Gail Devers

Gail Devers
Przykładowe zdjęcie artykułu Gail Devers
Gail Devers w 2011 roku
Informacja
Dyscypliny 100 m , 100 m przez płotki , 4 × 100 m
Okres aktywności 1988-2005
Narodowość amerykański
Narodziny 19 listopada 1966
Lokalizacja Seattle
Skaleczenie 1,60 m
Waga 52 kg
Dokumentacja
• Obecny rekordzista w Ameryce Północnej, Ameryce Środkowej i na Karaibach na 60-metrowym hali
Nagrody
Wybrany do Amerykańskiej Galerii Sław lekkoatletycznych w 2011 roku
Nagrody
Zdobyte medale
Igrzyska Olimpijskie 3 - -
Mistrzostwa Świata 5 3 -
Pole. świata w pomieszczeniach 4 1 -
Igrzyska Panamerykańskie 2 - -

Yolanda Gail Devers (ur19 listopada 1966w Seattle ) to amerykański sportowiec specjalizujący się w biegach na 100 metrów i 100 metrów przez płotki .

Jest jedyną sprinterką, która odniosła kilka zwycięstw w tych dwóch dość odległych dyscyplinach podczas dużych zawodów ( igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata ). Jako jedna z nielicznych jest podwójną złotą medalistką olimpijską na dystansie królowej, na 100 metrów. Ma imponujące osiągnięcia: trzy złote medale olimpijskie i dziewięć tytułów mistrza świata (5 w plenerze i 4 w hali).

Biografia

Urodzona w Seattle w stanie Waszyngton , Gail Devers dorastała w National City w Kalifornii .

Amerykańskiej publiczności dała się poznać w 1988 roku, osiągając obiecujące 10 s 97 na 100 m, a przede wszystkim pobijając rekord Stanów Zjednoczonych na 100 m przez płotki w 12 s 61. Rekord, który poprawiła w 2000 r. I który osiągnie. wywłaszczony dopiero w czerwcu 2013 roku.

1988-1990. Problemy zdrowotne

Została wybrana do biegu na 100 m przez płotki na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1988 w Seulu . Nie udaje jej się w półfinale, zajmując ostatnie miejsce w serii. Ten przeciętny wynik dla młodego Amerykanina tłumaczy się pojawieniem się problemów zdrowotnych: utrata wzroku w jednym oku, zawroty głowy, migrena . Dopiero dwa lata później, w 1990 roku, udało nam się zrozumieć pochodzenie tych dolegliwości poprzez zdiagnozowanie choroby Gravesa-Basedowa , która charakteryzuje się nadczynnością tarczycy . Jest w trakcie radioterapii i musi przyjmować dzienną dawkę tyroksyny w celu wyrównania trwałej niewydolności hormonalnej.

1991-1992. Złoto na igrzyskach olimpijskich

Po niezwykle szybkim wyzdrowieniu wróciła do treningu i zakwalifikowała się do Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 1991, gdzie zdobyła srebrny medal na 100 m przez płotki.

W 1992 roku, w wieku 25 lat, podczas Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie , Gail Devers wygrała w 10 sekundach 82 na 100 metrów, co stało się legendą. Wyprzedza Juliet Cuthbert o jedną setną sekundy (10 s 83), Irinę Privalova o 2 setne (10 s 84), Gwen Torrence o 4 setne (10 s 86) i Merlene Ottey o 6 setnych (10 s 88) . Jest to niewątpliwie najbardziej kontestowana meta w historii sprintu z prawie na tej samej linii pięcioma przeciwnikami, o których zdecyduje tylko foto meta (wideo).

W finale biegu na 100 m przez płotki wydaje się być w stanie z łatwością zdobyć drugi złoty medal, ale pokonuje ostatnią przeszkodę. Potyka się, próbuje się wyprostować i upada na linii na piątym miejscu (wideo).

1993-1995. Trzykrotny mistrz na Mistrzostwach Świata.

