Giacomo Insanguine
Giacomo Insanguine
Giacomo Insanguine detto Monopoly
| Narodziny |
22 marca 1728 Monopoli |
|---|---|
| Śmierć |
1 st luty 1795(w 66) Neapolu |
| Pseudonim | Monopoli |
| Zajęcia | Kompozytor , organista |
| Instrumenty | Organy piszczałkowe , organy ( w ) |
|---|---|
| Mistrzowie | Girolamo Abos , Francesco Durante , Francesco Feo |
| Gatunek artystyczny | Opera |
Giacomo Antonio Francesco Paolo Michele Insanguine (ur22 marca 1728w Monopoli , w obecnej prowincji Bari , w Apulii , a następnie w królestwie Neapolu - zmarł dnia1 st luty 1795w Neapolu ) to włoski kompozytor i organista z XVIII -tego wieku . Nazywano go „Monopoli”.
Biografia
W wieku jedenastu lat, w 1737 r., Wstąpił do Konserwatorium Poveri di Gesù Cristo , gdzie pozostał do 1743 r., Kiedy to zamknięto instytut neapolitański. Więc19 styczniaw tym samym roku został przyjęty do Konserwatorium Sant'Onofrio a Porta Capuana : jego prestiżowymi profesorami byli wówczas Girolamo Abos i Francesco Durante . Był zastępcą tego ostatniego od 1749 r. Do śmierci Durantego w 1755 r.
Zimą następnego roku dał swoją pierwszą operę w Teatro dei Fiorentini , Le revotato de funnacco ; od tego roku do 1782 skomponował wiele oper. Te skomponowane przed 1770 rokiem były głównie komediowe i były wystawiane głównie w teatrach neapolitańskich. Po 1770 roku upodobał sobie głównie gatunek opery seria . Aby wystawiać swoje opery, jeździł do Rzymu, Wenecji i Turynu.
Plik 23 sierpnia 1767został profesorem w Konserwatorium Sant'Onofrio . Zimą 1768 r. Wykonano operę komiczną L'osteria de Marechiaro , za którą zdobył wiele uznania, a20 stycznia 1770zlecił wykonanie La Didone abbandonata w Teatro San Carlo .
Od 1774 r. Objął stanowisko drugiego organisty, zastępując Josepha Doll , a następnie w 1781 r. Kapelmistrza katedry neapolitańskiej . Jego ostatnią operą wykonaną w Neapolu była Calipso , napisana dla Teatro San Carlo i wystawiona30 maja 1782, co jednak spotkało się z niepowodzeniem. W 1785 roku został pierwszym maestro z Sant'Onofio , zastępując Carlo Cotumacci . Pełnił to stanowisko aż do śmierci.
Pracuje
Opery
- Lo funnaco revotato (commedia per musica, libretto Pasquale Mililotti, wg F. Olivii, 1756 , Neapol )
- La Matilde generosa (commedia per musica, 1757 , Neapol )
- Demetrio (dramma per musica, libretto Pietro Metastasio , 1759 , Rzym )
- Tradycyjny sorelle (commedia per musica, 1759 , Neapol )
- Il Monte Testaccio (intermezzi, we współpracy z Antonio Sacchini , 1760 , Rzym )
- L'astuto balordo (commedia per musica, we współpracy z Niccolò Piccinni , 1761 , Neapol )
- La furba burlata (commedia per musica, libretto Antonio Palomby , we współpracy z Nicola Bonifacio Logroscino i Niccolò Piccinni , 1762 , Neapol )
- Innamorato balorodo (commedia per musica, libretto Pietro Napoli-Signorelli, we współpracy z Nicolą Bonifacio Logroscino i Giuseppe Geremią , 1763 , Neapol )
- Monsieur Petitone (commedia per musica, libretto Antonio Palomby , we współpracy z Niccolò Piccinni , 1763 , Neapol )
- Le viaggiatrici di bellumore (commedia per musica, libretto Pietro Napoli-Signorelli, we współpracy z Nicola Bonifacio Logroscino , 1763 , Neapol )
- La giocatrice bizzarra (commedia per musica, libretto Antonio Palomby , we współpracy z Gaspare Gabellone , 1764 , Neapol )
- Il nuovo Bellissario (commedia per musica, 1765 , Neapol )
- La vedova capricciosa (commedia per musica, libretto Antonio Palomby , we współpracy z Carlo Franchi , 1765 , Neapol )
- The quattro malmaritate (commedia per musica, libretto autorstwa Antonio Palomby , 1766 , Neapol )
- Musica per un'opera sconosciuta ( 1766 , Palermo )
- L'osteria di Marechiaro (commedia per musica, libretto Francesco Cerlone , 1768 , Neapol )
- La finta semplice ossia Il tutore burlato (commedia per musica, libretto Pasquale Mililotti, 1769 , Neapol )
- Pulcinella vendicato del ritorno del Marechiaro (farsetta, libretto Francesco Cerlone , wersja L'osteria di Marechiaro , 1769 , Neapol )
- La Didone abbandonata (dramma per musica, libretto Pietro Metastasio , 1770 , Neapol )
- La dama bizzarra (commedia per musica, libretto G. Ciliberti, 1770 , Neapol )
- Eumene (dramma per musica, libretto Apostolo Zeno , we współpracy z Gian Francesco de Majo i Pasquale Errichelli , 1771 , Neapol )
- Merope (dramma per musica, libretto Apostolo Zeno , 1772 , Wenecja )
- Arianna e Teseo (dramma per musica, libretto Pietro Pariati , 1773 , Neapol )
- Adriano in Siria (dramma per musica, libretto Pietro Metastasio , 1773 , Neapol )
- Le astuzie per amore (commedia per musica, libretto Pasquale Mililotti, 1777 , Neapol )
- Pulcinella finto maestro di musica (farsetta, libretto Antonio Casaccia, 1777 , Neapol )
- Eumene (dramma per musica, libretto Apostolo Zeno , 1778 , Turyn )
- La locandiera strega (farsetta, libretto Antonio Palomba , 1778 , Cosenza )
- Medonte (dramma per musica, libretto Giovanniego De Gamerry , 1779 , Neapol )
- Montezuma (dramma per musica, libretto Vittorio Amedeo Cigna-Santi , 1780 , Turyn )
- Calipso (dramma per musica, 1782 , Neapol )
- Arie per the opera Armida (dramma per musica, 1786 , Londyn )
Źródło
- (it) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku włoskim zatytułowanego „ Giacomo Insanguine ” ( zobacz listę autorów ) .
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach : Dizionario biografico degli italiani • Gran Enciclopèdia Catalana
- Zasoby związane z muzyką :
- (it) Raoul Meloncelli, „Insanguine, Giacomo, detto Monopoli” , w Enciclopedia Treccani , vol. 62: Dizionario Biografico degli italiani , Rzym, Istituto dell'Enciclopedia Italiana,2004( czytaj online )