Francois Deslaugiers

Prezentacja
Francois Deslaugiers

Narodziny	3 grudnia 1934 Algier ( Algieria )
Śmierć	18 grudnia 2009 Marsylia ( Francja )
Narodowość	Francja
Dyplom	DPLG w 1966 roku
Trening	ENSBA , warsztaty Lagneau, a następnie Arretche
Grafika
Osiągnięcia	Sąd w Nanterre

François Deslaugiers to urodzony francuski architekt 3 grudnia 1934w Algierze i zmarł dalej18 grudnia 2009w Marsylii .

Trening

Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do przygotowawczej klasy literackiej (khâgne) w paryskich liceach Janson-de-Sailly, a następnie Henri-IV . W 1952 roku wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych , uczeń pierwszej Guy Lagneau, a następnie w 1964 roku z Louis Arretche . Dyplom uzyskał w 1966 roku .

Po ukończeniu studiów pracował u swojego byłego mistrza, Louisa Arretche.

Jest prezesem stowarzyszenia Tours Labourdettes w Belsunce , gdzie mieszka.

Zmarł na raka.

Wśród jego najbardziej znaczących osiągnięć zbudowanych na terytorium Francji możemy wymienić:

1981 : centrum podatkowe w Nemours ( Seine-et-Marne );
1984 - 1989 : fasady, windy i krater Arche de la Défense (projekt i wykonanie na zlecenie von Spreckelsena, a następnie Paula Andreu ) w La Défense ( Hauts-de-Seine );
1991 : górny i stacje dole kolejką Montmartre w 18 th dzielnicy z Paryża ;
1994 : rezerwaty muzeum sztuki i rzemiosła w Saint-Denis ( Seine-Saint-Denis );
1994 : pokój Jean-Louis-Barraulta w teatrze Orléans ( Loiret );
1994 : wiadukt Le Corbusier w Lille ( północ );
1994 : kładka Bonnets Rouges w Rennes ( Ille-et-Vilaine );
1996 : sąd w Nanterre ( Hauts-de-Seine );
1998 : wyposażenie Muzeum Sztuki Azjatyckiej w Nicei ( Alpes-Maritimes ) w budynku w Kenzō Tange ;
2000 : wyposażenie kaplicy Muzeum Sztuki i Rzemiosła (renowacja Andrea Bruno);
2000 : ścieżka kładek z opactwa Montmajour do Arles ( Bouches-du-Rhône ), renowacja Rudy Ricciotti ;
2002 : kładka dla pieszych na stacji Lille-Flandres ( północ ).

(de) Saur allgemeines Künstlerlexikon: Die bildenden Künstler aller Zeiten und Völker , vol. 26: Delwaide - Dewagut , Monachium-Lipsk, KG Saur Verlag,2000, 572, str. ( ISBN 3-598-22766-3 i 3-598-22740-X ) , „Deslaugiers, François” , str. 384.
François Deslaugiers, Patrice Goulet, Bernard Marrey i Christiane Deslaugiers, François Deslaugiers , Francuski Instytut Architektury,1991( czytaj online ) , s. 60.
„ The person - Centre Pompidou ” (ostatnia wizyta 8 marca 2014 ) .
François Chaslin, „ Śmierć architekta François Deslaugiers ”, LeMoniteur.fr ,21 grudnia 2009.
„ Śmierć architekta François Deslaugiers ”, LaProvence.com ,21 grudnia 2009.
La Grande Arche , Laurence Cossé , edycje Gallimard , 2016, ( ISBN 978-2-07-014204-0 ) . Autorka powieści przedstawia Deslaugiers jako jednego z najbliższych współpracowników Johana Otto von Spreckelsena i najbardziej wiernego jej pierwotnemu projektowi.