Francois Goguel

Francois Goguel Funkcje
Członek Rady Konstytucyjnej
Marzec 1971 -Marzec 1980
Marcel Waline Georges vedel
Prezes
Narodowej Fundacji Nauk Politycznych
1971-Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden
Pierre Renouvin René Remond
Biografia
Narodziny 3 lutego 1909
Śmierć 15 kwietnia 1999(w wieku 90 lat)
Paryż
Narodowość Francuski
Trening Instytut Studiów Politycznych w Paryżu
Czynność Politolog
Tata Maurice Goguel
Rodzeństwo Elisabeth Labrousse
Jean Goguel
Inne informacje
Pracował dla Instytut Studiów Politycznych w Paryżu
Różnica Nagroda Broquette-Gonin
Archiwa prowadzone przez Centrum Historii Sciences Po

François Goguel (ur3 lutego 1909, martwy 15 kwietnia 1999) to francuski politolog , uważany za jednego z twórców „geografii wyborczej” i socjologii wyborczej.

Rodzina

Pochodzący z rodziny o długich tradycjach protestanckich François Goguel jest synem Maurice'a Goguela , profesora Sorbony i dziekana Wydziału Teologii Protestanckiej w Paryżu oraz brata Élisabeth Labrousse , filozofa i historyka oraz Jeana Goguela , geologa. i inżynier w korpusie górniczym. Jego żona, z domu Colette Pacquement, zmarła w 1997 roku.

Trasa

Studiował w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu oraz na Wydziale Prawa, gdzie uzyskał stopień doktora nauk prawnych (1937).

Do Senatu wstąpił w 1931 r., Aw 1948 r. Został dyrektorem sesji Rady Republiki. Został jej sekretarzem generalnym (1954–1958), następnie pełnił tę samą funkcję w Senacie (1958–1971). . Został powołany na członka Rady Konstytucyjnej przez prezydenta Georgesa Pompidou . Pełnił tę funkcję5 marca 1971 w 5 marca 1980.

On wykonuje równocześnie działalność nauczania w Institut d'Etudes Politiques de Paris , gdzie był profesorem od 1948 do 1974 roku . Jest założycielem socjologii wyborczej w następujących prac Andre Siegfried , francuskiego geografa i politologa z XX -go  wieku. Kieruje licznymi rozprawami i tezami z nauk o polityce na tematy socjologii wyborczej, które są bezpośrednio inspirowane twórczością Zygfryda. Przyczynia się również do rozwoju socjologii wyborczej wraz z kilkoma badaczami (historykami, socjologami, geografami i prawnikami), takimi jak Pierre George, Paul Guichonnet, Gabriel Le Bras czy Mattéi Dogan, których działalność jest przedmiotem kilku konferencji w Fundacji. National nauki polityczne w latach 50. i 60. Był także członkiem Rady Dyrektorów FNSP od 1954 r., a od 1971 r. przez 10 lat był jej prezesem.

Pisma

W 1965 roku otrzymał Prix Broquette-Gonin (literatura) z Akademii Francuskiej , za pracę La Politique en France (1954, zob jego pism).

Uwagi i odniesienia

  1. Fundusz François Goguela w Centrum Historii Sciences-Po
  2. Archiwum François Goguel / Sciences Po
  3. Decyzja europejska z dnia 24 lutego 1971 r. W sprawie mianowania pana François Goguela na członka Rady Konstytucyjnej w miejsce pana Marcela Waline, Dziennik Urzędowy z dnia 25 lutego 1971 r. Str. 1891.
  4. BLONDIAUX Loïc, Veitl Philippe "Symboliczna kariera ojca założyciela. André Siegfried i francuskiej nauki polityczne po 1945 roku", Genesis, n o  37, 1999, s.  4-26
  5. Sciences Po, FNSP 27 rue Saint Guillaume 75007 Paris , "  Sciences Po Stories - The history of Sciences Po: the frieze, the stories, the portraits and the map  " , w Sciences Po Stories (dostęp 21 czerwca 2019 )

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne