| Prezydent |
|---|
| Narodziny |
17 stycznia 1911 Seattle, Renton |
|---|---|
| Śmierć |
1 st grudzień 1.991(80 lat) Chicago |
| Imię w języku ojczystym | George Joseph Stigler |
| Narodowość | Stany Zjednoczone |
| Trening |
University of Washington University of Chicago Northwestern University Kellogg School of Management |
| Czynność | Ekonomista |
| Dziecko | Stephen Stigler |
| Pracował dla | University of Chicago , Columbia University |
|---|---|
| Członkiem |
American Academy of Arts and Sciences Stowarzyszenie Pielgrzymów Amerykańska Akademia Nauk |
| Kierownik | Frank Knight |
| Nagrody | Nagroda Banku Szwecji w dziedzinie ekonomii ku pamięci Alfreda Nobla (1982) |
George Joseph Stigler , urodzony dnia17 stycznia 1911w Seattle ( stan Waszyngton , Stany Zjednoczone ) i zmarł dnia1 st grudzień 1.991w Chicago jest amerykańskim ekonomistą .
Otrzymał tzw . Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii w 1982 r. „Za fundamentalne badania struktur przemysłowych, funkcjonowania rynków oraz przyczyn i skutków regulacji publicznych. ” . Na ogół jest powiązany ze Szkołą Chicagowską .
George Stigler urodził się w Seattle , Waszyngtonie . Kształcił się na Washington University , a następnie Northwestern University . Stopień doktora uzyskał na Uniwersytecie w Chicago w 1938 r. Pod kierunkiem Franka Knighta , teoretyka ryzyka i niepewności, jednego z założycieli słynnej Chicago School . Zostaje nauczycielem. Zaprzyjaźnił się z Miltonem Friedmanem , który pomógł mu wrócić na University of Chicago jako profesor w 1958 roku .
Jest ojcem Stephena Stiglera , specjalisty historii statystyki.
Wiadomo, że Stigler rozwinął ekonomiczną teorię regulacji , znaną również jako teoria przechwytywania lub pozytywna ekonomia regulacji . Teoria ta opisuje, w jaki sposób grupy interesów i aktorzy polityczni będą wykorzystywać środki regulacyjne i siłę przymusu państw do kierowania praw i reguł w kierunkach, które im sprzyjają. Problem jest zatem następujący: organ regulacyjny, będąc pod wpływem grup nacisku, nie gwarantuje już interesu ogólnego.
Według Stiglera regulacje powinny być postrzegane jako produkt usługi politycznej redystrybucji, oferowanej przez decydentów i urzędników służby cywilnej, o którą zwracają się przedsiębiorcy i stowarzyszenia biznesowe. Dostawcy, działając racjonalnie, maksymalizują swoje szanse na reelekcję, a następnie starają się o pozycje w branżach, które mają pod ich nadzorem. Jeśli chodzi o osoby ubiegające się o usługi, to dążą oni do przywilejów monopolistycznych, które z konieczności generuje regulacja, w szczególności w stosunku do ich zagranicznych konkurentów.
W związku z tym regulator jest skutecznie podporządkowany interesom zorganizowanych producentów. Aby więc ograniczyć działanie grup nacisku (lobby lub stowarzyszeń), zwolennicy pozytywnej ekonomii regulacji proponują wycofanie z państwa roszczeń do regulowania działalności produkcyjnej.
Ta teoria regulacyjna jest teraz uwzględniona w teorii wyboru publicznego .
Stigler rozwinął teorię poszukiwania pracy .