Francois Ewald

Francois Ewald Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 29 kwietnia 1946
Boulogne-Billancourt
Narodowość Francuski
Zajęcia Historyk , filozof
Inne informacje
Członkiem Akademia technologiczna
Kierownik Michel Crozier

François Ewald , urodzony dnia29 kwietnia 1946, jest francuskim intelektualistą , obecnie profesorem w Narodowym Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła, gdzie jego praca koncentruje się w szczególności na polityce ryzyka.

Wcześniej był maoistą , był doradcą MEDEF w czasach Ernesta-Antoine'a Seillière'a .

Biografia

Prace i trasy

Z wykształcenia filozof François Ewald jest lekarzem literatury. Kiedy był młodym profesorem filozofii w Bruay-en-Artois w 1972 roku , członkiem lewicy proletariackiej , François Ewald był aktywnym bojownikiem podczas „sprawy  Bruay-en-Artois  ”. Rozpoczął dziewięciodniowy strajk głodowy, aby zaprotestować przeciwko rezygnacji sędziego Pascala. Przyjazd wielu intelektualistów do tego małego miasteczka pozwala mu spotkać się z wieloma osobistościami medialnymi, takimi jak Michel Foucault i Jean-Paul Sartre , oraz nawiązać trwałe kontakty z niektórymi.

Były asystent Michela Foucault w Collège de France , stworzył Stowarzyszenie dla ośrodka Michel-Foucault. W 1994 roku wraz z Danielem Defertem opublikował zbiór Dits et Écrits Michela Foucaulta. Wraz z Alessandro Fontaną odpowiada za redagowanie kursów Foucault w Collège de France.

François Ewald jest dyrektorem National Insurance School i członkiem komitetu redakcyjnego przeglądu Risques , którego jest jednym z założycieli. Jego praca koncentruje się w szczególności na analizie ryzyka . Profesor w Narodowym Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła , gdzie nadal wykłada, François Ewald został doradcą Francuskiej Federacji Towarzystw Ubezpieczeniowych .

Na początku lat 90. poznał Denisa Kesslera , który był drugim Medefem w latach 1998-2002. Kessler i Ewald „razem położyli podwaliny pod polityczno-ideologiczną renowację pracodawców. Ich innowacją jest myślenie o ryzyku już nie jako o prerogatywach przedsiębiorcy uzasadniających zysk, ale poprzez rozszerzenie go na społeczeństwo jako całość ” , wizja, która w dużej mierze inspiruje przemówienia Ernesta-Antoine'a Seillière'a, który wyróżnia„ riscofili ”i„ riscofobów ”.

Jest stałym felietonistą w dzienniku Les Echos i innych gazetach.

Inne funkcje

Od maja 2009 roku prowadzi warsztaty Grenelle „Governance” dotyczące ujścia Sekwany.

Nagrody

Publikacje

Uwagi i odniesienia

  1. „Maoistyczne sieci informacyjne i sprawa Bruay-en-Artois” , Les Cahiers du journalisme , nr 17 - lato 2007.
  2. „  Trzy osoby prowadzą strajk głodowy na pustej działce  ”, Le Monde ,25 lipca 1972( czytaj online )
  3. „  Pani MayeUR NIE Wróci NATYCHMIAST DO BRUAY-EN-ARTOIS  ”, Le Monde ,2 sierpnia 1972( czytaj online )
  4. „François Ewald, od Foucault do Seillière”, Marianne z 21 lipca 2003 r.
  5. Zobacz na www.grenelle-estuaire.fr .

Zobacz też

Bibliografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne