Lakengulde lub Gilde Drapière lub Publicznej Firany , znany również jako XVIII -tego wieku Izby Gospodarczej , jest najstarszym i najbardziej wpływowe instytucje miasta Brukseli podczas starego reżimu i który został zniesiony w 1797 roku po przeniesieniu z Holandii do Republiki Francuskiej podczas traktatu z Campo Formio przez cesarza Franciszka II Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Gilde Drapière która sięga XII th wieku był przede wszystkim sąd i Izbę Handlową, który pierwotnie był przeznaczony do regulowania handlu i produkcji blach i sprawdzić jakość.
Na czele gildii stanęło dwóch sędziów zwanych Doyens, otoczonych przez ośmiu asesorów zwanych VIII ( De Acht , Ósemka ) lub Octovirami . Podczas Andegawenów reżimu, dziekanów i osiem tkaniny gildii zostali powołani intendent i radnych z izby handlowej .
Aż do rewolucji 1421 zostali wybrani spośród linii przekazu i po tym jednym Dean i cztery octovirs zostały wybrane spośród Narodów .
Jak pisze Guillaume Des Marez , Gilde był potężnym trybikiem administracyjnym i jurysdykcyjnym, działającym obok radnych, od których był nawet niezależny w czasach swojej świetności . Tak więc w 1289 roku książę Brabancji uznał władzę ustawodawczą Gilde . W odróżnieniu od rzemiosła Gildia została wezwana do wydawania aktów, bezpośrednio regulowała tkaczy , foluszy , strzygaczy, farbiarzy, tapicerów, kapeluszy, czyli wszystkich tych, którzy z daleka lub z bliska zajmowali się pracami wełnianymi lub wyrabianiem prześcieradeł. Przed nią kupcy uznawali swoje długi i żądali listów wierzycielskich, których wykonalność dorównywała listom starosty. Ponadto Gilde zastąpił powództwo radnych w sprawie sprzedaży budynków należących do handlarzy suknem lub wynajmowanych w celach handlowych. Dostarczył stronom tytuły aktowe równie autentyczne, jak te sporządzone przez samych radnych .
W ramach pełnienia funkcji trybunału cech spotykał się trzy razy w tygodniu we wtorek, czwartek i sobotę.
W XV th century Gildia nazywa trzech służących do uszczelniania kawałki płótna, która opanowała jakość i dwa łapacze, pięć kontrolerów oraz arkusze Sealer narażonych na sprzedaż Grand Place w Halle aux Pains . Nazwał również wagę wełny i miernik potażu (przeznaczony do prania wełny).
Wielu autorów, którzy nie są zaznajomieni z historią brukselskich instytucji, myli Gilde Drapière z korporacją sukienników, podczas gdy większość sędziów wchodzących w skład tego trybunału nie miała nic wspólnego z zawodem sukiennika, zostali oni rzeczywiście wybrani spośród linie rodowe niezdolne do wykonywania żadnego zawodu lub zawodu oraz wśród członków Narodów należących do różnych korporacji.