Gibet de Morges

Gibet de Morges Obraz w Infobox. Kolumna starej szubienicy Morges, znajdującej się w mieście Tolochenaz Prezentacja
Początkowe miejsce docelowe Szubienica
Bieżące miejsce docelowe pozostaje
Budowa XVIII th  wieku
Dziedzictwo Wpisany jako zabytek historyczny 1958
Lokalizacja
Kraj  szwajcarski
Kanton Vaud
Gmina Tolochenaz
Informacje kontaktowe 46 ° 29 ′ 47 ″ N, 6 ° 28 ′ 51 ″ E
Geolokalizacja na mapie: kanton Vaud
(Zobacz sytuację na mapie: kanton Vaud) Map point.svg
Geolokalizacja na mapie: Szwajcaria
(Zobacz sytuację na mapie: Szwajcaria) Map point.svg

Gallows of Morges to zabytek historyczny kantonu Vaud w Szwajcarii . Znajdowało się w pobliżu drogi nad jeziorem, na lewym brzegu potoku Boiron de Morges , w obecnym mieście Tolochenaz . Pozostała tylko jedna kolumna murowana, odbudowana w 1958 roku.

Historia

W XIII -go  wieku The Lord of Vufflens , którzy posiadali prawo ostatniego męki całym regionie Morges , założył „widełki” w bezpośrednim sąsiedztwie miasta przyszłości.

Ale około 1286 roku Ludwik I z Vaud zmonopolizował ten sektor, tworząc od podstaw nowe miasto, które przyjmie nazwę sąsiedniego cieku wodnego Morges (rzeki) . Jego autorytet rozciąga się na prawa wysokiego wymiaru sprawiedliwości. Dlatego wzniósł nową szubienicę na granicy tego terytorium, w mieście Tolochenaz , na lewym brzegu Boiron de Morges , na południe od starej ścieżki prowadzącej z Tolochenaz do Saint-Prex i powyżej głównej drogi. , nowsza, znana jako jezioro.

Miejsca sprawiedliwości

W średniowieczu sprawiedliwość trafiła do Morges na rynku, gdzie pod halami znajduje się zarezerwowana do tego celu ławka. Później niższy wymiar sprawiedliwości, który zajmuje się mniejszymi sprawami, toczy się w ratuszu . Z jednej z miejskich fontann pochodzi niewielki posąg Sprawiedliwości (1651), którego kopia widnieje w niszy na rogu ratusza.

Kolejna siedziba wymiaru sprawiedliwości znajduje się w średniowieczu przy wejściu do zamku . Po podboju berneńskim w 1536 r. Komornicy podtrzymali tradycję, przywracając w 1566 r. Tę siedzibę wymiaru sprawiedliwości przy wejściu do frontowych drzwi twierdzy, ale komornicy przenieśli się na górny dziedziniec zamku.

Sprawy karne podlegają jurysdykcji najwyższego wymiaru sprawiedliwości i są rozpatrywane przez sąd baillival. Egzekucje kapitału muszą zostać zatwierdzone przez sam rząd Berna.

Szubienica

Podobnie jak większość miejsc egzekucji, szubienica Morges została umieszczona w pobliżu głównej drogi, aby służyć jako ostrzeżenie dla ludności, ale na granicy terytorium, aby zmniejszyć uciążliwości dla miasta. Początkowo składał się z czterech dębowych słupów ustawionych na planie kwadratu i zwieńczonych poziomymi belkami pełniącymi funkcję szubienicy.

W ramach systemu Oberland, zwłaszcza w XVI TH i XVII -tego  wieku, wiele egzekucje odbyły się tutaj, a nie tylko przez linę, ale również od miecza, ognia dla czarodziejów i czarownic, a nawet koła dla złodziei wielkich ścieżek. Tam pochowano zwłoki.

Od końca XVII -tego  wieku, w każdym przypadku, gibbet Morges jedynie trzech słupków umieszczonych w trójkącie. W 1750 r. Odbudowano go w kamieniu za pomocą trzech kolumn wykonanych z dużych bloków murowanych, z żółtego wapienia, starannie oszlifowanego. Jednak egzekucje stały się rzadkością iw 1798 r., Podczas rewolucji Vaudois, zburzono szubienicę, silny symbol Ancien Régime. Bloki są następnie częściowo ponownie wykorzystywane w piwnicy przy rue de la Gare. Fragmenty te, odkryte ponownie w 1903 roku, zostały odrestaurowane w 1958 roku w okolicach Boironu, niedaleko ich pierwotnego miejsca. Miejsce to zostało jednak znacznie zmienione w wyniku modernizacji dróg i eksploatacji żwirowni. Dziś ta odizolowana kolumna jest zasłonięta od drogi przez roślinność, nieco na zachód od rezydencji Caroline, w górę rzeki od ronda. Sklasyfikowany jako zabytek historyczny w 1958 roku, zasługuje na tablicę wyjaśniającą.

Bibliografia

  1. Paul Bissegger, Zabytki sztuki i historii kantonu Vaud V. Miasto Morges , Société d'histoire de l'art en Suisse , coll.  „Zabytki sztuki i historii Szwajcarii 91”,1998( ISBN  3-909164-66-8 ) , str.  204-205.
  2. „  Formularz spisowy 55  ” , na censusarchitectural.vd.ch

Bibliografia