Gay et Doucé to nazwa belgijskiej księgarni wydawniczej specjalizującej się w pracach erotycznych w latach 1877-1883.
Syn słynnego teoretyka i wydawcy Julesa Gaya i Jeanne-Désirée Véret , Jean-Jules urodził się w Paryżu17 listopada 1837. Rodzina musiała udać się na wygnanie do Brukseli : pracował z ojcem w ramach swojej działalności wydawniczej, zanim założył się na własną rękę przy 5 place de la Monnaie, a następnie przy 8 pasażu St Hubert. Latem 1877 połączył siły z Henriette Doucé i założył z nią firmę "Gay et Doucé", specjalizującą się w literaturze erotycznej. WMarzec 1882Henriette wróciła do Paryża, najpierw rue Drouot, potem bulwar des Capucines, gdzie sama kontynuowała publikacje aż do śmierci około 1890 roku [?]. Pozostawiony sam sobie Jean-Jules Gay, przed śmiercią w Brukseli, opublikuje pod swoim nazwiskiem kilka prac16 września 1883 r..
Oficjalnie Gay i Doucé wydali około sześćdziesięciu tytułów i tyle samo nieoficjalnie. Teksty undergroundowe były w istocie reedycjami klasyków erotyzmu. Zdobienia wykonał Jules-Adolphe Chauvet, a na rok 1881 Félicien Rops .
Dom ten korzystał z pewnej ochrony ze strony bibliofilskiego barona Jérôme Pichon (1812-1896) i bogatych kolekcjonerów, takich jak Brytyjczyk Henry Spencer Ashbee (1934-1900) i Frederick Hankey (1823-1882) czy markiz Hélion Charles Edouard de Villeneuve- Trans (który był właścicielem rękopisu 120 dni Sodomy Sade'a), ale po 1885 Belgia nie była już bezpieczna. Większość redaktorów podziemnej erotyki wybrała wtedy Amsterdam, a po 1895 ponownie Paryż.