| Legion Straży Osobistej Głowy Państwa | |
| kreacja | 9 czerwca 1940 |
|---|---|
| Rozpuszczenie | 9 września 1944 |
| Kraj | Francja |
| Wierność | Reżim Vichy |
| Zatkany | Żandarmeria Narodowa |
| Jest częścią | 13 e Legion Force |
| Garnizon | Vichy |
| Motto | Zawsze wierny |
Straż personalne szefa państwa , zwany także Garde du Marechal, to jednostka żandarmerii odpowiedzialny za bezpieczeństwo osobiste Philippe'a Petaina , głowy z reżimem Vichy od 1940 do 1944 roku.
Wraz z przeniesieniem rządu do Vichy i zniknięciem Gwardii Republikańskiej przyłączonej do prefektury policji, o jej utworzeniu zadecydowało kierownictwo żandarmerii w październiku 1940 roku .
Rozkaz o utworzeniu specjalnego oddziału eskortowego dla Przewodniczącego Rady Paula Reynauda wydany został 9 czerwca 1940 r. Dowódcy GRM (grupy specjalnej Ruchomej Gwardii Republikańskiej) Satory, który wcześniej usunął pluton motocyklistów na żądanie. na jego siłę roboczą. Kiedy marszałek Pétain zastąpił Paula Reynauda, który zrezygnował w czerwcu 1940 r., Tymczasowy oddział eskortowy został do niego naturalnie przywiązany i towarzyszył mu z Bordeaux do Clermont-Ferrand, a następnie do Vichy. Kapitan Delmas, dowódca oddziału, powołany na inne funkcje, 12 sierpnia 1941 r. Przekazał kapitanowi Huetowi dowództwo nad utworzoną w ten sposób kompanią Straży Osobistej Głowy Państwa.
Po rozwiązaniu Armii Rozejmu pojawiły się nowe potrzeby. Liczby uznano za niewystarczające. 1 st październik 1942 powstał korpus osobistej straży głowę państwa uczestniczyli Gwardię Spółki pięć plutony chodzić i oddział motocyklista, który zostanie dodany do grudnia szóstego plutonu pieszo lub łącznej sile 300 ludzi, a Music of La Garde, oba umieszczone bezpośrednio pod rozkazami pułkownika Barré, który połączy jego dawne funkcje dowódcy wojskowego gabinetu i osobistego dowódcy La Garde.
Dekretem z 30 grudnia 1942 r. Szef Rządu nadał korpusowi Gwardii tytuł Legionu Straży Osobistej Głowy Państwa i ustalił liczebność 1172 oficerów, oficerów i żandarmów. Przeniesienia oficerów ogłoszono 15 lutego 1943 r. Obowiązki zastępcy pułkownika, szefa korpusu, objął kapitan Huet, dowódca dawnej kompanii Gwardii Osobistej. Szef rządu uchylił dekret z 30 grudnia 1942 r. I 21 lutego 1943 r. Podpisał nowy dekret zmniejszający liczebność Straży Osobistej do 460 osób, w tym muzyków. Legion został odcięty od jednej grupy, zniesiono stanowisko pomocnika kapitana.
Strażnik nie będzie uczestniczyć w operacjach policyjnych ani w działaniach organów ścigania. Od 1943 r. Oficerowie i strażnicy potajemnie przyłączyli się do ruchu oporu, kontynuując służbę jako porucznik Frumin, który poinformował sieć Sojuszu . Zostanie aresztowany, torturowany, a następnie deportowany jak kapitan Delmas i zamordowany. Gestapo i milicjanci są ostrożni w Gwardii.
W sierpniu 1944 r. Prawie wszyscy Strażnicy dołączyli do makii w Col de la Plantade (grupa „Didier”, FFI de l'Allier) lub do Straży Komendanta Victoire.
Czterech strażników (Chief chorąży Lordereau i żandarmi Dourneaud, Arnauné i Schmeltz) zostanie zastrzelonych przez Niemców w Billy, Allier , a stela odda im hołd. Podczas walk wyzwoleńczych zginęło 8 żandarmów, a 11 zostało rannych.
Gwardia została rozwiązana dekretem z 9 września 1944 r.
Pierwotnie składał się z 6 oficerów i 170 podoficerów i obejmuje:
Pracowników wyjście Komórka Guard, jednostka, która pochodzi oficjalnie na 1 st listopada 1940 roku i jest oficjalnie ukryte przed Niemcami nie ujętych na listach zawieszenia broni wojskowej. Raportuje bezpośrednio do wydziału żandarmerii przez 13 th Legii i drzwiowej gospodarstwa i insygniów. Uzbrojenie jednostki stanowi karabin bagnetowy wchodzący do lufy ( karabin MAS Mle 1936 ), pistolet 7m / m 65 oraz pistolet maszynowy MAS 1938 .
Początkowo miał czterdzieści potężnych motocykli wyjętych z wyposażenia Satory, następnie dodatkowe pojazdy odzyskane w różnych formacjach armii. Konieczne było odnowienie zmotoryzowanego personelu plutonu eskorty na nowy sprzęt, ponieważ motocykle w służbie nie miały mocy i elastyczności niezbędnej do prowadzenia w normalnym tempie oficjalnych procesji. 2 kwietnia 1941 roku Dyrekcja Generalna Żandarmerii przyjęła zasadę motocykla Gnome-Rhône o pojemności 750 cm3. Prototyp tego pojazdu został ukończony w październiku 1941 roku.
Ten pluton eskorty został następnie włączony do kompanii Szefa Straży Osobistej, która była tworzona w Riom i ostatecznie zajęła kwaterę w Vichy 31 stycznia 1941 r. Mężczyzn rekrutowano spośród strażników i żandarmów. spełniający następujące warunki: minimalna wysokość 1,75 m, obowiązkowe odznaczenia (medal wojskowy lub Croix de guerre), dobre oceny, nienaganne zachowanie, nienaganna prezentacja wojskowa, przejrzysty wygląd i wreszcie odporność fizyczna na wszelkie próby.
Administracyjnym i dyscyplinarnym, to zależało pułkownik dowodzący 13 th legion Force, po którym został umieszczony. W służbie podlegała bezpośrednio sekretarzowi generalnemu głowy państwa i dowódcy wojskowemu gabinetu pułkownika Barré. Dyrekcja Generalna następnie zarządziła utworzenie plutonu na 5 stóp oraz baterii bębnów i trąbek.
Straż rezydencji głowy państwa: Hôtel du Parc , Château de Charmeil, następnie Château de Lonzat w Marcenat (Allier) , ochrona i bezpieczeństwo głowy państwa, udział w uroczystościach, zdobywanie broni.