Na Mistrzostwach Świata w 1993 roku w Stuttgarcie zdobyła znakomitą podwójną. Wygrywa - po raz kolejny na jednym oddechu - na 100 m w tym samym czasie (10 s 82) co druga, Merlene Ottey. Z drugiej strony wygrała bieg na 100 m przez płotki bardzo dobrymi 12 s 46 przed Mariną Azyabiną (12 s 60).

W 1995 roku utrzymała tytuł pokonany przez płotki na Mistrzostwach Świata w Göteborgu . Na tym dystansie będzie potężny przez wiele lat: zdobył najlepsze wyniki roczne w 1993, 1999, 2000, 2002 i 2003 roku.

1996. Dwa nowe złote medale na igrzyskach olimpijskich

W 1996 roku, w wieku 30 lat, podczas Igrzysk Olimpijskich w Atlancie zachowała tytuł na 100 m. Aby nie odstępować od swoich dobrych nawyków, bije włosem Merlene Ottey. Znowu w tym samym czasie dla dwóch przeciwników: 10 s 94. (wideo).

Na 100 m przez płotki powtarza się też mniej więcej scenariusz z poprzednich igrzysk olimpijskich: spodziewana na podium zajęła dopiero czwarte miejsce, zaledwie setną, tak jak brązowa medalistka, Francuzka Patricia Girard . Mimo to opuściła mecze z dwoma złotymi medalami dzięki swojemu wkładowi w bardzo wyraźne zwycięstwo amerykańskiej sztafety 4 x 100 m .

Przynajmniej możemy powiedzieć, że z Gail Devers na igrzyskach olimpijskich są niespodzianki i napięcie. Szczęście i pech występują naprzemiennie, a jeśli zawsze wychodzi z medalem (przynajmniej), to nigdy nie jest to, czego oczekujesz

1997-2002. Ponowne skupienie się na przeszkodach na 100 m

Po spadku wyników w 1997 i 98 roku zdobyła nowy tytuł mistrza świata na 100 m przez płotki na Mistrzostwach Świata 1999 w Sewilli . Wygrała również, przekazując srebrny medal na 100 m.

23 lipca 2000 r., W wieku 33 lat w Sacramento przebiegła swój ulubiony dystans 12,33. Ten występ (nowy rekord USA) uczynił ją czwartą najszybszą kobietą wszechczasów na 100 m. Żywopłotu. Ale w następnym miesiącu na igrzyskach olimpijskich w Sydney ponownie nie udało jej się zdobyć olimpijskiego wyścigu na ten dystans i doznała kontuzji w półfinale.

Przez następne trzy lata, nawet jeśli nadal dominuje w dyscyplinie, nie zdobywa już głównego tytułu, szczęście ją odwraca. Srebrny medal tylko na Mistrzostwach Świata 2001 w Edmonton , złoto Anjanette Kirkland .

2003-2004. Porażki, kontuzje, emerytura

Od teraz poza 60 metrami Amerykanin nie błyszczy zbytnio. W 2003 roku ponownie została mistrzynią świata w hali na dystansie 60 m przez płotki w Birmingham . Zakwalifikowała się do Mistrzostw Świata Paryża na 100m i 100m przez płotki, ukończyła dopiero ósme miejsce na 100m i nie dotarła do finału na 100 m przez płotki (ostatnie przeszkody w półfinale pokonała i nie dotarła do finału w 100 m przez płotki). zdaje sobie sprawę, że dziesiąta uderzenie).

W 2004 roku, w wieku 37 lat, po sezonie zimowym zwieńczonym nowym halowym tytułem na dystansie 60 mi srebrnym medalem na 60 m przez płotki, podczas startu na igrzyskach olimpijskich w 2004 roku doznała kontuzji .

W 2005 roku urodziła córkę.

W 2011 roku została wybrana do Amerykańskiej Galerii Sław lekkoatletycznych .

Będzie utrzymywała rekord Stanów Zjednoczonych na 100 m przez płotki (12,33 s) do czerwca 2013 r. (Kiedy Brianna Rollins zdołała go powalić w 12,26).

