| Przedstawiciel Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy ( d ) Belgia | |
|---|---|
| 27 września 1965 -6 maja 1968 | |
| Przedstawiciel Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy ( d ) Belgia | |
| 20 maja 1954 -16 stycznia 1962 | |
|
Deputowany do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, Belgia | |
| 13 sierpnia 1949 -20 maja 1954 | |
| Zastępca | |
| Poseł europejski |
| Narodziny |
Listopad 1897 Wavre |
|---|---|
| Śmierć |
1 st listopad 1.972 Bruksela |
| Narodowość | belgijski |
| Zajęcia | Polityk , prawnik , pisarz |
| Partia polityczna | Belgijska Partia Socjalistyczna |
|---|---|
| Członkiem | Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy |
Georges Bohy urodził się w Wavre dnia1 st listopad 1.897, zmarł w Brukseli dnia1 st listopad 1.972jest belgijskim politykiem i działaczem walońskim .
Współpracownik Henri De Man dla Walonii w Workers 'Education Center, przerwał studia, aby je kierować, a następnie je wznowił. Prawnik w Brukseli (1925), był sądzony przed sądem poprawczym za podżeganie żołnierzy do nieposłuszeństwa. Popularność, jaką przyniosła mu ta sprawa, przyniosła mu sukces Jules Destrée jako zastępca do Charleroi (1936-1968).
Był sprawozdawcą na Kongresie Socjalistów Walońskich w 1938 r., Gdzie sprzeciwiał się obowiązkowej dwujęzyczności. Uczęszczał do Walonii Kongresu Narodowego z 1945 roku i bardziej aktywnie niezwykły Walonia Kongresu Narodowego zMarzec 1950gdzie będzie stanowczo przeciwstawiał się powrotowi Leopolda III .
Wydaje opinię na temat Walońskiego Kongresu Narodowego w 1957 r., Uznając, że konieczne jest uwzględnienie w jego programie zbycia walońskich holdingów, wzrostu solidarności pracowników między Walonią i Flandrią, dostosowania walońskich dróg wodnych. potrzeby gospodarki regionalnej. Bardzo zależy mu na dwujęzyczności:
„Wzywamy flamandzkiego dwujęzycznego, który masakruje francuski z przybliżeniami i odmawiamy tego statusu Walonowi, który popełni najmniejszy błąd. "
Był jednym z tych w Charleroi, których zaskoczyła brutalność strajku generalnego zimy 1960-1961 i niechętnie ją śledził. Krytykuje również utworzenie Walońskiego Ruchu Ludowego , nawet jeśli początkowo się do niego stosuje. On głosami z Fourons spotkań w Limbourg i zastępuje Jean-Joseph Merlot jako minister robót publicznych, którzy głosowali w ten sam sposób, ale z solidarności ministerialnym i że Liège federacja zmuszony do dymisji. W swoich nowych funkcjach był krytykowany przez Walońską Radę Gospodarczą, która nie wybaczyła mu uznania Autoroute de Wallonie za projekt czysto sentymentalny, a jego budowa wymagała ogromnych opóźnień, gdy w 1939 r. Zażądał go ktoś taki jak Jean Duvieusart . Przeżywa trudności w Arquennes , podczas wyborów samorządowych w obliczu dysydenckiej listy socjalistycznej. WLuty 1968, nie jest już ponownie wybierany na posła, a przed nim młody André Baudson .