Franciszek Marindin

Franciszek Marindin
Obraz poglądowy artykułu Francis Marindin
Biografia
Narodowość brytyjski
Nat. atletyczny język angielski
Narodziny 1 st May +1.838
Lokalizacja Weymouth
Śmierć 21 kwietnia 1900 (w wieku 61 lat)
Lokalizacja Knightsbridge
Kurs dla seniorów 1
pory roku Kluby M (B.)
Królewskie Stowarzyszenie Inżynierów FC
1 Tylko mecze mistrzostw .

Francis Arthur Marindin , urodzony dnia1 st May +1.838w Weymouth i zmarł dnia21 kwietnia 1900w Knightsbridge , służył w Royal Engineers i był pionierem w rozwoju piłki nożnej. Za wyświadczone zasługi został uhonorowany tytułem Komandora Rycerskiego Orderu Św. Michała i Św .

Biografia

Urodzony w Weymouth , Dorset, był drugim synem ks. S. Marindin z Chesterton, Shropshire. Studiował w Eton College i Królewskiej Akademii Wojskowej w Woolwich .

Marindin został powołany do służby w czasie wojny krymskiej (1854-1856) i był członkiem Zarządu Inspektoratu Kolei Handlowych , którą piastował nawet po opuszczeniu wojska. Przypisuje mu się założenie w 1869 r. drużyny piłkarskiej Royal Engineers , która wygrała Puchar Anglii w latach 1874-1875 . Odszedł z Royal Engineers w 1879 w randze majora .

Jako piłkarz Marindin zagrał pierwszy finał Pucharu Anglii w piłce nożnej 1871-1872 , jako obrońca, który przegrał. W tym samym czasie został podniesiony do stopnia kapitana w armii brytyjskiej i Royal Marines. Zespół przegrał nowy finał w 1874 roku, ale wygrał finał 1875. W każdym finale Marindin grał jako starter.

Marindin zostaje prezesem Angielskiego Związku Piłki Nożnej (The Football Association) w latach 1874-1879. Jako sędzia sędziował ostatnie cięcia Anglii w 1880 i 1884-1890. Jest znany pod pseudonimem „The Major”.

Został inspektorem w Zarządzie Handlu w 1875 roku, a później został Wielkim Inspektorem w firmie w 1895 roku. Jego zadaniem jest podróżowanie po kraju w celu testowania i inspekcji kolei w celu zapewnienia bezpieczeństwa przed użyciem. W 1899 r. złożył raport o wypadkach pracowników kolei, co poprawiło warunki pracy i bezpieczeństwa na kolei brytyjskiej.

Pomógł rozwijać elektryczność w Londynie i został odznaczony w 1897 roku. Zmarł w wieku sześćdziesięciu jeden lat, dnia 21 kwietnia 1900 w swoim domu w Hans Crescent, Londyn SW

Bibliografia

Linki zewnętrzne