| Gilbert Berger | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Zastępca Seine-et-Oise | |
| 10 listopada 1946 - 1 st lipiec 1951 | |
| Grupa polityczna | komunistyczny |
| Burmistrz Tremblay-en-France | |
| 1944 - 1965 | |
| Radny generalny kantonu Seine-et-Oise w Aulnay-sous-Bois | |
| 1939 - 1940 | |
| 1945 - 1964 | |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 22 maja 1900 |
| Miejsce urodzenia | Burelles |
| Data śmierci | 28 kwietnia 1977 |
| Miejsce śmierci | Villepinte |
| Narodowość | Francja |
| Partia polityczna | Francuska Partia Komunistyczna |
| Zawód | Cieśla |
Gilbert Berger , urodzony dnia22 maja 1900w Burelles ( Aisne ), zmarł dnia28 kwietnia 1977w Villepinte ( Seine-Saint-Denis ) jest francuskim politykiem. Członek partii komunistycznej , był zastępcą Seine-et-Oise , burmistrzem Tremblay-lès-Gonesse , radnym generalnym kantonu Aulnay-sous-Bois .
Gilbert Berger, syn sługi wiejskiego i kosiarza, osiadł w rejonie Paryża, gdzie pracował jako stolarz-stolarz. Wstąpił do partii komunistycznej w 1924 roku i został jednym z jej aktywnych działaczy w Tremblay-lès-Gonesse i na północy departamentu Seine-et-Oise . Ten przyniósł mu zostać przekazane VIII th Kongres PC ( Villeurbanne ,Styczeń 1936). To głównie poprzez swoje lokalne mandaty wyborcze przekłada swoją działalność polityczną. Radny gminy w 1932 r., Został wybrany burmistrzem tego miasta w 1935 r. Został wybrany do Rady Generalnej Seine-et-Oise w 1939 r. W kantonie Aulnay-sous-Bois w wyborach uzupełniających w 1939 r.
Zmobilizowany w 1939 r., Wzięty do niewoli, uciekł podczas transportu do Niemiec, ale został ciężko ranny i musiał mieć amputowaną nogę. Następnie brał udział w ruchu oporu w podziemnej partii komunistycznej, aw 1944 r. Odzyskał mandaty wyborcze, z których został pozbawiony w 1939 r., Ponieważ nie odłączył się od paktu niemiecko-sowieckiego .
Burmistrz Tremblay-lès-Gonesse (przemianowana na gminę, długo po jego mandacie, Tremblay-en-France ) w latach 1944-1965, był radnym generalnym Seine-et-Oise dla kantonu Aulnay-sous-Bois od 1945 do 1964. Kandydat do deputacji na listach przedstawionych przez Partię Komunistyczną w północnym okręgu wyborczym Seine-et-Oise w latach 1945-1956, został wybrany tylko raz,10 listopada 1946na pierwszą kadencję IV Republiki. Siedzi doCzerwiec 1951. Od lat 60. miał „kłopoty” z kierownictwem PCF. Więc wStyczeń 1970jest jednym z 213 pierwszych sygnatariuszy deklaracji przeciwko „normalizacji” w Czechosłowacji , zainicjowanej m.in. przez wewnętrzną grupę opozycyjną „Unir pour le socialisme” .
Był posiadaczem Medalu Ruchu Oporu