Geoffroy II z Lusignan Pieczęć Geoffroya II Lusignan po tej dołączonej w 1225 roku.
Pan Vouvant i Mervent Mer | |
---|---|
1216-1248 | |
Poprzednik | Geoffroy I z Lusignan |
Następca | Hugues II de Parthenay-l'Archevêque ( d ) |
Wicehrabia Châtellerault | |
1224-1230 | |
Wicehrabia Châtellerault | |
1233-1239 |
Narodziny | Między 1198 oraz 1199 |
---|---|
Śmierć | Między 1247 oraz 1248 |
Pogrzeb | Kościół Matki Bożej Wniebowzięcia Vouvant |
Imię w języku ojczystym | Geoffroy de Lusignan |
Przezwisko | Geoffroy Wielki Ząb |
Rodzina |
Ród Lusignan (sublinia Vouvant) |
Ojciec | Geoffroy I z Lusignan |
Matka | Eustachie Chabot |
Status | Szlachta |
Geoffroy II de Luzynian (ok. 1195-AP. Jav. 1247), nazywany Grand Dent z XVI, XX wieku, jest Pan Vouvant, Mervent , z Moncontour (1216/47). W latach 1224 i 1230 , a następnie między 1233 i 1239 , był wicehrabiego Chatellerault pod głową żony, Clemence (przed 1204-1239). Jest także właścicielem twierdzy Fontenay do 1242 roku, którą po śmierci odziedziczył po swoim bracie Aimery de Lusignan (av. 1202-ap. 1230).
Geoffroy II pochodzi z i spadkobiercy sub-linii Vouvant rodu Lusignan .
Geoffroy II jest bardzo często mylony ze swoim ojcem Geoffroyem I er de Lusignan w historii i powieściach. Nie należy go również mylić z panami Jarnaca , Geoffroyem Ierem (ok. 1223-1274) i jego synem Geoffroyem II de Lusignan dit le Jeune (ok. 1268-listopad 1306), potomkami Hugues X de Lusignan (ok. 1182- 1249 ) i Izabela Angouleme (ok. 1188/1192/46).
Geoffroy II de Lusignan jest synem Geoffroy I er de Lusignan (śr. 1150-1216) i jego drugiej żony Eustachie Chabot ( śr . 1184-śr. 1215), pani Moncontour .
Zastępuje swojego ojca jako Lord of Vouvant. Jest wymieniony pod tym tytułem co najmniej od miesiącamaj 1224.
Został wzięty do niewoli przez księcia Bretanii , a następnie zwolniony w 1230 roku przez Henryka III Anglii pod warunkiem złożenia przysięgi wierności dla jego zamków Vouvant i Mervent . On wyróżnia się przede wszystkim na jego przemocy wobec mnichów i opactwa Maillezais, z którym twierdzi on z avowal , to znaczy protektorat, który miał z matką Eustachie Chabot . Ekskomunikowany , został rozgrzeszony przez papieża Grzegorza IX w Spoleto w 1232 , po odbyciu pokutnej pielgrzymki do Rzymu.
Zmarł po styczniu 1247 lub okołolipiec-sierpień 1248i jest pochowany w kościele Notre-Dame-de-l'Assomption de Vouvant, na co wskazuje jego testament w testamencie zStyczeń 1247lub 1248. Prawdopodobnie jest pochowany w północnej kaplicy Priorale Notre-Dame, gdzie założył kaplicę obsługiwaną przez księdza.
Wewnątrz absydy widoczny jest napis dotykający portalu po prawej stronie: „ QVONDAM PRÆCLARVS SED NVNC CINIS ATQE FAVILLA † ” , co oznacza „kiedyś sławny, teraz z prochu i prochu” . Jednak wydaje się bardzo mało prawdopodobne, że ten napis dotyczy Geoffroy II od badania palaeographic najnowsza (ukończony w 2008) wskazują na randki z XI -tego wieku (napis był kiedyś datowanego XIII th wieku przez książce koniec XIX TH wieku ).
Item volo et præcipio quod de terra mea de Subizia, cum omnibus fructibus et releventiis, usque ad duos annos continuos et completos, de consensu et voluntate Hugonis Archiepiscopi domini Partiniaci, qui de hoc tenendo spontaneus fidem Mairevento cum i Volcan omnibus releventiis, redditibus,provtibus et alus rebus quas ibi habere debeo, usque ad quartet annos fiant elemosinæ meæ et emendæ et debita mea persolventur; salva tamen dote Audać, uxoris meć, quć est C. marcarum annui redditus sicut in carta sua, sibi data et tradita, continetur.
Lego item C. libras Arpino, filio meo; i podobne do C. libras Aaliz, filiæ mæe; i podobne Borgoigne C. libr. w pecunia numerata.
