| Frédéric Métézeau | |
| Narodziny | 1975 Argenteuil |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Zawód | Dziennikarz |
| Specjalność | Polityka zagraniczna , polityka francuska |
| Lata działalności | od 2000 roku |
| Nagrody | Zdobywca nagrody RTL Jean Baptiste Dumas 2000 |
| Głoska bezdźwięczna | |
| Kraj | Francja |
| Głoska bezdźwięczna | Radio |
| Radio | France Inter |
Frédéric Métézeau , urodzony w1975Jest dziennikarz francuski z radiem w France Inter .
Frédéric Métézeau, syn Philippe'a Métézeau , uzyskał licencję historyczną na Sorbonie oraz dziennikarstwo w Assas , po czym kontynuował studia w Practical Institute of Journalism (klasa 2000).
W 2000 roku zdobył stypendium RTL Jean Baptiste Dumas (nazwane na cześć dziennikarza stacji, który zginął w wypadku na stadionie Furiani w Bastii w 1992 roku).
Na podstawie umowy na czas określony od 2001 r. Dołączył do Radia France w 2003 r. W France Bleu Nord w Lille .
Z Marzec 2008 w sierpień 2011Frédéric Métézeau prezentuje w tygodniu z Ali Baddou, a następnie Markiem Voinchetem gazetę o 8 rano na temat kultury Francji . Wsierpień 2011 został reporterem redakcji France Culture, następnie w r. został szefem służby politycznej Grudzień 2013po odejściu Huberta Huertasa .
W sezonie 2014-2015 rano Marca Voincheta oferował codzienne stanowisko polityczne .
On również prezenter wymianą źródła Tajne z Jean-Marc Four w sobotę rano na 8 godz 10 na France Kultury i log 12 godzin 30 Antoine Mercier.
Uruchamianie 24 sierpnia 2015, został szefem służby politycznej France Inter , zastępując Marc Fauvelle .
Plik 19 marca 2018 r, Yaël Goosz zastępuje go na czele służby politycznej redakcji France Inter.
Latem i świętami 2018 roku, a następnie latem 2019 roku prezentuje 6/9 France Inter w ciągu tygodnia. Plik1 st wrzesień 2019podejmuje obowiązki stałego korespondenta specjalnego w Jerozolimie dla wszystkich kanałów grupy Radio France.
Frédéric Métézeau był delegatem Krajowego Związku Dziennikarzy w latach 2004-2009.
Był wiceprezesem Ministerial Press Association (APM).
Plik 9 stycznia 2019 ropublikował Vieux renards et jeunes loups wraz z wydaniami L'Archipel, galerii portretów kobiet i polityków połączonych z analizą sytuacji politycznej.