Frankétienne

Frankétienne Biografia

Narodziny	12 kwietnia 1936 Suszarka wąwozowa ( w )
Narodowość	haitański
Zajęcia	Malarz , poeta , muzyk , piosenkarz , powieściopisarz , artysta , pisarz , dramaturg , polityk

Inne informacje

Nagrody	Commander of Arts and Letters Cena Carbet Karaiby i cały świat (2002) Nagroda Księcia Mikołaja (2006)

Jean-Pierre Bazyli Dantor Franck Étienne d'Argent , mówi Frankétienne , jest haitańskim poetą , dramatopisarzem , malarzem , muzykiem , śpiewakiem i nauczycielem , urodzonym12 kwietnia 1936w Cieśnina Seche (wieś gminy Saint Marc w dziale z Artibonite ).

Opublikował ponad czterdzieści książek, w tym Dezafi , jedną z książek, które znalazły się w centrum uwagi podczas czwartej edycji Marathon du Livre w 2017 roku w mieście Petit-Goâve .

Biografia

Jej matka, jeszcze bardzo młoda - Frankétienne dzieli od niej tylko czternaście lat - została zgwałcona przez Amerykanina . Dziecko urodziło się chabin , biała skóra, czarna w morfologii, niebieskie oczy. W 1962 roku, na początku ery Duvaliera , Frankétienne bywał w haitańskiej grupie literackiej, z której wywodziło się wielu autorów: Anthony Phelps , René Philoctète , Serge Legagneur , Roland Morisseau… Sytuacja polityczna szybko stała się jednak nie do utrzymania dla intelektualistów. którzy wyjeżdżają z kraju do Kanady, Francji lub Afryki. Franketienne postanawia zostać na Haiti, aby pisać i walczyć. Każda z jego prac ma korzenie we współczesnej historii Haiti. Każde świadectwo, mimo człowieka czy pisarza, który chce być przede wszystkim twórcą, o chwili „świadomości narodowej”. Ultravocal (1972): zawroty głowy wędrówki bez końca i ostateczności, kraj zamieszkany przez „poważne zło” zmuszający swoje dzieci do masowego exodusu bez nadziei i chęci powrotu. Przypomnijmy sobie tę tragiczną scenę w Mûr à punver (1968): wypędzeni z Bahamów czwórka Haitańczyków na łodzi powrotnej wskakuje do wody, oddając się rekinom Morza Karaibskiego, zamiast znów oglądać morze.

Poezję zaczął publikować w 1964 roku . Wraz z Jean-Claude Fignolé i René Philoctète jest inicjatorem „ruchu spiralistycznego”. W 1972 opublikował Ultravocal , "spiralę", jak kwalifikuje ten gatunek literacki blisko Chants de Maldoror . Były minister kultury pod przewodnictwem Lesliego F. Manigata , w czerwcu 2010 roku został Komandorem Sztuki i Literatury . W 2009 roku Frankétienne wystąpiła w filmie „Miękki dryf dziecka” Pedro Ruiza Petit-Goâve , filmie dokumentalnym, który przedstawia życie haitańskiego pisarza Dany'ego Laferrière'a .

W kwietniu 2014 roku stowarzyszenie Ayite Bel zorganizowało wystawę ku czci artysty w hotelu NH Haiti El Rancho. Na tej wystawie pokazano kilka obrazów artysty.

Grand Prix de la Francophonie przyznała mu w czerwcu 2021 roku L'Académie française. Ma on na celu ukoronowanie „pracy francuskojęzycznej osoby fizycznej, która w swoim kraju lub za granicą wniosła wybitny wkład w utrzymanie i ilustrację języka francuskiego”.

Podstawowe prace

Obrazy

• Katastrofa (12 stycznia 2010)
• Trudne wyłanianie się w kierunku światła

w języku kreolskim

Dramat

• Pelin-Tèt . Port-au-Prince: Éditions du Soleil, 1978; Pelentet (odtwórz), nowa wersja. Lawrence, KS / Port-au-Prince: Enstiti Etid Ayisyen Inivesite Kannzas / Espiral Edition, 2002.
• Troufbon . (1977) Port-au-Prince: Imprimerie Les Presses port-au-princiennes, 1979.
• Bobomasouri . (1984) Port-au-Prince: Kolekcja Espiral, 1986.
• Kaselezo . (1985) Derives 53/54 (1986/1987): s. 125-163.
• Totolomannwel . Port-au-Prince, 1986.
• Melovivi . Port-au-Prince, 1987.
• Minywi mwen senk . Port-au-Prince, 1988.
• Kalibofobo . Port-au-Prince, 1988.
• Foukifura . Port-au-Prince: Creacom, 2000.

