni Passignano , gdzie nauczył się dobrze posługiwać pędzlem i malować fresk .
Jego wielkie studia przyniosły mu uznanie koneserów, ale zasługa Bernarda Castello , którego córkę poślubił, przyniosła mu więcej. Z tego małżeństwa Carlone miał kilkoro dzieci, między innymi Gio Andreę Carlone, który później sam został malarzem.
Obdarzony wyjątkową zdolnością do komponowania sufitów, Carlone dobrze rozumiał skróty i miał dość poprawny sposób rysowania; jego głowy były pełne gracji, choć trochę zmanierowane, dobrze słyszał światłocienie, a jego koloryt był świeży i żywy.
Po powrocie do Genui powierzono mu kilka dzieł, które wykonał z takim wyróżnieniem, że jego sława rozprzestrzeniła się w głównych miastach Włoch i dotarł do Mediolanu, gdzie został poproszony przez ojców teatynów o namalowanie sklepienia ich kościoła św. Św. Antoniego. Ledwie ukończył połowę pracy, gdy choroby powstrzymały go i zakończył życie w wieku czterdziestu lat. Mnisi przybyli na tę okazję do jego brata Giovanniego Battisty Carlone z Genui, aby dokończyć jego dzieło.
Jean Carlone wyróżniał się wielkim zamiłowaniem do malowania, rozumieniem skrótów; to było nawet całkiem poprawne. Jego głównym dziełem jest sufit anuncjaty , zwany del Guastatto , który jest dziełem zdumiewającym ze względu na efekt kolorów; jest to historia Dziewicy. Malował też inne obrazy olejne w kościele w Portorii ; środek nawy Jezusa wciąż jest freskiem jego ręki. Namalował w domu w Albaro, niedaleko miasta Genua, historię Estery, historię Ikara, Niobe i Orfeusza.
Pracuje
- Venere e Cupido , disegno, Providence (USA), Rhode Island School, 1607.
- Sansone che atterra il leone , fresk, cesarska willa Scassi, wejście, 1607.
- Crocifisso con i Santi Bartolomeo e Giuda Taddeo - Albissola Marina , Chiesa parrocchiale, 1610.
- Pięćdziesiątnica , olej na płótnie, Toirano , Chiesa parrocchiale, Cappella Garassini, 1613.
- Dio Padre Benedicente , Martirio di San Vitale , Martirio di San Vigilio , freski, Rovio , Chiesa parrocchiale dei Santi Vitale e Agata, Cappella Carloni, ołtarz, 1613.
- Crocifisso con la Vergine ei Santi Maria Maddalena, Giovanni Evangelista e Carlo Borromeo , olej na płótnie, Rovio , Chiesa parrocchiale dei Santi Vitale e Agata, Cappella Carloni, ołtarz, 1614.
- Płyta sceniczna Metamorfosi di Ovidio , freski, Genua - Albaro , Villa Soprani-Camilla, ok. 1616 r.
- Storie dei Santi Stefano e Lorenzo , freski, Genua, Chiesa dei Santi Ambrogio e Andrea, znany jako Gesù, kaplica Doria, ściany, 1619.
- Annunciazione , Sogno di San Giuseppe , Visitazione , freski, Genua, Chiesa dei Santi Ambrogio e Andrea, znana jako Gesù, kaplica dell'Immacolata, arkada, 1619.
- Natività , Annunzio a San Gioacchino , Natività di Gesù , freski, Genua, Chiesa dei Santi Ambrogio e Andrea, detta del Gesù, cappella dell'Immacolata, sklepienie, 1619.
- Episodi della vita di San Rocco , freski, Genua, Chiesa di San Rocco di Granarolo, sklepienie prezbiterium, 1620.
- Assunzione della Vergine , olej na płótnie, Ventimiglia , Cattedrale dell'Assunta, kaplica Giudici, 1620-1621.
- Imprese di Megollo Lercari , freski, Genua- Sampierdarena , Villa Spinola di San Pietro, różne pomieszczenia, ok. 1622-1623.
- Storie di Cristo e della Vergine , freski, Genua, Chiesa dei Santi Ambrogio e Andrea, znane jako Gesù, sklepienie, transept i kopuła, około 1624 r.
- Ecce Homo , Deposizione nel sepolcro , Resurrezione , freski, Genua, Chiesa dei Santi Ambrogio e Andrea, znany jako Gesù, kaplica Raggio, arkada, 1624.
- Entrata di Cristo a Gerusalemme , Adorazione dei Magi , Sollevamento della Croce , Incoronazione della Vegine , Ascensione, Giudizio Finale , freski, Genova, Chiesa dei Santi Ambrogio e Andrea, detta del Gesù, sklepienie prezbiterium i plebanii, 1624
- Episodi della vita della Vergine , freski, Genua- Sampierdarena , Chiesa parrocchiale di Santa Maria della Cella, ok. 1624.
- Pokłon Trzech Króli , fresk - Genua, Bazylika Santissima Annunziata del Vastato , 1625.
- Entrata a Gerusalemme , fresk - Genua, Basilica della Santissima Annunziata del Vasato, 1625-1626.
- L'orth orto degli ulivi , fresk - Genua, Basilica della Santissima Annunziata del Vastato, 1626-1627.
- Immacolata Concezione e santi , olej na płótnie, Oristano , Chiesa dei Cappuccini, ok. 1627.
- La Croce appare a Costantino , La Prova della vera Croce , Eraclio riporta la Croce a Gerusalemme , freski, Mediolan , Chiesa di Sant'Antonio Abate, sklepienie nawy, 1631.
- Trionfo della Croce , Il Serpente di bronzo , Sacrificio di Isacco , Progenitori nel Paradiso terrestrial , Passaggio del Mar Rosso , freski, Mediolan, Chiesa di Sant'Antonio abate, sklepienie transeptu, przestrzenie pośrednie, 1631.
Uwagi i referencje
Zobacz również
Bibliografia
- Antoine Joseph Dezallier d'Argenville , Podsumowanie życia najsłynniejszych malarzy , Paryż, De Bure l'Aîné, 1745, s. 234-5 .
- Denis Pierre Jean Papillon de La Ferté , Wyciąg z różnych opublikowanych prac o życiu malarzy , t. 1 st , Paryż, Ruault, 1776, s. 379 .
- Słownik historyczny Szwajcarii ( czytaj online )
Powiązany artykuł
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- Zasoby dzieł sztuki :
- SIKART
- (w) Benezit
- (pl + sv) Muzeum Narodowe
- (pl + nl) RKDartyści
- (w) Unijna lista nazwisk artystów
- Uwagi w ogólnych słownikach lub encyklopediach :