Gaston Criel

Gaston Criel Kluczowe dane

Narodziny	30 września 1913 Seclin
Śmierć	5 stycznia 1990(w wieku 76 lat) Lille
Podstawowa działalność	pisarz
Nagrody	Nagroda Max-Barthou (1944 i 1945)

Autor

Gatunki	poezja, powieść

Gaston Criel , urodzony dnia30 września 1913do Seclin i zmarł dalej5 stycznia 1990w Lille jest francuskim pisarzem i poetą.

Biografia

W 1938 r. Założył koło „Za poezję”. W tym samym roku jeden z jego pierwszych zbiorów poezji, Gris , został pochwalony przez Paula Éluarda i Joë Bousqueta .

W czasie II wojny światowej trafił do niewoli w Niemczech . W czasie wyzwolenia przeniósł się do Paryża i uczęszczał do kręgów literackich przez Jeana Paulhana , który przedstawił go Jean-Paulowi Sartre'owi . W 1945 roku został prywatnym sekretarzem André Gide .

Akademia Francuska przyznała mu nagrodę Max-Barthou w 1944 i 1945 roku.

W 1950 roku Criel popłynął do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszkał przez trzy lata. Pasjonat jazzu, poznał m.in. Louisa Armstronga i Dizzy Gillespie . Po powrocie spotkał Jean Cocteau i asystował mu na planie Pięknej i Bestii . W 1954 roku przeniósł się na dwa lata do Tunisu , gdzie pracował dla Radia Tunis. Dołączył do rodzinnego domu Seclin w 1964 roku, a następnie pracował jako publicysta dla swojego szwagra, producenta przyczep kempingowych. Criel powrócił do pisania w 1978 roku, aby opublikować trylogię ( Sexaga , Phantasma , Circus ).

Publikował także w recenzjach poetyckich, najczęściej poufnych. Jego wiersze są tłumaczone na arabski, rumuński, portugalski.

W bibliotece miejskiej w Lille zostaje utworzona kolekcja Gaston Criel.

W 2019 roku Pascal Wallart, były dziennikarz La Voix du Nord , który pracował dla agencji regionalnego dziennika Seclin, opublikował biografię Gastona Criela.

W dniu 4 stycznia 2020 r. W ratuszu w Seclin złożono hołd poecie i pisarzu z okazji 30. rocznicy jego śmierci 5 stycznia 1990 r. W Lille.

Pracuje

Poezja

• Amours , Lille, Éditions de la Hune, 1937 , 151 s. ( BNF Wskazówki n O  FRBNF31980652 )
• Gris , Lille, Éditions de la Hune, 1938 , s. 19. (Dodatek BNF n O  FRBNF31980655 )  ; wznowienie EST-Samuel Tastet Publisher, 2016, 32 s.
• Étincelles , Paryż, Éditions Denoël, 1939 , 87 s. (uwaga BnF n o  FRBNF31980653 )
• Hygiene , Paryż, Éditions la Presse à bras, 1948 , 12 i nast. (uwaga BnF n o  FRBNF31980656 )
• Perspectives , Paryż, Éditions Debresse, 1950 , s. 8. (uwaga BnF n o  FRBNF31980658 )
• KG , Paryż, Éditions Seghers, pot. „PS”, 1953 , 35 s. (uwaga BnF n o  FRBNF31980657 )
• Poeta i jego wiersze , chory. przez Oscar Dominguez , Remoulins sur Gardon, Éditions Jacques BREMOND, Coli. „La Dérision”, 1982 , str. 86. ( ISBN  2-90310-835-8 )
• 4 poèmes , Strasburg, Éditions Dada 64, 1987 , 4 i nast. (uwaga BnF n o  FRBNF35019383 )
• Popoème , Lompret, Le Depli Amorous, pot. „Plis”, 1998 , s. 40. ( BNF Wskazówki n O  FRBNF34945058 ) . Wznowienie, Chemin de fer editions , 2015, 60 s.
• Saint Germain des Pres. Les Décombres , Lompret, Éditions Rewidiage, pot. „The Syntactic Idiot”, 1995 , s. 12. (uwaga BnF n o  FRBNF34344560 )
• The False Quest , Remoulins sur Gardon, Éditions Jacques Brémond, 1997 , 110 s. ( ISBN  2-910063-44-5 )

