Geognosy (starogrecki geo: γη (EUL) „ziemia” i -gnosie, γνῶσις (gnoza) „wiedza”), był w XIX th century, badanie składu w skorupie ziemskiej , opis warstwowych formacji, a także analizę złóż mineralnych i rud metali.
Termin został zdefiniowany przez Abrahama Gottloba Wernera w 1776 r. Na określenie „nauki, która bada naturalne rozmieszczenie minerałów we wszystkich typach skał, relacje między tymi skałami, ich rozmieszczenie geograficzne” . To był używany aż do początku XIX -go wieku i został zastąpiony przez warunki stratygrafii i geologii , chociaż niektórzy autorzy wykorzystali w swoich pismach dwa warunki jednocześnie w domu Casiano de Prado (ów) lub Guillermo Schulz (ES) .
Dokonano rozróżnienia między „ geognozją przygotowawczą ”, która obejmowała geomorfologię , petrografię i paleontologię , a „ geognozją systematyczną ”, której celem było lepsze zrozumienie struktury skorupy ziemskiej .
W 1839 roku The geolog i paleontolog , Philippe Matheron , opublikował pracę poświęconą geognosy, „ Esej o geodiagnostycznych Konstytucji Delta Rodanu działem ”.
Termin zniknie na stałe z literatury naukowej w XX -tego wieku. Termin zostanie zastąpiony terminem „ geologia ”, używanym od końca XVIII wieku. Geologia po raz pierwszy odniosła się do stosunkowo ograniczonego obszaru badań w historii ewolucji Ziemi. Później znaczenie tego terminu rozszerzyło się, a geologia, jako nauka o budowie i ewolucyjna historia Ziemi, całkowicie wyparła termin „geognozja”.