Eligit sepulturam in ecclesia B. Mariæ de Volvento, coram ołtarze Capellaniæ oraz instytut ibi unam capellaniam cum quodam Presbitero.
Rzecz, chcę i nakazuję, aby moja ziemia Soubise ze wszystkimi jej dochodami i zależnościami, przez dwa nieprzerwane i pełne lata, za zgodą i wolą Huguesa II de Parthenay-l'Archevêque, Pana Partenaya, który obiecał pod wiarą przysięgi i wolnej woli wyrażenia zgody; a także z moich ziem Mervent, Vouvant i Moncontour, z całym ich dobytkiem, dochodami i innymi rzeczami, które muszę tam mieć przez cztery lata, - otrzymać jałmużnę i grzywny, a moje długi zostaną spłacone; rezerwę zrobioną na posag Aude, mojej żony, czyli sto marek [srebra] rocznego dochodu, jak to jest zawarte w karcie jej dawanej i wydawanej.
Przekażę sto funtów Arpinowi, mojemu synowi, i sto funtów Aelis, mojej córce, a także sto funtów w gotówce mojej córce Burgundy.
Zdecydowałem się zostać pochowany w kościele Notre-Dame de Vouvant, przed ołtarzem założonej przeze mnie kaplicy, którą obsługuje ksiądz. "
Clémence (av. 1204-1239) jest córką Hugues III, wicehrabiego Châtellerault od 1188 do 1203 i Eustachie de Mauléon . Nosi imię swojej babci ze strony ojca, Clémence de Morthemer. Podczas jego mniejszości, od 1203 do 1221, trzech regentów ( komorników ) następowało po sobie: Hugues de Surgères (ok.1174-1212) komornik od 1203 do 1212; Raoul I Exoudun (v. 1169- 1219 ) baillistre od 1212 do 1218; i Aimeri II de Châtellerault komornik od 1218 do 1221 roku i pra-wujek Clemence,
Geoffroy II de Lusignan ożenił się w 1224 z Clémence, wicehrabiną Châtellerault . To małżeństwo podnosi go do statusu wicehrabiego. Unia pozostała bez potomności.
W jego testamencie datowanym na 1247 lub 1248 pojawia się kobieta o imieniu Aude (av. 1230-ap. 1247), z którą miałby mieć troje dzieci:
Tożsamość matki tych dzieci budzi wątpliwości, ponieważ własność Geoffroya II nie przechodzi na jego dzieci. Tłumaczy się to prawdopodobnie faktem, że dzieci Geoffroya II urodziły się z nieślubnego związku, co czyni je bękartami .
Geoffroy II de Lusignan nosi następujące herby: burelé Argent i Azure, z rozwścieczonym lwem otoczonym odpryskami na całości . Nosząc więc ten sam płaszcz co jego ojciec Geoffroy I st . .
Jej motto brzmi „ QVI PLVS MORTIS CONPTEMTOR QVAM LEO FORTIS ”.
Pieczęć Geoffroy II de Lusignan jest opisany przez Jean Besly z XVII th century, Louis Douet z Arcq w 1863 i François Eygun w 1938 roku: składa się z mężczyzną „chodzenie w lewo na koniu, z gołą głową, pogrubioną płaszcz, brzmiące klakson, i trzymający w prawej ręce psa wspartego na zadzie konia” . Pieczęć Geoffroya II jest opisana przez Douët d'Arcq po tej dołączonej wgrudzień 1225na skargę baronów Francji przeciwko duchowieństwu. Pieczęć ta jest również błędnie przypisana Geoffroyowi III de Lusignan (zmarłemu przed 1274 r., synowi Hugues X de Lusignan ) przez Jean-Hippolyte Michona w 1844 r. w pracy statystycznej Charente . Rzeczywiście, pieczęć Geoffroya III składa się ze sceny jeździeckiej z koniem skierowanym w prawo, podczas gdy Geoffroya II jest skierowany w lewo.
Pieczęć umieszczona w 1225 r.
Reprodukcja sceny konnej foki.
Przeciwpieczęć dodana w 1225 r.
Ramiona powielana Jean Besly z XVII th wieku (od przeciw-Seal).
Pieczęć Geoffroya II z Lusignan jest widoczna w kilku aktach:maj 1224, grudzień 1225, 1234, 6 czerwca 1242, kwiecień 1243 oraz maj 1246 (patrz poniżej).
Z ojcem Geoffroy I st , Geoffroy II jest jednym z głównych źródeł inspiracji charakteru literackiego Geoffrey Grand Dent , najbardziej znany syn wróżki Melusine , która pojawia się w końcu XIV th century w powieści Melusine przez Jean d'Arras i Coudrette .
Chociaż postać historyczna nigdy nie nosił przydomek „Big ząb” w swoim życiu, to jest przypisany od XVI th wieku pod wpływem genealogiem Stephen Lusignan który przedstawił postać literacką Geoffroy II .