Narodziny |
3 marca 1876 Rouen |
---|---|
Śmierć |
29 czerwca 1961(w wieku 85 lat) Paryż |
Imię urodzenia | Georges Charles Guillain |
Narodowość | Francuski |
Trening | Wydział Lekarski Paryża |
Czynność | Neurolog |
Okres aktywności | Aż do 1947 |
Pracował dla | Salpêtrière szpitala , szpitala Charité (od1919) |
---|---|
Członkiem |
Academy of Sciences National Academy of Medicine |
Mistrz | Fulgence Raymond |
Nagrody |
Georges Charles Guillain , urodzony w Rouen dnia3 marca 1876i zmarł w Paryżu dnia29 czerwca 1961, jest francuskim neurologiem .
Zaczął studia medyczne w swoim rodzinnym mieście, a następnie przeniósł się do Paryża , extern , następnie stażysta w szpitalach, w 1898 roku , pierwszy w swojej klasie. Szybko zwrócił się do neurologii , odbył staż w Fulgence Raymond , który zastąpił Jean-Martina Charcota w Katedrze Chorób Układu Nerwowego w Salpêtrière . Jego pierwsza praca naukowa z 1898 r. Dotyczyła uszkodzeń splotu ramiennego . On uzyskał doktorat z medycyny w Paryżu w 1902 roku .
W 1909 roku poślubił Juliette Chauffard, która dała mu pięć córek: Yvonne (1907-1969), Andrée (1908-), żonaty z Claude de Cambronne , Jacqueline, Georgine i Solange.
Był szefem klinice chorób układu nerwowego, od 1903 do 1905 roku , w szpitalu lekarz w 1906 roku , a profesora nadzwyczajnego w 1910 roku , w wieku zaledwie 34.
Podczas I wojny światowej służył w Szkole Medycyny i Chirurgii Wojennej, utworzonej przez Claudiusa Regauda i działającej w HOE w Bouleuse , niedaleko Reims . Szkoła ta stała się renomowanym ośrodkiem nauczania i rozwoju wszystkich lekarzy i chirurgów, którzy tam przeszli. następnie wraz ze swoim przyjacielem Jeanem Alexandre Barré służył jako główny lekarz Centrum Neurologicznego Szóstej Armii . W 1916 roku ci dwaj lekarze, wraz z André Strohlem, opisali zespół zapalenia korzonków nerwowych nerwu rdzeniowego z hiperalbuminozą płynu mózgowo-rdzeniowego bez reakcji komórkowej.
W 1919 roku został lekarzem w szpitalu Charité . Jego kariera została ukoronowana w 1923 roku , kiedy w wieku 47 lat został powołany na katedrę neurologii w szpitalu Salpêtrière w Paryżu, gdzie zastąpił Pierre Marie . Trzymał to krzesło aż do przejścia na emeryturę w 1947 roku , a zmarł w swoim domu, 215bis Boulevard Saint-Germain , w 7 th arrondissement z Paryża .
Guillain pozostawił wiele pism. Wraz ze swoim przyjacielem Barré opublikował w szczególności w 1920 roku obszerną pracę opisującą ich doświadczenia kliniczne z czasów wojny . Oprócz pracy naukowej jest także autorem autorytatywnej biografii Charcota .
![]() | |
---|---|
![]() |
Georges Guillain BIU Health |