Rodzaj | Galleria |
---|---|
Styl | Neoklasycystyczny barok |
Architekt | Giuseppe Mengoni |
Budowa | XIX th century |
Otwarcie | 15 września 1867 |
Mieszkańcy | TownHouse Galleria ( en ) , Prada , Giorgio Armani , Versace , Gucci , Louis Vuitton |
Właściciel | Mediolan |
Posługiwać się | Galleria ( w ) |
Dziedzictwo | Włoskie dobra kulturowe ( d ) |
Kraj | Włochy |
---|---|
Gmina | Mediolan |
Adres | Piazza del Duomo |
Informacje kontaktowe | 45 ° 27 ′ 56 ″ N, 9 ° 11 ′ 24 ″ E |
---|
Galleria Vittorio Emanuele II jest galeria handlowa historyczny prestiż styl neoklasyczny tendencja barokowy z XIX -tego wieku centrum Mediolanu . Nazywany „Salon de Milan”, stanowi przejście między Piazza Duomo w Mediolanie a La Scala . Został nazwany na cześć króla Włoch Wiktora Emanuela II .
Po kongresie wiedeńskim , na którym sprzymierzone mocarstwa regulują demontaż Pierwszego Cesarstwa , Królestwo Włoch wprowadzone przez cesarza Napoleona I er w 1805 r. Przechodzi w królestwo Lombardii-Wenecji . Miasto Mediolan zostaje następnie zwrócone Cesarstwu Austriackiemu, które rządziło nim przed wojnami rewolucji francuskiej . Prace rozpoczęte w epoce napoleońskiej zostały zakończone przez władze austriackie, w szczególności rozbudowa Porta Sempione i jej Arco della Pace , na północny zachód od miasta. Z drugiej strony centrum lombardzkiego miasta nie ulega znaczącym przemianom urbanistycznym, do tego stopnia, że jest spadkobiercą systemu ciągów komunikacyjnych sięgającego średniowiecza i renesansu . W szczególności Duomo wychodzi na mały i nieregularny plac , a przyległe ulice są wąskie i kręte. Że możliwość przebudowy architektonicznej Piazza del Duomo , gdyby to było przewidywane w XVIII -tego wieku przez architektów Luigi Vanvitelli i Giuseppe Piermarini , ale otrzymał pozytywną odpowiedź w czasie, dlatego jest bardziej powszechne w trakcie pierwszej połowy XIX th century.
„Tryb” zadaszonych przejśćPod koniec XVIII -go wieku, Paryż widzi pojawiające rodzaj chodnik z budową galerii drewna o Palais Royal , dowodzony przez księcia Orleanu, Louis Philippe . Następnie, podczas rewolucji francuskiej i epoki napoleońskiej, powstały inne paryskie galerie, takie jak Pasaż Kairski w 1798 r. Czy Pasaż Panoramiczny w 1800 r. Ale to w okresie Restauracji ten typ architektury przeżył złoty wiek. W Paryżu ich liczba bardzo szybko rosła w latach dwudziestych XIX w. Ponadto, ze szklano-żelaznym dachem, centralnym elementem i systematycznie obecnym w celu przepuszczania światła, zadaszony pasaż stał się wzorem, który był rozpraszany w pomieszczeniach. Miasta europejskie .
Projekt w duchu zjednoczenia WłochGaleria jest dziełem architekta Giuseppe Mengoniego. Jego budowa trwała jedenaście lat, od 1867 do 1878 i zakończyła się łukiem triumfalnym z widokiem na Place du Dôme.
Galeria została otwarta w dniu 1 st styczeń 1.878króla Włoch Wiktora Emanuela II .
Galeria Vittorio Emanuele II jest jednym z najważniejszych miejsc w centrum miasta na jego piękno i prestiż. Zajmują ją liczne butiki, księgarnie, w tym Éditions Feltrinelli , antykwariaty , kawiarnie, restauracje, luksusowe butiki, w tym Armani , Borsalino , Prada i Tod's .
Galeria ma kształt krzyża, którego ramiona ( po wł. Bracci ) przecinają się w środku. Nawa podłużna, zorientowana z północy na południe, ma długość 196,62 m , natomiast krótsza nawa poprzeczna ma 105,10 m . Mają identyczną szerokość równą 14,50 m .
Pokryte są efektownym szklanym dachem. Łuk triumfalny usytuowany jest na końcu z widokiem na Place du Dome.
Galeria składa się z częściowo metalicznej konstrukcji, a przede wszystkim z formowanego naturalnego cementu w kolorze ochry. Jest to jeden z najwspanialszych przykładów architektury cementu, szybkiego ustawiania cement fizyczną, XIX th century.