Powieści

• La Grande Foutaise , Paryż, Éditions Fasquelle, 1953 , 223 s. ( BNF Wskazówki n O  FRBNF31980654 )
  • trzcina. Paryż, Wydawnictwo Plasma, pot. „Żywe liście”, 1979 , s. 230. ( ISBN  2-901376-37-1 )
• Sexaga , Paryż, Éditions Plasma, 1975 , 112 s. ( ISBN  2-901376-09-6 )
• Phantasma , Paryż, Éditions Plasma, 1977 , 143 s. ( ISBN  2-901376-16-9 )
• Circus , Paryż, Éditions Vrac, 1981 , str. 86. ( ISBN  2-86489-001-1 )
• The Daily Bone , Paryż, Éditions EST, wyd. „Le Passeur”, 1987 , 140 s. ( ISBN  2-86818-011-6 ) . Wznowienie z przedmową Jacquesa Josse'a , Paryż, Éditions du Sonneur , 2017, 212 s. ( ISBN  978-2-37385-064-2 )

Próba

• Swing , prezentacja Jeana Cocteau i Charlesa Delaunaya , Paryż, EUF, 1949 , 93 s. (uwaga BnF n o  FRBNF31980659 )
  • trzcina. Paryż, Éditions Vrac, pot. „Szatnia”, 1982 , s. 57. ( ISBN  2-86489-010-0 )

O autorze

• Janine Hache „Gaston Criel” Revue Nord , n O  24,Grudzień 1994
• Michel Champendal, zapomnij o tym, tato! Życie Gastona Criela , Liège, Belgia, redaktor Atelier de l'Agneau, 1995 , 38 s. (uwaga BnF n o  FRBNF36958303 )
• Jean-François Roger, Gaston Criel. Od surrealizmu do podziemia , Paryż, L'Harmattan, 1998 , 138 s. ( ISBN  2-7384-6157-3 )
• Frédérick Tristan, Gaston Criel, w A life at the peril of writing , Paryż, L'esprit du temps, 2015 ( ISBN  978-2-84795-338-1 )
• Pascal Wallart, Gaston Criel, le Popoète , Marcq-en-Baroeul, Les Lumières de Lille, 2019 ( ISBN  978-2-919111-61-9 )

Uwagi i odniesienia

1. Xavier Silly, „  Gaston Criel, gwiazda programu kulturalnego Seclinois  ” , w La Voix du Nord ,25 września 2013(dostęp 7 września 2014 )
2. Éric Dussert, Le Matricule des Anges , n ° 070, luty 2006, „  Le rag, le stomp et Gaston Criel  ” , on Le Matricule des Anges (dostęp 6 września 2014 )
3. Nathalie Varrault, „  Z kolekcji dziedzictwa: przetwarzanie i raportowanie współczesnej kolekcji literackiej w Bibliotece Miejskiej (patrz dodatki)  ” , na enssib.fr (dostęp: 7 września 2014 )
4. „  Gaston Criel, le Popoète”  ” , na www.ville-seclin.fr (dostęp 6 stycznia 2020 )
5. „  Gaston Criel  ” , w magazynie Nord ' (dostęp 7 września 2014 r. )

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • National Library Service
  • Królewska Biblioteka Niderlandzka
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Lista nagród Akademii Francuskiej w 1944 r. „Nagrody przyznane jeńcom wojennym” w Archiwum Akademii Francuskiej.
• Lista nagród Akademii Francuskiej w 1945 r. „Nagrody przyznane jeńcom wojennym” w Archiwum Akademii Francuskiej.