Powieść

• Dezafi . Port-au-Prince: Wydanie Fardin, 1975; Châteauneuf-le-Rouge: Wiatry gdzie indziej, 2002.

Po francusku

• Z czasem (wiersze). Port-au-Prince: Imprimerie des Antilles, 1964.
• La Marche (wiersze). Port-au-Prince: Wydania panoramiczne, 1964.
• Moja lewa strona (wiersze). Port-au-Prince: Imprimerie Gaston, 1965.
• Szklana wieża strażnicza . Port-au-Prince: Imprimerie Gaston, 1965.
• Konie z poprzedniego dnia (wiersz). Port-au-Prince: Imprimerie Gaston, 1965.
• Dojrzały do ​​pękania (całkowity rodzaj). Port-au-Prince: Prasy port-au-princiennes (zbiór „Spirale”), 1968; Port-au-Prince: Wyd. Praca dyplomowa, 1994. Bordeaux: Wydania Ana, 2004.
• Ultrawokalny (spiralny). Port-au-Prince: Imprimerie Gaston, 1972; Paryż: Hoëbeke, 2004.
• Les Affres d'un Défi (powieść). Port-au-Prince: Deschamps, 1979; Paryż: Plac Jean-Michela, 2000; La Roque d'Anthéron: Wiatry z innych miejsc, 2010.
• Zagoloray (spirala). Port-au-Prince, 1983.
• Kwiaty bezsenności (spirala). Port-au-Prince: Deschamps, 1986.
• Konie dawnych czasów (poezja). (1966) Wersja poprawiona i poprawiona, w Dérives 53/54 (1986/1987): s. 41-86.
• Adjanoumelezo (spirala). Port-au-Prince, 1987.
• Ptak schizofonowy (spirala). Port-au-Prince: Éditions des Antilles, 1993; Paryż: Plac Jean-Michela, 1998.
• America bleeds (Gun Blesse America) (powieść, koprodukcja z Claude Dambreville). Port-au-Prince: Microplus, 1995.
• Nocna zgoda ciał odwróconych . Port-au-Prince: Spirala, 1996.
• Z owalnymi ustami . Port-au-Prince: Spirala, 1996.
• Meduza sierota . Port-au-Prince: Spirala, 1996.
• Dziwna katedra w smarze ciemności . Port-au-Prince: Spirala, 1996.
• Klawiatura z solą i cieniem . Port-au-Prince: Spirala, 1997.
• Echa otchłani . Port-au-Prince: Spirala, 1997.
• I wybucha jasnowidzenie . Port-au-Prince: Spirala, 1997.
• Głos Marassas (spirala francreolofoniczna). Port-au-Prince: Spirala, 1998.
• Rapjazz, Dziennik wyrzutka . Port-au-Prince: Spirala, 1999.
• Jajko światła / Huevo de luz (wiersze). Port-au-Prince: Spirala, 2000.
• Chimery H'Eros . Port-au-Prince: Spirala, 2002.
• Cudowny . Port-au-Prince: Spirala, 2003.
• Metamorfozy ptaka schizofona (całość w ośmiu tomach). La Roque d'Anthéron (Francja): Wiatry z innych miejsc. Wydany od 2004 do 2006 roku.
• Czystej nieugaszonej ciszy . (Pierwsza część schizofonu L'Oiseau , 1993). La Roque d'Anthéron: Wiatry gdzie indziej, 2004.
• Z owalnymi ustami . (1996). La Roque d'Anthéron: Wiatry gdzie indziej, 2005.
• Meduza sierota . (1996). La Roque d'Anthéron: Wiatry gdzie indziej, 2005.
• Nocna zgoda odwróconych ciał . (1996). La Roque d'Anthéron: Wiatry gdzie indziej, 2005.
• Dziwna katedra w smarze ciemności . (1996). La Roque d'Anthéron: Wiatry z innych miejsc, 2006.
• Klawiatura z solą i cieniem . (1997). La Roque d'Anthéron: Wiatry z innych miejsc, 2011.
• Echa otchłani . (1997). La Roque d'Anthéron: Wiatry z innych miejsc, 2013.
• I wybucha jasnowidzenie . (1997). La Roque d'Anthéron: Wiatry z innych miejsc, 2013.
• Płonące Wyłom . Port-au-Prince: Spirala, 2005.
• Tajna antologia . Montreal: Pamięć Inkwell, 2005.
• Bezsenność kwitnie , przepisz. Port-au-Prince: Spirala, 2005.
• Adjanoumelezo , przepisz. Port-au-Prince: Spirala, 2005.
• La Diluvienne . Port-au-Prince: Spirala, 2006.
• Galaktyka Chaos-Babel (spirala). Port-au-Prince: Spirala, 2006.
• Słowa skrzydeł w nieskończoności otchłani . Port-au-Prince: Presses Nationales d'Haiti, 2007.
• Ogień zdobyczy . Port-au-Prince: Spirala, 2007.
• Krótkie godziny (spirala poetycka). Port-au-Prince: Spirala, 2007.
• Sfinks w ogniu zagadek (poetycka spirala). Port-au-Prince: Spirala, 2007.
• Ciało bez punktów orientacyjnych (spirala). Port-au-Prince: Spirala, 2007.
• Miłość, rozkosze i organy (spirala). Port-au-Prince: Deschamps, 2008.
• Melovivi lub The Trap, a następnie Burning Breach . Paryż: Riveneuve kontynenty, 2010.
• Wiza na światło (spirala poetycka)
• Chaophonie , Montreal, Pamięć Inkwell, 2014.
• La Marquise wychodzi o piątej , La Roque d'Anthéron: Vents Outre, 2017.