Nagrody

Nagrody międzynarodowe
Przestarzały Konkurencja Lokalizacja Wynik Test Czas
1987 Igrzyska Panamerykańskie Indianapolis 1 re 100 m 11 s 14
1 re 4 × 100 m 42s 91
1991 Mistrzostwa Świata Tokio 2 nd 100 m przez płotki 12 s 63
1992 Igrzyska Olimpijskie Barcelona 1 re 100 m 10 s 82
5 th 100 m przez płotki 12 s 75
1993 Halowe mistrzostwa świata Toronto 1 re 60 m 6 s 95
Mistrzostwa Świata Stuttgart 1 re 100 m 10 s 82
1 re 100 m przez płotki 12 s 46
2 nd 4 × 100 m 41s 49
1995 Mistrzostwa Świata Göteborg 1 re 100 m przez płotki 12s 68
1996 Igrzyska Olimpijskie Atlanta 1 re 100 m 10 sekund 94
4 th 100 m przez płotki 12s 66
1 re 4 × 100 m 41 s 95
1997 Halowe mistrzostwa świata Paryż 1 re 60 m 7s 06
Mistrzostwa Świata Ateny 1 re 4 × 100 m 41s 47
1999 Halowe mistrzostwa świata Maebashi 2 nd 60 m 7s 02
Mistrzostwa Świata Sewilla 5 th 100 m 10 s 95
1 re 100 m przez płotki 12 s 37
4 th 4 x 100 m 42s 30
2000 Światowy finał Doha 1 re 100 m przez płotki 12s 85
2001 Mistrzostwa Świata Edmonton 2 nd 100 m przez płotki 12s 54
2002 Światowy finał Paryż 1 re 100 m przez płotki 12s 51
Puchar Świata Narodów Madryt 1 re 100 m przez płotki 12 s 65
2003 Halowe mistrzostwa świata Birmingham 1 re 60 m przez płotki 7s 81
Mistrzostwa Świata Paryż 6 th 100 m 11s 11
Światowy finał Monako 1 re 100 m przez płotki 12 s 45
2004 Halowe mistrzostwa świata Budapeszt 1 re 60 m 7s 08
2 nd 60 m przez płotki 7 s 78

Różnorodny

Osobiste rekordy

Osobiste rekordy
Test Występ Lokalizacja Przestarzały
Wewnątrz 50 m 6s 02 Liévin 21 lutego 1999
60 m 6 s 95 AR Toronto 12 marca 1993
60 m przez płotki 7 s 74 Boston 1 st marzec 2.003
Na zewnątrz 100 m 10 s 82 Barcelona Lausanne Stuttgart

 1 st August 1.992
7 lipca 1993
16 sierpnia 1993
100 m przez płotki 12 s 33 Sacramento 23 lipca 2000

Życie prywatne

Jest córką wielebnego Larry'ego Deversa z parafii Mount Erie .

Wyszła za mąż w 1988 roku za sportowca Rona Robertsa, z którym rozwiodła się w 1991 roku .

Uwagi i odniesienia

  1. Robert Parienté i Guy Lagorce, Bajeczna historia Igrzysk Olimpijskich, str.685, Minerva, 2004
  2. „  Gail Devers przezwyciężanie przeciwności  ” na YouTube
  3. "  USA's Gail Devers zdobywa 100 milionów złota w ciasnym finiszu - Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992  " , na YouTube
  4. „  Bieg na 100 m przez płotki kobiet - finał Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie 1992  ” , na YouTube
  5. „  Olympic Channel: On The Record: Devers Pips Ottey In Dramatic Atlanta Photo Finish  ” , na YouTube
  6. „  Niepowodzenia olimpijskich Devers Great Gail | Dziwne chwile  ” , na YouTube
  7. (w) USATF, „  Devers and Greene Among 2011 USA Hall of Fame inductees  ” na iaaf.org ,2 listopada 2011(dostęp 2 listopada 2011 )
  8. (w) „  Devers, Greene Lead Hall of Fame Class of 2011  ” na usatf.org (dostęp 2 listopada 2011 )
  9. (fr) Worlds-2013 -Amerykańskie selekcje / 100 m przez płotki: Brianna Rollins ujawnia się w Le Matin , czerwiec 2013

Linki zewnętrzne