Członek Rady Konstytucyjnej | |
---|---|
Marzec 1971 -Marzec 1980 | |
Marcel Waline Georges vedel | |
Prezes Narodowej Fundacji Nauk Politycznych | |
1971-Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | |
Pierre Renouvin René Remond |
Narodziny | 3 lutego 1909 |
---|---|
Śmierć |
15 kwietnia 1999(w wieku 90 lat) Paryż |
Narodowość | Francuski |
Trening | Instytut Studiów Politycznych w Paryżu |
Czynność | Politolog |
Tata | Maurice Goguel |
Rodzeństwo |
Elisabeth Labrousse Jean Goguel |
Pracował dla | Instytut Studiów Politycznych w Paryżu |
---|---|
Różnica | Nagroda Broquette-Gonin |
Archiwa prowadzone przez | Centrum Historii Sciences Po |
François Goguel (ur3 lutego 1909, martwy 15 kwietnia 1999) to francuski politolog , uważany za jednego z twórców „geografii wyborczej” i socjologii wyborczej.
Pochodzący z rodziny o długich tradycjach protestanckich François Goguel jest synem Maurice'a Goguela , profesora Sorbony i dziekana Wydziału Teologii Protestanckiej w Paryżu oraz brata Élisabeth Labrousse , filozofa i historyka oraz Jeana Goguela , geologa. i inżynier w korpusie górniczym. Jego żona, z domu Colette Pacquement, zmarła w 1997 roku.
Studiował w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu oraz na Wydziale Prawa, gdzie uzyskał stopień doktora nauk prawnych (1937).
Do Senatu wstąpił w 1931 r., Aw 1948 r. Został dyrektorem sesji Rady Republiki. Został jej sekretarzem generalnym (1954–1958), następnie pełnił tę samą funkcję w Senacie (1958–1971). . Został powołany na członka Rady Konstytucyjnej przez prezydenta Georgesa Pompidou . Pełnił tę funkcję5 marca 1971 w 5 marca 1980.
On wykonuje równocześnie działalność nauczania w Institut d'Etudes Politiques de Paris , gdzie był profesorem od 1948 do 1974 roku . Jest założycielem socjologii wyborczej w następujących prac Andre Siegfried , francuskiego geografa i politologa z XX -go wieku. Kieruje licznymi rozprawami i tezami z nauk o polityce na tematy socjologii wyborczej, które są bezpośrednio inspirowane twórczością Zygfryda. Przyczynia się również do rozwoju socjologii wyborczej wraz z kilkoma badaczami (historykami, socjologami, geografami i prawnikami), takimi jak Pierre George, Paul Guichonnet, Gabriel Le Bras czy Mattéi Dogan, których działalność jest przedmiotem kilku konferencji w Fundacji. National nauki polityczne w latach 50. i 60. Był także członkiem Rady Dyrektorów FNSP od 1954 r., a od 1971 r. przez 10 lat był jej prezesem.
W 1965 roku otrzymał Prix Broquette-Gonin (literatura) z Akademii Francuskiej , za pracę La Politique en France (1954, zob jego pism).