Nowy

• Cała gra. Wszystkie występki. Sztywna śmierć. Wskaż, aby udostępnić . Le Petit Samedi Soir 78-79 (1974-1975): s. 11-13.

Uwagi i referencje

1. „  Rozpoczęła się 4. edycja Maratonu Książki  ” , na Le Nouvelliste (dostęp 11 listopada 2019 )
2. "  For Memory and Light , Ayiti Bèl honors Frankétienne  " , na Le Nouvelliste ( dostęp 7 sierpnia 2020 ) .

Załączniki

Bibliografia

• (en) Rachel Douglas, Frankétienne i przepisywanie: praca w toku , Lexington Books, Lanham (Md.), 2009, 195 s. ( ISBN  978-0-7391-2565-6 )
• Bernard Hadjadj, Frankétienne, powszechność haitańska: wywiady , red. Riveneuve, Marsylia, 2012, s. 195. ( ISBN  978-2-360-13099-3 )
• Jean Jonassaint (red;), Typo-topo-poéthique sur Franketienne , l'Harmattan, Paryż, Turyn, etc., 2008, 368 s. ( ISBN  978-2-296-06787-5 )
• Lilyan Kesteloot , „Frankétienne”, w Anthologie negro-africaine. Historia i teksty od 1918 do dnia dzisiejszego , EDICES, Vanves, 2001 (nowe wyd.), P.  472-473

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Królewska Biblioteka Niderlandów
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot
• Zasoby dzieł sztuki  :
  • Szeroki
  • (de + en)  Artyści świata online
• Zasoby audiowizualne  :
  • Agrokultury
  • (pl)  Internetowa baza filmów
• Zasoby literatury  :
  • Niesamowici podróżnicy
  • Skakanie po wyspach
• Zasób związany z przedstawieniem  :
  • Pokaż archiwa
• Zasoby muzyczne  :
  • Dyskoteki
• Uwaga w słowniku lub ogólnej encyklopedii  : Store norske leksikon
• Poto Mitan
• Wszyscy jesteśmy Frankétienne
• Frankétienne, mistrz Chaos Trans, recenzja
• France Culture, audycje: Le RDV, 13.05.2013, 51 min: Frankétienne i Oum + spotkanie Saint-Malo, 18.05.2013, 59 min + Nagi głos, 6-7, 8, 9, 10.01.2013 2014, 5 x 25 min